Κλέων

Για άλλα συνώνυμα πρόσωπα της αρχαιότητας δείτε: Κλέων (αποσαφήνιση)

Ο Κλέων ήταν αρχαίος Αθηναίος δημαγωγός, γιος του Κλεαινέτη. Στην αρχή ασκούσε το επάγγελμα του βυρσοδέψη. Αργότερα εμφανίσθηκε στη πολιτική σκηνή ως αντίπαλος του Περικλή. Μετά τον θάνατο του μεγάλου εκείνου άνδρα (429 π.Χ) ο Κλέων με βιαιότατες πολιτικές επιθέσεις και της εμπρηστικής ευγλωττίας του απέκτησε μεγάλη επιρροή στις μεσαίες κυρίως τάξεις της αρχαίας Αθήνας και κατά τα έξι περίπου έτη του Πελοποννησιακού Πολέμου (428-422 π.Χ) διετέλεσε αρχηγός κόμματος που αντιτίθονταν στη σύναψη ειρήνης. Τρέφοντας ακόμη απεριόριστη πεποίθηση στις ικανότητές του αναλάμβανε την αρχηγία στρατιωτικών επιχειρήσεων για τις οποίες και απεδείχθη ακατάλληλος όπως στις κατά της Πύλου και Αμφίπολης.

Ο Κλέων έφθασε στο μέγιστο της δόξας του το 424 π.Χ. όταν εκμεταλλευόμενος την στρατηγική ικανότητα του συστρατήγου του Δημοσθένη κατόρθωσε τελικά να αιχμαλωτίσει την σπαρτιατική φρουρά της νήσου Σφακτηρίας και να φέρει τους άνδρες αυτής στην Αθήνα με τόσο πολιτικό θόρυβο ωσάν να είχε καταλάβει την Σπάρτη. Επαιρόμενος της επιτυχίας αυτής, (μοναδικής), δεν δίστασε ν΄ αναλάβει την αρχηγία εκστρατευτικού σώματος που στάλθηκε στη Θράκη για την αντιμετώπιση του Βρασίδα κατά την οποία όμως ηττήθηκε κάτω από τα τείχη της Αμφίπολης όπου και σκοτώθηκε κατά την εκεί μάχη (422 π.Χ.).

Κατά του δημαγωγού αυτού ο Αριστοφάνης έρριψε τα πικρότερα βέλη του, ιδίως στη κωμωδία του Ιππείς όπου τον παρουσιάζει ως χαμερπή, αμαθή, δειλό και φιλοχρήματο. χαρακτηρισμούς που επιβεβαιώνει και ο Θουκυδίδης.

• Θουκυδίδης: 4, (21-39), 5 (2-10).