Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Γρήγορη προσθήκη κατηγορίας "Κόμητες της Προβηγκίας" (HotCat)
μ Γρήγορη προσθήκη κατηγορίας "Κόμητες του Πεδεμοντίου" (HotCat)
Γραμμή 40: Γραμμή 40:


[[Κατηγορία:Κόμητες της Προβηγκίας]]
[[Κατηγορία:Κόμητες της Προβηγκίας]]

[[Κατηγορία:Κόμητες του Πεδεμοντίου]]

Έκδοση από την 13:33, 25 Ιουνίου 2009

Λουδοβίκος ο 3ος του Ανζού (1403 - 1434) βασιλιάς της Νάπολης (1417 - 1426), κόμης της Προβηγκίας, Πεδεμοντίου, Μαιν, δούκας του Ανζού (1417 - 1434), δούκας της Καλαβρίας (1426 - 1434). Μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου Β' του Ανζού και της Γιολάνδης της Αραγωνίας διεκδικήτρια των 4 βασιλείων.

Ο θρόνος της Αραγωνίας ήταν κενός με τον θάνατο του βασιλιά Μαρτίνου του 1ου (1410) και η μητέρα του Γιολάνδη, σαν κόρη του προκατόχου του Μαρτίνου, Ιωάννη Α', απαιτούσε τον θρόνο για τον νεαρό της γιο, Λουδοβίκο.

Η διαδοχή στην Αραγωνία ήταν αμφίβολη γιατί οι εκλέκτορες προτιμούσαν νέο βασιλιά που να ανήκει στην αρσενική βασιλική γραμμή και όχι στους γιους μιας ινφάντα. Εξελέγη (1412) ο Φερδινάνδος Α' της Αραγωνίας, δεύτερος γιος της Ελεονώρας της Αραγωνίας και του Ιωάννη Α' της Καστίλης. Ο 8χρονος Λουδοβίκος εκείνη την χρονιά έχασε ένα από τα 4 βασίλεια. Τα άλλα 3 βασίλεια ήταν η Σικελία, η Κύπρος και τα Ιεροσόλυμα, όπου η Γιολάνδη εξακολουθούσε συνέχεια να αναζητά δικαιώματα για λογαριασμό των γιων της. Κατόρθωνε παροδικά να αναλαμβάνει την διοίκηση σε ορισμένα τμήματα αλλά ποτέ δεν κατόρθωσε να εξασκήσει ολοκληρωτική εξουσία.

Ο πάπας Μαρτίνος Ε' έστεψε (1419) τον Λουδοβίκο "βασιλέα της Σικελίας", αντίθετα με τις επιθυμίες της ηλικιωμένης, άτεκνης Ιωάννας Β' που ήθελε διάδοχο της τον Αλφόνσο Ε' της Αραγωνίας. Το 1420 ο Λουδοβίκος αναχώρησε από την Καμπανία και πολιόρκησε την Νάπολη, αλλά είχε να αντιμετωπίσει τον Αραγωνέζικο στρατό που ερχόταν αποφασισμένος. Ο Αλφόνσος μπήκε στην πόλη (1421) και ο Λουδοβίκος έχασε την υποστήριξη του πάπα κουρασμένος από τις προσπάθειες.

Αλλά ξαφνικά οι σχέσεις του Αλφόνσου και της βασίλισσας χειροτέρευσαν και μετά την καταστολή του κυριότερου υπουργού της Τζοβάνι Καράτσιολο, η βασίλισσα μετακινήθηκε προς την Αβέρσα, όπου ο Λουδοβίκος έτρεξε να την συναντήσει. Τον λάτρεψε και τον όρισε διάδοχο της στην θέση του Αλφόνσου χρίζοντας τον δούκα της Καλαβρίας.

Εκεί έζησε με την σύζυγο του Μαργαρίτα της Σαβοΐας (1416 - 1479) κόρη του Αμεδαίου Η' της Σαβοίας με την οποία δεν έκανε κανένα παιδί. Πέθανε (1434) από ελονοσία, την επόμενη χρονιά πέθανε και η Ιωάννα που την διαδέχθηκε ο αδελφός του Ρενέ.


Πηγές

Αγγλική Wikipedia