Χρυσή Αυγή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 1637476 από τον 194.42.151.207 (Συζήτηση χρήστη:194.42.151.207)
Γραμμή 42: Γραμμή 42:
4. Στις ευρωεκλογές του 1996 μέλη της Χρυσής Αυγής έσπασαν το περίπτερο του εκλογικού συνδυασμού ΟΑΚΚΕ-«Ουράνιου Τόξου» το οποίο είχε στηθεί στην Ομόνοια.{{πηγή}}
4. Στις ευρωεκλογές του 1996 μέλη της Χρυσής Αυγής έσπασαν το περίπτερο του εκλογικού συνδυασμού ΟΑΚΚΕ-«Ουράνιου Τόξου» το οποίο είχε στηθεί στην Ομόνοια.{{πηγή}}


5. Στις 24 Ιανουαρίου 1998, στις 7.30 ο 34χρονος μεταφραστής και μέλος του συγκροτήματος Last Drive δέχθηκε επίθεση από τρεις ναζιστές που τον χτύπησαν με σιδερόβεργα στο πρόσωπο. Όταν αυτός έπεσε στο πεζοδρόμιο άρχισαν να χτυπούν με μανία το κεφάλι του στο μάρμαρο μπροστά στα μάτια δεκάδων θεατών. Ακόμα και όταν ο Α.Κ. κατάφερε και σύρθηκε στην είσοδο ενός καταστήματος για να γλυτώσει από τη δολοφονική επίθεση, αυτοί μπήκαν μέσα και συνέχισαν να τον χτυπούν μπροστά σε μια υπάλληλο. Ύστερα οι τρεις μπήκαν στην πολυκατοικία της 3ης Σεπτεμβρίου όπου στεγάζονται τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από τη μαρτυρία του ίδιου του Α. Καλοφωληά και μαρτυρίες αυτόπτων.{{πηγή}}
5. Στις 24 Ιανουαρίου 1998, στις 7.30 ο 34χρονος μεταφραστής και μέλος του συγκροτήματος Last Drive δέχθηκε επίθεση από τρεις ναζιστές που τον χτύπησαν με σιδερόβεργα στο πρόσωπο. Όταν αυτός έπεσε στο πεζοδρόμιο άρχισαν να χτυπούν με μανία το κεφάλι του στο μάρμαρο μπροστά στα μάτια δεκάδων θεατών. Ακόμα και όταν ο Α.Κ. κατάφερε και σύρθηκε στην είσοδο ενός καταστήματος για να γλυτώσει από τη δολοφονική επίθεση, αυτοί μπήκαν μέσα και συνέχισαν να τον χτυπούν μπροστά σε μια υπάλληλο. Ύστερα οι τρεις μπήκαν στην πολυκατοικία της 3ης Σεπτεμβρίου όπου στεγάζονται τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από τη μαρτυρία του ίδιου του Α. Καλοφωληά και μαρτυρίες αυτόπτων.<ref>[[http://www.iospress.gr/extra/xrisavgi-1.htm]]</ref>


