Γκοούρ (περιοχή): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9: Γραμμή 9:


==Επαρχίες==
==Επαρχίες==
Οι 10 υπαγόμενες επαρχίες στο νομό Γκορ, κατ΄ αλφαβητική σειρά, είναι: η Νταουλάτ Γιάρ, η Ντου Λάινα ή Νουλάινα, η Λάλουα Σαρτζανγκάλ, η Πασαμπάντ, η Σαγκάρ, η Σαράκ, η Ταϊβάρα, η Τσαρσάντα, η Τζαχαράν όπου και η ομώνυμη πρωτεύουσα, και η Τουλάκ.
Οι 10 υπαγόμενες επαρχίες στο νομό Γκορ, κατ' αλφαβητική σειρά, είναι: η Νταουλάτ Γιάρ, η Ντου Λάινα ή Νουλάινα, η Λάλουα Σαρτζανγκάλ, η Πασαμπάντ, η Σαγκάρ, η Σαράκ, η Ταϊβάρα, η Τσαρσάντα, η Τζαχαράν όπου και η ομώνυμη πρωτεύουσα, και η Τουλάκ.


==Πηγές==
==Πηγές==
*"Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τ.12ος, σ.377
*«Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα», τόμ. 12ος, σελ. 377


[[Κατηγορία: Γεωγραφία του Αφγανιστάν]]
[[Κατηγορία:Γεωγραφία του Αφγανιστάν]]


[[ar:ولاية غور]]
[[ar:ولاية غور]]

Έκδοση από την 08:22, 14 Ιανουαρίου 2009

Συντεταγμένες: 34°00′N 65°00′E / 34.0°N 65.0°E / 34.0; 65.0

Γεωγραφική θέση της Γκοούρ

Με το όνομα Γκοούρ ή Γκόρ ή Γκούρ φέρεται μία από τις 34 διοικητικές περιφέρειες (νομούς) του Αφγανιστάν.

Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της Χώρας και είναι μία από τις ιστορικές περιοχές. Η έκτασή της είναι περίπου 36.500 τ.χλμ, και ο πληθυσμός της, (κατ΄ εκτίμηση), το 1980 ήταν 350.000, ενώ σήμερα (2002) αριθμεί περίπου τους 485.000 κατοίκους. Περιλαμβάνει 10 επαρχίες. Στη περιοχή αυτή κατοικούν περισσότερο αναλογικά οι Τατζίκοι, αγρότες και χειροτέχνες. Επικρατούσα γλώσσα στη περιοχή είναι η δαρδική ή νταρί (περσική διάλεκτος της φάρσι). Πρωτεύουσα του νομού είναι η Τζαχαράν.

Επαρχίες

Οι 10 υπαγόμενες επαρχίες στο νομό Γκορ, κατ' αλφαβητική σειρά, είναι: η Νταουλάτ Γιάρ, η Ντου Λάινα ή Νουλάινα, η Λάλουα Σαρτζανγκάλ, η Πασαμπάντ, η Σαγκάρ, η Σαράκ, η Ταϊβάρα, η Τσαρσάντα, η Τζαχαράν όπου και η ομώνυμη πρωτεύουσα, και η Τουλάκ.

Πηγές

  • «Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα», τόμ. 12ος, σελ. 377