Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Ρομπότ: Προσθήκη: ja:ルイ3世・ダンジュー
Γραμμή 43: Γραμμή 43:
[[fr:Louis III d'Anjou]]
[[fr:Louis III d'Anjou]]
[[it:Luigi III d'Angiò]]
[[it:Luigi III d'Angiò]]
[[ja:ルイ3世・ダンジュー]]
[[nl:Lodewijk III van Anjou]]
[[nl:Lodewijk III van Anjou]]
[[pl:Ludwik III Andegaweński]]
[[pl:Ludwik III Andegaweński]]

Έκδοση από την 17:41, 25 Ιανουαρίου 2009

Λουδοβίκος ο 3ος του Ανζού (1403 - 1434) βασιλιάς της Νάπολης (1417 - 1426), κόμης της Προβηγκίας, Πεδεμοντίου, Μαίν, δούκας του Ανζού (1417 - 1434), δούκας της Καλαβρίας (1426 - 1434). Μεγαλύτερος γιός και διάδοχος του Λουδοβίκου Β' του Ανζού και της Γιολάνδης της Αραγωνίας διεκδικήτρια των 4 βασιλείων. Ο θρόνος της Αραγωνίας ήταν κενός με τον θάνατο του βασιλιά Μαρτίνου του 1ου (1410), και η μητέρα του Γιολάνδη σάν κόρη του προκατόχου του Μαρτίνου Ιωάννη Α' απαιτούσε τον θρόνο για τον νεαρό της γιό Λουδοβίκο. Η διαδοχή στην Αραγωνία ήταν αμφίβολη γιατί οι εκλέκτορες προτιμούσαν νέο βασιλιά που να ανήκει στην αρσενική βασιλική γραμμή, και όχι στους γιούς μιάς ινφάντριας, και εξελέγη (1412) ο Φερδινάνδος της Αντεκουέρας δεύτερος γιός της Ελεονώρας της Αραγωνίας και του Ιωάννη Α' της Καστίλλης. Ο 8χρονος Λουδοβίκος εκείνη την χρονιά έχασε ένα απο τα 4 βασίλεια. Τα άλλα 3 βασίλεια ήταν η Σικελία, η Κύπρος, και τα Ιεροσόλυμα, όπου η Γιολάνδη εξακολουθούσε συνέχεια να αναζητά δικαιώματα για λογαριασμό των γιών της. Κατόρθωνε παροδικά να αναλαμβάνει την διοίκηση σε ορισμένα τμήματα αλλά ποτέ δέν κατόρθωσε να εξασκήσει ολοκληρωτική εξουσία.

Ο πάπας Μαρτίνος Ε' έστεψε (1419) τον Λουδοβίκο "βασιλέα της Σικελίας", αντίθετα με τις επιθυμίες της ηλικιωμένης, άτεκνης Ιωάννας Β' που ήθελε διάδοχο της τον Αλφόνσο Ε' της Αραγωνίας. Το 1420 ο Λουδοβίκος αναχώρησε απο την Καμπανία και πολιόρκησε την Νάπολη αλλά είχε να αντιμετωπίσει τον Αραγωνέζικο στρατό που ερχόταν αποφασισμένος. Ο Αλφόνσος μπήκε στην πόλη (1421) και ο Λουδοβίκος έχασε την υποστήριξη του πάπα κουρασμένος απο τις προσπάθειες. Αλλά ξαφνικά οι σχέσεις του Αλφόνσου και της βασίλισσας χειροτέρευσαν, και μετά την καταστολή του κυριώτερου υπουργού της Γιάννι Καράτσιολο η βασίλισσα μετακινήθηκε προς την Αβέρσα όπου ο Λουδοβίκος έτρεξε να την συναντήσει. Τον λάτρεψε και τον όρισε διάδοχο της στην θέση του Αλφόνσου χρίζοντας τον δούκα της Καλαβρίας. Εκεί έζησε με την σύζυγο του Μαργαρίτα της Σαβοίας (1416 - 1479) κόρη του Αμεδαίου Η' της Σαβοίας με την οποία δέν έκανε κανένα παιδί. Πέθανε (1434) απο ελονοσία, την επόμενη χρονιά πέθανε και η Ιωάννα που την διαδέχθηκε ο αδελφός του Ρενέ.


Πηγές

Αγγλική Wikipedia