Φορωνέας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Ρομπότ: Προσθήκη: ja:ポローネウス |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Στην [[ελληνική μυθολογία]] ο '''Φορωνέας''' ('''''Φορωνεύς''''') ήταν ήρωας και ο γενάρχης των [[Πελασγοί|Πελασγών]] της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] |
Στην [[ελληνική μυθολογία]] ο '''Φορωνέας''' ('''''Φορωνεύς''''') ήταν ήρωας και ο γενάρχης των [[Πελασγοί|Πελασγών]] της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]], και βασιλιάς του Άργους. |
||
==Ο μύθος== |
|||
Κάποτε κάλεσαν τον Φορωνέα ως κριτή στον ανταγωνισμό ανάμεσα στη θεά [[Ήρα (μυθολογία)|`Ηρα]] και στον θεό [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνα]] για την κυριαρχία στο [[Άργος]]. Μαζί με άλλους δύο κριτές, τον Αστερίωνα και τον Κηφισό, ο Φορωνέας ανεκήρυξε πολιούχο του άστεως την Ήρα, ένωσε τον πληθυσμό της περιοχής και ίδρυσε την πόλη, την οποία ονόμασε ''Φορωνικόν''. |
|||
Αντίστοιχα με τον [[Προμηθέας|Προμηθέα]], οι αρχαίοι θεωρούσαν τον Φορωνέα εφευρέτη της φωτιάς, αλλά και ιδρυτή του [[δίκαιο|δικαίου]] και του πολιτισμού μεταξύ των ανθρώπων. |
Αντίστοιχα με τον [[Προμηθέας|Προμηθέα]], οι αρχαίοι θεωρούσαν τον Φορωνέα εφευρέτη της φωτιάς, αλλά και ιδρυτή του [[δίκαιο|δικαίου]] και του πολιτισμού μεταξύ των ανθρώπων.<ref>Paus. II, 19, 5. Clemens Al. protr. p. 13, 11</ref> |
||
==Η γενεαλογία του Φορωνέα== |
|||
Ο Φορωνέας γενεαλογείται ως γιος του ποτάμιου θεού [[Ίναχος (μυθολογία)|Ινάχου]] και της θυγατέρας του [[Ωκεανός (μυθολογία)|Ωκεανού]], της [[Νύμφες|Νύμφης]] [[Μελία (Ωκεανίδα)|Μελίας]] ή της Αργίας. Ο Φορωνεύς πήρε ως σύζυγό του την [[Τηλεδίκη]] και απέκτησαν μαζί αρκετά παιδιά, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονται η [[Νιόβη]], ο [[Πελασγός]], ο [[Αγήνορας]], ο [[Άπις]] (από τον οποίο πήρε το όνομα η Απία), ο 'Αργος, ο Κάριος (από τον οποίο πήρε το όνομα η Καρία των Μεγάρων), ο Ίασος, και πολλοί άλλοι.<ref>Apollod. II, 1, 1. Hygin. f 143. Paus. I, 39, Eustath. p. 385, 38.</ref> |
|||
==Ο Φορωνέας βασιλιάς== |
|||
Ο Ύγινος (Hyginus Mythographus) λέει για τον Φορωνέα ότι ήταν ο αρχαιότερος βασιλιάς του κόσμου. Σύμφωνα με τον ίδιο συγγραφέα, οι άνθρωποι παλαιότερα μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες και ήταν διαιρεμένοι. Ο Φορωνέας ένωσε τις γλώσσες και μόνοιασε τους ανθρώπους. Ο Φορωνέας επίσης ίδρυσε την λατρεία της θεάς Ήρας, γιαυτό και ο Δίας τον αντάμειψε, δίνοντάς του την βασιλική εξουσία υπέρ όλων των ανθρώπων. |
|||
Ο Κλήμης τον αναφέρει μαζί με τον [[Μέροψ ο Κώος|Μέρωπα]] ως τον πρώτο ιδρυτή της θρησκείας.<ref>είτε Φορωνεύς εκείνος ήν είτε Μέροψ είτε άλλος τις οί νεώς και βωμούς ανέστησαν θεοίς.</ref> |
|||
Ο Φορωνέας αναφέρεται κατά άλλους ως ο δεύτερος στη σειρά μυθικός βασιλιάς του [[Άργος|Άργους]]. Τον Φορωνέα διαδέχθηκε στον θρόνο ο εγγονός του [[Άργος (Δία)|Άργος]], γιος της Νιόβης και του Δία. |
|||
Ο τάφος του λένε ότι βρίσκεται δίπλα στον ναό του Νεμεσίου Διός, ενώ στον τάφο του κάνανε θυσία στον καιρό του Παυσανία. Κοντά στον θρόνο του Δαναού έκαιγε προς τιμή του ένα [[αιώνιο πυρ]].<ref> Paus II, 15, 5. 19, 5. 20, 3.</ref> |
|||
Ο τάφος της συζύγου του [[Κερδώ]] βρίσκονταν στην αγορά του Άργους. |
|||
Ο ποιητής Ηελλάνικος είχε γράψει μια ωδή προς τιμή του, την Φορωνίδα. |
|||
==Παραπομπές== |
|||
{{παραπομπές}} |
|||
==Πηγές== |
==Πηγές== |
||
* Το αντίστοιχο άρθρο της αγγλόγλωσσης Wikipedia |
* Το αντίστοιχο άρθρο της αγγλόγλωσσης Wikipedia |
||
* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος ''Χάρη Πάτση'', Αθήνα 1969, σελ. 702 |
* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος ''Χάρη Πάτση'', Αθήνα 1969, σελ. 702 |
||
* {{Cite web |
|||
| url = http://www.archive.org/details/diereligionundmy00hartuoft |
|||
| title = Die Religion und Mythologie der Griechen |
|||
|accessdate = 26 Αυγούστου 2009 |
|||
| publisher = Leipzig, Engelmann |
|||
| year = 1865 |
|||
| author = Johann Adam Hartung |
|||
| pages = |
|||
| language = Γερμανικά |
|||
}} |
|||
Έκδοση από την 12:38, 31 Αυγούστου 2009
Στην ελληνική μυθολογία ο Φορωνέας (Φορωνεύς) ήταν ήρωας και ο γενάρχης των Πελασγών της Πελοποννήσου, και βασιλιάς του Άργους.