6. Στις 24 Φεβρουαρίου, στις 9 το πρωί στην πλατεία Ομονοίας μία ομάδα ναζιστών της Χρυσής Αυγής ξυλοκόπησε τον 25χρονο Αλβανό Αρμούτ Α. Οι ναζιστές υποχρέωσαν το θύμα να διαβάζει φωναχτά δημοσίευμα απογευματινής εφημερίδας που κατήγγειλε τη δράση τους. Όπως κατάγγειλε το θύμα στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 29/3: «Προχωρούσα στην Ομόνοια, όταν με σταμάτησαν 4 άτομα με ξυρισμένα κεφάλια και στρατιωτικό ντύσιμο. Κρατούσαν στα χέρια τους μια εφημερίδα. “Ξέρεις να διαβάζεις σκουλήκι Αλβανέ;” μου είπαν, κι άρχισαν να με δέρνουν. Με χτυπούσαν περίπου 10 λεπτά και κάθε τόσο με υποχρέωναν να διαβάζω δυνατά τους τίτλους: “Οπαδοί της Χρυσής Αυγής ξυλοκοπούν συστηματικά αλλοδαπούς” ή το αυγό του φιδιού έχει ήδη εκκολαφθεί στην Ελλάδα”. Έτσι έμαθα από πρώτο χέρι, ποιοι με δέρνανε και γιατί».{{πηγή}}
6. Στις 24 Φεβρουαρίου, στις 9 το πρωί στην πλατεία Ομονοίας μία ομάδα ναζιστών της Χρυσής Αυγής ξυλοκόπησε τον 25χρονο Αλβανό Αρμούτ Α. Οι ναζιστές υποχρέωσαν το θύμα να διαβάζει φωναχτά δημοσίευμα απογευματινής εφημερίδας που κατήγγειλε τη δράση τους. Όπως κατάγγειλε το θύμα στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 29/3: «Προχωρούσα στην Ομόνοια, όταν με σταμάτησαν 4 άτομα με ξυρισμένα κεφάλια και στρατιωτικό ντύσιμο. Κρατούσαν στα χέρια τους μια εφημερίδα. “Ξέρεις να διαβάζεις σκουλήκι Αλβανέ;” μου είπαν, κι άρχισαν να με δέρνουν. Με χτυπούσαν περίπου 10 λεπτά και κάθε τόσο με υποχρέωναν να διαβάζω δυνατά τους τίτλους: “Οπαδοί της Χρυσής Αυγής ξυλοκοπούν συστηματικά αλλοδαπούς” ή το αυγό του φιδιού έχει ήδη εκκολαφθεί στην Ελλάδα”. Έτσι έμαθα από πρώτο χέρι, ποιοι με δέρνανε και γιατί».{{πηγή}}

Έκδοση από την 00:22, 22 Αυγούστου 2009

Αρχείο:Xrisi avgi.JPG
Το έμβλημα της Χρυσής Αυγής

Η Χρυσή Αυγή είναι πολιτική οργάνωση με εθνικιστικό χαρακτήρα που δρα σε Ελλάδα και Κύπρο. Τα μέλη της οργάνωσης συχνά αναφέρονται με τον όρο «χρυσαυγίτες».

Ιστορία

Τον Δεκέμβριο του 1980 εκδίδεται το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Χρυσή Αυγή». Το 1983 η «Χρυσή Αυγή» αναστέλλει προσωρινά την έκδοσή της για να επανέλθει λίγους μήνες μετά το 1984. Τον Ιανουάριο του 1993 αρχίζει η πολιτική δράση της ως κόμμα, με την έκδοση της ομωνύμου εφημερίδας.

Το 1993 η Χ.Α. συμμετέχει ενεργά στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία.

Το 1994 μέλη της οργάνωσης πολεμούν ως εθελοντές στο πλευρό των Σέρβων της Βοσνίας. Η δράση τους αυτή δεν προβάλλεται και δεν αντιμετωπίζεται θετικά από την ηγεσία της οργάνωσης, ενώ αργότερα όλοι τους έρχονται για διαφορετικούς λόγους σε ρήξη με την ηγεσία της οργάνωσης και αποχωρούν. Από την εποχή της ίδρυσης της οργάνωσης έχουν αποχωρήσει από αυτή το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των εκάστοτε μελών της όπως και τα περισσότερα από τα πρώτα της ηγετικά στελέχη.

Τον Δεκέμβριο του 2005, ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής Ν.Γ. Μιχαλολιάκος ανακοίνωσε την παύση των αυτόνομων πολιτικών δραστηριοτήτων της οργάνωσης.

Η Χρυσή Αυγή, κατά τα χρόνια της δράσης της, υπήρξε εκφραστής της νεοναζιστικής ιδεολογίας, προπαγανδίζοντας την ανωτερότητα του ελληνικού έθνους και της λευκής φυλής. Σε φύλλα της εφημερίδας έχει πολλές φορές αναφερθεί ως ιδεολογία της οργάνωσης ο εθνικοσοσιαλισμός.

