Επανάσταση των Γαριφάλων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 15: Γραμμή 15:




{{Μεταφρασμένο|sv|Nejlikerevolutionen}}
:''Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο [[:sv:Nejlikerevolutionen|αντίστοιχο άρθρο]] της [[:sv:|Σουηδικής Βικιπαίδειας]], η οποία διανέμεται υπό την [[Άδεια Ελεύθερης Τεκμηρίωσης GNU|GNU FDL]]. (<span class="plainlinks">[http://sv.wikipedia.org{{localurl:Nejlikerevolutionen
|action=history}} ιστορικό/συντάκτες]</span>)''.


[[Κατηγορία:Πορτογαλική ιστορία]]
[[Κατηγορία:Πορτογαλική ιστορία]]

Έκδοση από την 17:39, 25 Απριλίου 2009

Τοιχογραφία στην πόλη Coruche της Πορτογαλίας, με το σύμβολο και την ημερομηνία της επανάστασης

H επανάσταση των γαρυφάλλων (Πορτογαλικά: Revolução dos Cravos) ήταν μια επανάσταση στην Πορτογαλία στις 25 Απριλίου του 1974.

Υπόβαθρο

Στις 28 Μαϊου του 1926, πραξικοπηματίες στρατιωτικοί εγκατέστησαν στην Πορτογαλία μια φασιστική δικτατορία με επικεφαλής τον Αντόνιο ντε Ολιβέιρα Σαλαζάρ, ο οποίος έγινε αρχικά υπουργός οικονομικών το 1928, και στη συνέχεια πρωθυπουργός το 1932. Το νέο καθεστώς ονομάστηκε "Estado Novo"(Νέο Κράτος) και έμεινε στην εξουσία έως το 1974.

Ο πόλεμος που διεξήγαγε αργότερα η Πορτογαλία από το 1961 έως το 1974 για να διατηρήσει τον έλεγχο των αποικιών της στην Αφρική, είχε αποβεί ιδιαίτερα δαπανηρός, οθώντας φιλοδημοκρατικά και φιλοκομουνιστικά μέλη του Πορτογαλικού στρατού να στραφούν εναντίον του καθεστώτος, συγκροτώντας το Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων(Movimento das Forcas Armadas), το οποίο οργάνωσε πραξικόπημα.

Η επανάσταση

Στις 12 και 20 μ.μ. δόθηκε σύνθημα από το ραδιόφωνο στα μέλη του Κινήματος να καταλάβουν στρατηγικά σημεία εξουσίας στη χώρα. Αν και οι πραξικοπηματίες απηύθηναν έκκληση στους κατοίκους της Λισαβόνας να μείνουν στα σπίτια τους, χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους και αναμείχθηκαν με τους στρατιώτες των επαναστατών, βάζοντας γαρύφαλλα στις κάνες των όπλων τους (εξού και η ονομασία της επανάστασης). Έξι ώρες μετά το καθεστώς είχε καταρεύσει. Η επανάσταση ήταν σχεδόν αναίμακτη με μόλις 4 νεκρούς. Παρ'όλ'αυτά δεν χαρακτηρίζεται ως λαϊκή επανάσταση, καθώς δεν υπήρξαν εκδηλώσεις του λαού πριν το πραξικόπημα.

Επακόλουθα

Επακόλουθη ήταν η άμεση ανεξαρτητοποίηση όλων των Πορτογαλικών αποικιών, εκτός του Ανατολικού Τιμόρ το οποίο κατελήφθη από την Ινδονησία.

Στις 25 Απριλίου του 1975 διοργανώθηκαν στην Πορτογαλία οι πρώτες ελεύθερες εκλογές, για την ψήφιση νέου συντάγματος. Το 1976 έγιναν εκ νέου εκλογές και η πρώτη συνταγματική πλέον κυβέρνηση ανέλαβε καθήκοντα.


Πρότυπο:Μεταφρασμένο