Θεωρία Λίντε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 11:23, 8 Ιουλίου 2006

Κοσμολογική θεωρία που από πολλούς θεωρείτε το "αντίπαλο δέος" της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης.

Η θεωρία της της Μεγάλης Έκρηξης παρά τίς πειρματικές της επιβεβαιώσεις αφήνει και κάποια Φυσικά και Φιλοσοφικά αναπάντητα τα βασικότερα αυτών είναι:

Προβλέπει ένα μικρότερο Σύμπαν από αυτό που υπάρχει σήμερα.
Δεν εξηγεί την Κοσμολογική Αρχή αλλάτην δέχεται αξιωματικά πράγμα ασυμβάδιστο με την μαθηματική ανάλυση.
Τι υπήρχε πριν? Πως από το τίποτα προήλθαν τα πάντα?
Γιατί δημιουργήθηκαν οι συγκεκριμένοι φυσικοί] νόμοι και όχι κάποιο άλλοι? γιατί για παράδειγμα ο Χρονόχωρος είναι τετραδιάστατός???

Ο Αμερικάνος αστροφυσικός καθηγητής του ΜΙΤ Άλαν Γκουθ προσπάθησε να δώσει μια απάντηση στο πρώτο ερώτημα προσθέτωντας στην θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης την ιδέα ότι το στην αρχή της δημιουργίας του Σύμπαντος η Διαστολή γινόταν με Ταχύτητα μεγαλύτερη από του Φωτός.

Ο Ρώσος φυσικός Αντρέι Λίντε διατύπωσε τη θεωρία ότι θα μπορούσαμε να έχουμε Διαστολή του Σύμπαντος χωρίς την προϋπόθεση της κοινής αρχής από σημείο μεγάλης Πυκνότητας και Θερμοκρασίας να είναι αναγκαίο. Εξέφρασε την ιδέα ενός αυτοαναπαραγόμενου και Διαστελόμενου Σύμπαντος το οποίο αναπτύσεται σαν Φράκταλ. Σχηματικά παρουσιάζει το Σύμπαν σαν φυσαλίδα που η οποιαδήποτε διαταραχή δημιουργεί νέα συμπαντική φυσαλίδα. Οι φυσαλίδες περιορίζονται αρχικά και ύστερα επεκτείνονται με ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του Φωτός. Άρα το Συμπαν μας δεν είναι παρά μια φυσαλίδα σε ένα Υπερσύμπαν φυσαλίδων. Αυτή η θεωρία είναι γνωστή ως Θεωρία Λίντε.

Βιβλιογραφία

Μανώλης Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου, "Το Σύμπαν που Αγάπησα, Εισαγωγή στην αστροφυσική", Τόμος Β', 1999, Εκδόσεις Δίαυλος, ISBN 960-531-063-5

Έκδοση από την 11:23, 8 Ιουλίου 2006 επεξεργασία 213.5.35.156 (συζήτηση) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας ← Προηγούμενη διαφορά		Έκδοση από την 11:23, 8 Ιουλίου 2006 επεξεργασία αναίρεση 213.5.35.156 (συζήτηση) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Επόμενη διαφορά →
Γραμμή 9:		Γραμμή 9:
	Ο [[ΗΠΑ\|Αμερικάνος]] αστροφυσικός καθηγητής του [[ΜΙΤ]] [[Άλαν Γκουθ]] προσπάθησε να δώσει μια απάντηση στο πρώτο ερώτημα προσθέτωντας στην θεωρία [[Big Bang\|της Μεγάλης Έκρηξης]] την ιδέα ότι το στην αρχή της δημιουργίας του [[Σύμπαν\|Σύμπαντος]] η [[Διαστολή]] γινόταν με [[Ταχύτητα]] μεγαλύτερη από του [[Φως\|Φωτός]].		Ο [[ΗΠΑ\|Αμερικάνος]] αστροφυσικός καθηγητής του [[ΜΙΤ]] [[Άλαν Γκουθ]] προσπάθησε να δώσει μια απάντηση στο πρώτο ερώτημα προσθέτωντας στην θεωρία [[Big Bang\|της Μεγάλης Έκρηξης]] την ιδέα ότι το στην αρχή της δημιουργίας του [[Σύμπαν\|Σύμπαντος]] η [[Διαστολή]] γινόταν με [[Ταχύτητα]] μεγαλύτερη από του [[Φως\|Φωτός]].

	Ο [[~~Ρωσσία~~\|Ρώσος]] φυσικός [[Αντρέι Λίντε]] διατύπωσε τη θεωρία ότι θα μπορούσαμε να έχουμε [[Διαστολή]] του [[Σύμπαν\|Σύμπαντος]] χωρίς την προϋπόθεση της κοινής αρχής από σημείο μεγάλης [[Πυκνότητας]] και [[Θερμοκρασίας]] να είναι αναγκαίο. Εξέφρασε την ιδέα ενός αυτοαναπαραγόμενου και [[Διαστολή\|Διαστελόμενου]] [[Σύμπαν\|Σύμπαντος]] το οποίο αναπτύσεται σαν [[Φράκταλ]]. Σχηματικά παρουσιάζει το [[Σύμπαν]] σαν φυσαλίδα που η οποιαδήποτε διαταραχή δημιουργεί νέα συμπαντική φυσαλίδα. Οι φυσαλίδες περιορίζονται αρχικά και ύστερα επεκτείνονται με ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του [[Φως\|Φωτός]]. Άρα το [[Συμπαν]] μας δεν είναι παρά μια φυσαλίδα σε ένα Υπερσύμπαν φυσαλίδων. Αυτή η θεωρία είναι γνωστή ως Θεωρία Λίντε.		Ο [[Ρωσία\|Ρώσος]] φυσικός [[Αντρέι Λίντε]] διατύπωσε τη θεωρία ότι θα μπορούσαμε να έχουμε [[Διαστολή]] του [[Σύμπαν\|Σύμπαντος]] χωρίς την προϋπόθεση της κοινής αρχής από σημείο μεγάλης [[Πυκνότητας]] και [[Θερμοκρασίας]] να είναι αναγκαίο. Εξέφρασε την ιδέα ενός αυτοαναπαραγόμενου και [[Διαστολή\|Διαστελόμενου]] [[Σύμπαν\|Σύμπαντος]] το οποίο αναπτύσεται σαν [[Φράκταλ]]. Σχηματικά παρουσιάζει το [[Σύμπαν]] σαν φυσαλίδα που η οποιαδήποτε διαταραχή δημιουργεί νέα συμπαντική φυσαλίδα. Οι φυσαλίδες περιορίζονται αρχικά και ύστερα επεκτείνονται με ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του [[Φως\|Φωτός]]. Άρα το [[Συμπαν]] μας δεν είναι παρά μια φυσαλίδα σε ένα Υπερσύμπαν φυσαλίδων. Αυτή η θεωρία είναι γνωστή ως Θεωρία Λίντε.