Η Χ.Α. υπήρξε ιδρυτής του εθνικιστικού κόμματος «Πατριωτική Συμμαχία», η ενίσχυση του οποίου υπονοείται πως είναι ο λόγος παύσης της πολιτικής της δραστηριότητας. Τον Μάρτιο του 2007, τα μέλη και η ηγεσία της Χ.Α. απέσυραν την υποστήριξή τους στην Πατριωτική Συμμαχία, η οποία με την σειρά της οδηγήθηκε σε αναστολή κάθε δραστηριότητάς της. Ισχυρίστηκαν πως η Πατριωτική Συμμαχία ξεκίνησε σαν ένας εθνικιστικός φορέας και πως τελικά η συνεργασία με διάφορες προσωπικότητες άσχετες μέχρι εκείνη την στιγμή με την Χ.Α., οδήγησαν στην εξαγωγή ενός θολού ιδεολογικοπολιτικού τοπίου, το οποίο έπρεπε να παύσει.

Τον ίδιο μήνα[1] η Χ.Α. πραγματοποίησε το 6ο της συνέδριο.

Μέλη της, τέλος, τον Ιούνιο του 2007 συμμετείχαν στην πρώτη πανευρωπαϊκή εθνικιστική κινητοποίηση εναντίον της συνόδου των G8 στη Γερμανία,[2] στο πλευρό του NPD κι άλλων νεοναζιστικών οργανώσεων.

Κριτική

Αν και πρόκειται για νόμιμο πολιτικό κόμμα, η Χ.Α. έχει πολλές φορές ταυτιστεί με ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών, καθώς και μέλη αριστερών και αναρχικών οργανώσεων. Επίσης έχει κατηγορηθεί ότι έχει στενές σχέσεις με την Αστυνομία, που της εξασφαλίζουν ατιμωρησία.[3]

Το ηγετικό μέλος της Χ.Α. Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, γνωστός με το ψευδώνυμο «Περίανδρος», ήταν για 4 χρόνια καταζητούμενος από τις ελληνικές αρχές, κατηγορούμενος για τη δολοφονική επίθεση εναντίον των φοιτητών Δημήτρη Κουσουρή και Ηλία Φωτιάδη και του τότε αδιόριστου εκπαιδευτικού Γιάννη Καραμπατσόλη. Η επίθεση είχε στόχο τη δολοφονία του Δημήτρη Κουσουρή, μέλους τότε της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης της Φιλοσοφικής και του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ και στελέχους της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2005, ο «Περίανδρος» παραδόθηκε στις αρχές.[4] Στις 25 Σεπτεμβρίου 2006, ο «Περίανδρος» καταδικάστηκε ομόφωνα για τις τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε 21 χρόνια φυλάκισης χωρίς αναστολή[5] Μέλη της οργάνωσης βρέθηκαν στον χώρο των δικαστηρίων για να του συμπαρασταθούν. Στις 12 Μαρτίου 2009, αφού η υπόθεση πήγε στο Εφετείο και άλλαξε το κατηγορητήριο σε μία μόνο απόπειρα ανθρωποκτονίας, η ποινή του μειώθηκε στα 12 χρόνια.[6]

Σύμφωνα επίσης με δημοσιεύματα του Τύπου,[7] στις 24 Οκτωβρίου 2007 μέλη της Χ.Α. μαχαίρωσαν στα πόδια φοιτητή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, με αφορμή σχόλιο του τελευταίου για τα πολιτικά συνθήματα που έγραφαν τα μέλη της Χ.Α. στους χώρους της πανεπιστημιούπολης του Ζωγράφου.