Ο μύθος
Κάποτε κάλεσαν τον Φορωνέα ως κριτή στον ανταγωνισμό ανάμεσα στη θεά `Ηρα και στον θεό Ποσειδώνα για την κυριαρχία στο Άργος. Μαζί με άλλους δύο κριτές, τον Αστερίωνα και τον Κηφισό, ο Φορωνέας ανεκήρυξε πολιούχο του άστεως την Ήρα, ένωσε τον πληθυσμό της περιοχής και ίδρυσε την πόλη, την οποία ονόμασε Φορωνικόν.
Αντίστοιχα με τον Προμηθέα, οι αρχαίοι θεωρούσαν τον Φορωνέα εφευρέτη της φωτιάς, αλλά και ιδρυτή του δικαίου και του πολιτισμού μεταξύ των ανθρώπων.[1]
Η γενεαλογία του Φορωνέα
Ο Φορωνέας γενεαλογείται ως γιος του ποτάμιου θεού Ινάχου και της θυγατέρας του Ωκεανού, της Νύμφης Μελίας ή της Αργίας. Ο Φορωνεύς πήρε ως σύζυγό του την Τηλεδίκη και απέκτησαν μαζί αρκετά παιδιά, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονται η Νιόβη, ο Πελασγός, ο Αγήνορας, ο Άπις (από τον οποίο πήρε το όνομα η Απία), ο 'Αργος, ο Κάριος (από τον οποίο πήρε το όνομα η Καρία των Μεγάρων), ο Ίασος, και πολλοί άλλοι.[2]
Ο Φορωνέας βασιλιάς
Ο Ύγινος (Hyginus Mythographus) λέει για τον Φορωνέα ότι ήταν ο αρχαιότερος βασιλιάς του κόσμου. Σύμφωνα με τον ίδιο συγγραφέα, οι άνθρωποι παλαιότερα μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες και ήταν διαιρεμένοι. Ο Φορωνέας ένωσε τις γλώσσες και μόνοιασε τους ανθρώπους. Ο Φορωνέας επίσης ίδρυσε την λατρεία της θεάς Ήρας, γιαυτό και ο Δίας τον αντάμειψε, δίνοντάς του την βασιλική εξουσία υπέρ όλων των ανθρώπων.
Ο Κλήμης τον αναφέρει μαζί με τον Μέρωπα ως τον πρώτο ιδρυτή της θρησκείας.[3]
Ο Φορωνέας αναφέρεται κατά άλλους ως ο δεύτερος στη σειρά μυθικός βασιλιάς του Άργους. Τον Φορωνέα διαδέχθηκε στον θρόνο ο εγγονός του Άργος, γιος της Νιόβης και του Δία.
Ο τάφος του λένε ότι βρίσκεται δίπλα στον ναό του Νεμεσίου Διός, ενώ στον τάφο του κάνανε θυσία στον καιρό του Παυσανία. Κοντά στον θρόνο του Δαναού έκαιγε προς τιμή του ένα αιώνιο πυρ.[4]
Ο τάφος της συζύγου του Κερδώ βρίσκονταν στην αγορά του Άργους.
Ο ποιητής Ηελλάνικος είχε γράψει μια ωδή προς τιμή του, την Φορωνίδα.
Παραπομπές
Πηγές
- Το αντίστοιχο άρθρο της αγγλόγλωσσης Wikipedia
- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969, σελ. 702
- Johann Adam Hartung (1865). «Die Religion und Mythologie der Griechen» (στα Γερμανικά). Leipzig, Engelmann. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2009.