Χουάν Περόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 22:28, 31 Ιανουαρίου 2009

O Χουάν Ντομίνγκο Περόν (8 Οκτωβρίου 1895-1 Ιουλίου 1974) ήταν στρατηγός και πολιτικός της Αργεντινής, ο οποίος εκλέχθηκε τρεις φορές Πρόεδρος της Αργεντινής, χρονικά από το 1946 ως το 1955 και από το 1973 ως το 1974.

Ο Χουάν Περόν γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1895 σε μια μικρή επαρχία του Μπουένος Άιρες. Σε ηλικία 16 ετών μπήκε στη στρατιωτική σχολή και μετά την αποφοίτησή του αναρριχήθηκε γρήγορα στην ιεραρχία. Το 1943, ως συνταγματάρχης, ήταν μεταξύ των ηγετών στρατιωτικού πραξικοπήματος κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης του Ραμόν Καστίγιο.

Κατέχοντας σημαντικές θέσεις του καθεστώτος, ο Περόν στήριξε την εργατική τάξη και προώθησε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, που τον έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλή στο λαό της Αργεντινής. Όταν το 1945 φυλακίστηκε από άλλα μέλη της Χούντας, η στήριξη του κόσμου, σε συνδυασμό με τις οργανωμένες προσπάθειες της συζύγου του, Εβίτας Περόν, συνέβαλαν αποφασιστικά στην αποφυλάκισή του.

Το 1946 εξελέγη πρόεδρος της Αργεντινής και αμέσως ξεκίνησε μία τεράστια κοινωνική μεταρρύθμιση, καταστέλλοντας βιαίως κάθε αντίδραση. Σύντομα, η διακυβέρνηση του Περόν δεν διέφερε σε τίποτα από τη δικτατορία.

Στις αρχές της δεκαετίας του '50, λόγω των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε η χώρα, οι φωνές διαμαρτυρίας άρχισαν να πληθαίνουν. Ο θάνατος της δημοφιλούς συζύγου του, Εβίτας, το 1952, και ο επακόλουθος αφορισμός τους από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, οδήγησαν στην ανατροπή του το 1955 από το στρατό.

Πέντε χρόνια αργότερα, ο Χουάν Περόν μετακόμισε στην Ισπανία, απ' όπου ήλεγχε την αργεντίνικη κυβέρνηση. Το 1971 του επετράπη να επιστρέψει στη χώρα και το 1973 εξελέγη και πάλι πρόεδρος. Εννέα μήνες αργότερα (1 Ιουλίου 1974) πέθανε και τον διαδέχθηκε με επιτυχία η τρίτη σύζυγός του, Ιζαμπέλ.

@@ Γραμμή 5: / Γραμμή 5: @@
 Ο Χουάν Περόν γεννήθηκε στις [[8 Οκτωβρίου]] του [[1895]] σε μια μικρή επαρχία του [[Μπουένος Άιρες]]. Σε ηλικία 16 ετών μπήκε στη στρατιωτική σχολή και μετά την αποφοίτησή του αναρριχήθηκε γρήγορα στην ιεραρχία. Το [[1943]], ως συνταγματάρχης, ήταν μεταξύ των ηγετών στρατιωτικού πραξικοπήματος κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης του [[Ραμόν Καστίγιο]].
-Κατέχοντας σημαντικές θέσεις του καθεστώτος, ο Περόν στήριξε την εργατική τάξη και προώθησε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, που τον έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλή στο λαό της [[Αργεντινή|Αργεντινής]]. Όταν το [[1945]] φυλακίστηκε από άλλα μέλη της [[Χούντα|Χούντας]], η στήριξη του κόσμου, σε συνδυασμό με τις οργανωμένες προσπάθειες της συζύγου του, [[Εύα Περόν]], συνέβαλαν αποφασιστικά στην αποφυλάκισή του.
+Κατέχοντας σημαντικές θέσεις του καθεστώτος, ο Περόν στήριξε την εργατική τάξη και προώθησε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, που τον έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλή στο λαό της [[Αργεντινή|Αργεντινής]]. Όταν το [[1945]] φυλακίστηκε από άλλα μέλη της [[Χούντα|Χούντας]], η στήριξη του κόσμου, σε συνδυασμό με τις οργανωμένες προσπάθειες της συζύγου του, [[Εβίτα Περόν|Εβίτας Περόν]], συνέβαλαν αποφασιστικά στην αποφυλάκισή του.
 Το [[1946]] εξελέγη πρόεδρος της [[Αργεντινή|Αργεντινής]] και αμέσως ξεκίνησε μία τεράστια κοινωνική μεταρρύθμιση, καταστέλλοντας βιαίως κάθε αντίδραση. Σύντομα, η διακυβέρνηση του Περόν δεν διέφερε σε τίποτα από τη δικτατορία.
-Στις αρχές της δεκαετίας του '50, λόγω των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε η χώρα, οι φωνές διαμαρτυρίας άρχισαν να πληθαίνουν. Ο θάνατος της δημοφιλούς συζύγου του, [[Εύα Περόν|Εβίτα]], το [[1952]], και ο επακόλουθος αφορισμός τους από την [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]], οδήγησαν στην ανατροπή του το [[1955]] από το στρατό.
+Στις αρχές της δεκαετίας του '50, λόγω των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε η χώρα, οι φωνές διαμαρτυρίας άρχισαν να πληθαίνουν. Ο θάνατος της δημοφιλούς συζύγου του, Εβίτας, το [[1952]], και ο επακόλουθος αφορισμός τους από την [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία]], οδήγησαν στην ανατροπή του το [[1955]] από το στρατό.
 Πέντε χρόνια αργότερα, ο Χουάν Περόν μετακόμισε στην [[Ισπανία]], απ' όπου ήλεγχε την [[Αργεντινή|αργεντίνικη]] κυβέρνηση. Το [[1971]] του επετράπη να επιστρέψει στη χώρα και το [[1973]] εξελέγη και πάλι πρόεδρος. Εννέα μήνες αργότερα ([[1 Ιουλίου]] [[1974]]) πέθανε και τον διαδέχθηκε με επιτυχία η τρίτη σύζυγός του, Ιζαμπέλ.