Εκδηλώσεις συμπαράστασης στον «Περίανδρο» έγιναν και την 31η Ιανουαρίου του 2007 κατά την διάρκεια της ετήσιας εκδήλωσης της «Επιτροπής Εθνικής Μνήμης», έπ' ευκαιρίας της επετείου της ελληνοτουρκικής κρίσης των Ιμίων. Η Χρυσή Αυγή οργανώνει εκδήλωση και πορεία γι' αυτή, κάθε χρόνο από το 1996. Κατά τη διάρκεια της πορείας που πραγματοποιήθηκε το 2008 μέλη της Χ.Α. συνεπλάκησαν με άτομα που ανήκουν στον αντιφασιστικό χώρο. Τα μέλη της Χ.Α. κατηγορήθηκαν ότι, με την ανοχή της Ελληνικής αστυνομίας,[8] μαχαίρωσαν δυο διαδηλωτές και χτύπησαν άλλους δυο στο κεφάλι.

Πολλές οργανώσεις, πολιτικές και φοιτητικές νεολαίες και πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα έχουν στο παρελθόν καταδικάσει ενέργειες που αποδίδονται στη Χρυσή Αυγή και έχουν απαιτήσει, σύμφωνα με τη Διεθνή Αντιρατσιστική Σύμβαση η οποία έχει υπογράψει και κυρώσει η Ελλάδα με το Νομοθετικό Διάταγμα 494/1970 (ΦΕΚ Α΄, 77, 3 Απριλίου 1970), το κλείσιμο των γραφείων της, ζητώντας από το ελληνικό κράτος να την κηρύξει παράνομη.

Μερικές από επιθέσεις που αποδίδονται στη Χρυσή Αυγή:

1. Στις 7 Απριλίου 1996 10 μέλη της πολιτικής οργάνωσης ΟΣΕ (Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση) δέχθηκαν επίθεση στην Κυψέλη την ώρα που διένειμαν την εφημερίδα τους «Εργατική Αλληλεγγύη» και έντυπα για τριήμερο συζήτησης που διοργάνωσε η οργάνωση. Σε μικρή απόσταση από τον τόπο της επίθεσης, βρίσκονταν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Η ΟΣΕ κατάγγειλε με ανακοίνωσή της ότι οι επιτιθέμενοι ήταν «νεοναζί μέλη της Χρυσής Αυγής». Πέντε από τα μέλη της ΟΣΕ μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.[εκκρεμεί παραπομπή]

2. Στις αρχές του Σεπτέμβρη του 1996, στα Χανιά, δύο Ελληνοπόντιοι και ένας Βορειοηπειρώτης δέχθηκαν επίθεση. Το γεγονός κατάγγειλε με ανακοίνωσή της στις 11/9, η Πανελλήνια Αγωνιστική Μαθητική Κίνηση (ΠΑΜΚ) Χανίων – μαθητική κίνηση της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι πρόκειται για μέλη της εθνικής-ρατσιστικής οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» τα οποία μετά την επίθεση άφησαν σε διπλανό τοίχο την ταυτότητά τους.[εκκρεμεί παραπομπή]

3. Στις 31 Ιανουαρίου 1997, δύο μέλη της αριστερής οργάνωσης ΟΑΚΚΕ (Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ) δέχθηκαν επίθεση από μέλη της «Χρυσής Αυγής». Την επίθεση κατάγγειλε με ανακοίνωση Τύπου η ΟΑΚΚΕ. Τα μέλη της που τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο ήταν οι Γ. Ιωαννίδης, εργάτης στη Ζώνη Περάματος και Π. Γουρνάς, μαθητής, οι οποίοι κολλούσαν αφίσες εναντίον των αγροτικών μπλόκων. Την επίθεση κατάγγειλαν με ψηφίσματα ο Δήμος Κερατσινίου και ο Δήμος Δραπετσώνας με ονομαστική αναφορά στους «φασίστες της Χρ. Αυγής».[εκκρεμεί παραπομπή]

