Κάλλιστος Β΄ Ξανθόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ επέκταση, νέα πηγή |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Ο '''Κάλλιστος Β΄''', ο επονομαζόμενος ''Ξανθόπουλος''<ref>Από τη Μονή Ξανθοπούλων, από την οποία προερχόταν</ref>, διετέλεσε [[Οικουμενικός Πατριάρχης]] κατά το έτος [[1397]]. |
Ο '''Κάλλιστος Β΄''', ο επονομαζόμενος ''Ξανθόπουλος''<ref>Από τη Μονή Ξανθοπούλων, από την οποία προερχόταν</ref>, διετέλεσε [[Οικουμενικός Πατριάρχης]] κατά το έτος [[1397]]. |
||
Μόνασε για ένα διάστημα στη [[Μονή Παντοκράτορος]] του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]], και συγκεκριμένα στο κελί του οσίου Ονουφρίου<ref>Όπως αναφέρει ο ίδιος σε επιστολή του</ref>. Μαζί με τον όσιο Ιγνάτιο Ξανθόπουλο συνέγραψαν σημαντικά έργα περί προσευχής και μοναχικού βίου. Στη [[Φιλοκαλία]] σώζεται θαυμάσιο έργο τους για την ησυχαστική ζωή και τη συνεχή επίκληση του Κυρίου<ref>Φιλοκαλία Ιερών Νηπτικών, τόμ. 4, σελ. 197-295</ref>. |
Μόνασε για ένα διάστημα στη [[Μονή Παντοκράτορος]] του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]], και συγκεκριμένα στο [[Κελί (μοναστικό)|κελί]] του οσίου Ονουφρίου<ref>Όπως αναφέρει ο ίδιος σε επιστολή του</ref>. Μαζί με τον όσιο Ιγνάτιο Ξανθόπουλο συνέγραψαν σημαντικά έργα περί προσευχής και μοναχικού βίου. Στη [[Φιλοκαλία]] σώζεται θαυμάσιο έργο τους για την ησυχαστική ζωή και τη συνεχή επίκληση του Κυρίου<ref>Φιλοκαλία Ιερών Νηπτικών, τόμ. 4, σελ. 197-295</ref>. |
||
Εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης το [[1397]]. Παραιτήθηκε από το Θρόνο εντός του έτους (μετά από ένα τρίμηνο) και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, όπου ασκήτεψε μέχρι το θάνατό του. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] στις [[22 Νοεμβρίου]]. |
Εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης το [[1397]]. Παραιτήθηκε από το Θρόνο εντός του έτους (μετά από ένα τρίμηνο) και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, όπου ασκήτεψε μέχρι το θάνατό του. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] στις [[22 Νοεμβρίου]]. |
Έκδοση από την 22:40, 24 Φεβρουαρίου 2009
Ο Κάλλιστος Β΄, ο επονομαζόμενος Ξανθόπουλος[1], διετέλεσε Οικουμενικός Πατριάρχης κατά το έτος 1397.
Μόνασε για ένα διάστημα στη Μονή Παντοκράτορος του Αγίου Όρους, και συγκεκριμένα στο κελί του οσίου Ονουφρίου[2]. Μαζί με τον όσιο Ιγνάτιο Ξανθόπουλο συνέγραψαν σημαντικά έργα περί προσευχής και μοναχικού βίου. Στη Φιλοκαλία σώζεται θαυμάσιο έργο τους για την ησυχαστική ζωή και τη συνεχή επίκληση του Κυρίου[3].
Εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης το 1397. Παραιτήθηκε από το Θρόνο εντός του έτους (μετά από ένα τρίμηνο) και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, όπου ασκήτεψε μέχρι το θάνατό του. Ανακηρύχθηκε άγιος και η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 22 Νοεμβρίου.
Παραπομπές
Πηγές
- Οικουμενικό Πατριαρχείο
- Αγιολόγιον
- Μωυσέως Μοναχού Αγιορείτου, «Οι Άγιοι του Αγίου Όρους», Εκδόσεις Μυγδονία 2008, ISBN 978-960-7666-72-7, σελ. 297