4. Στις ευρωεκλογές του 1996 μέλη της Χρυσής Αυγής έσπασαν το περίπτερο του εκλογικού συνδυασμού ΟΑΚΚΕ-«Ουράνιου Τόξου» το οποίο είχε στηθεί στην Ομόνοια.[εκκρεμεί παραπομπή]

5. Στις 24 Ιανουαρίου 1998, στις 7.30 ο 34χρονος μεταφραστής και μέλος του συγκροτήματος Last Drive δέχθηκε επίθεση από τρεις ναζιστές που τον χτύπησαν με σιδερόβεργα στο πρόσωπο. Όταν αυτός έπεσε στο πεζοδρόμιο άρχισαν να χτυπούν με μανία το κεφάλι του στο μάρμαρο μπροστά στα μάτια δεκάδων θεατών. Ακόμα και όταν ο Α.Κ. κατάφερε και σύρθηκε στην είσοδο ενός καταστήματος για να γλυτώσει από τη δολοφονική επίθεση, αυτοί μπήκαν μέσα και συνέχισαν να τον χτυπούν μπροστά σε μια υπάλληλο. Ύστερα οι τρεις μπήκαν στην πολυκατοικία της 3ης Σεπτεμβρίου όπου στεγάζονται τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από τη μαρτυρία του ίδιου του Α. Καλοφωληά και μαρτυρίες αυτόπτων.[9]

6. Στις 24 Φεβρουαρίου, στις 9 το πρωί στην πλατεία Ομονοίας μία ομάδα ναζιστών της Χρυσής Αυγής ξυλοκόπησε τον 25χρονο Αλβανό Αρμούτ Α. Οι ναζιστές υποχρέωσαν το θύμα να διαβάζει φωναχτά δημοσίευμα απογευματινής εφημερίδας που κατήγγειλε τη δράση τους. Όπως κατάγγειλε το θύμα στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 29/3: «Προχωρούσα στην Ομόνοια, όταν με σταμάτησαν 4 άτομα με ξυρισμένα κεφάλια και στρατιωτικό ντύσιμο. Κρατούσαν στα χέρια τους μια εφημερίδα. “Ξέρεις να διαβάζεις σκουλήκι Αλβανέ;” μου είπαν, κι άρχισαν να με δέρνουν. Με χτυπούσαν περίπου 10 λεπτά και κάθε τόσο με υποχρέωναν να διαβάζω δυνατά τους τίτλους: “Οπαδοί της Χρυσής Αυγής ξυλοκοπούν συστηματικά αλλοδαπούς” ή το αυγό του φιδιού έχει ήδη εκκολαφθεί στην Ελλάδα”. Έτσι έμαθα από πρώτο χέρι, ποιοι με δέρνανε και γιατί».[εκκρεμεί παραπομπή]

Η Χ.Α. κατά καιρούς συγκρούστηκε επίσης με κόμματα και οργανώσεις που ανήκουν στον εθνικιστικό πολιτικό χώρο, όπως ο Κ. Πλεύρης και το κόμμα του «Πρώτη Γραμμή», ο Μ. Βορίδης και το κόμμα του Ελληνικό Μέτωπο, ο Γεώργιος Καρατζαφέρης και το κόμμα του «ΛΑ.Ο.Σ.»

Παραπομπές

  1. xrushaugh.org
  2. xrushaugh.org
  3. «Η Καθημερινή», άρθρο της 9-2-08
  4. «Τα Νέα», δημοσίευση 14 Σεπτεμβρίου 2005, ανακτήθηκε 27 Αυγούστου 2006.
  5. «Ελευθεροτυπία», δημοσίευση 26 Σεπτεμβρίου 2006, ανακτήθηκε 27 Σεπτεμβρίου 2006.
  6. «Στα μαλακά ο Περίανδρος» («Έθνος», 13-3-2009)
  7. «Τα Νέα» δημοσίευση 25 Οκτωβρίου 2007
  8. «Ελευθεροτυπία», δημοσίευση 4 Φεβρουαρίου 2008
  9. [[1]]

Σύνδεσμοι