Πολιτική κρίση στην Τουρκία (2008)

Η πολιτική κρίση στην Τουρκία ξέσπασε μετά την επικράτηση του ισλαμιστή πολιτικού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις εκλογές του Ιουλίου 2007 και την παράλληλη ήττα του κεμαλικού υποψηφίου Ντενίζ Μπαϊκάλ. Συνέπεια της ευρείας νίκης του Ερντογάν ήταν η προώθηση και η εκλογή στην προεδρία του υπουργού εξωτερικών Αμπντουλάχ Γκιούλ, υποψηφιότητα στην οποία αντιτίθετο οι στρατιωτικοί. Η προσπάθεια του Ερντογάν να αποδυναμώσει το κοσμικό κράτος επέφερε την αντίδραση του κοσμικού κράτους με αποτέλεσμα ο αρμόδιος εισαγγελέας τον Μάϊο του 2008 να εισηγηθεί προς το συνταγματικό δικαστήριο την απαγόρευση του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ καθώς και 71 επιφανών πολιτικών, μεταξύ των οποίων οι Αμπντουλάχ Γκιούλ και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου αναμένεται στις αρχές Ιουλίου 2008.

Κρίσιμες εκλογές

Οι εκλογές που προκηρύχθηκαν για τις 22 Ιουλίου είχαν ως κεντρικό θέμα την σχέση Ισλαμιστών - Κεμαλικών και το Κουρδικό. Είχε προηγηθεί η αποτυχία εκλογής του Αμπντουλάχ Γκιούλ στο προεδρικό αξίωμα τον Μάϊο του 2007. Η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, την οποία προωθούσε ο Ερντογάν, αρχηγός του ΑΚΡ, αλλά και οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που προανήγγειλε όξυναν το πολιτικό κλίμα. Παράλληλα η επικείμενη εκλογή νέου προέδρου έδωσε ακόμη μεγαλύτερη σημασία στις εκλογές. Οι καταγγελίες του Ερντογάν για απειλές βουλευτών και για ύπαρξη παραστρατιωτικών οργανώσεων δημιούργησαν μεγαλύτερη ένταση. Να σημειωθεί οτι στις 27 Απριλίου οι στρατιωτικοί με τελεσίγραφο είχαν προειδοποιήσει οτι δεν θα επιτρέψουν αλλοίωση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους απειλώντας εμμέσως για πραξικόπημα.

Προκειμένου να προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις απαιτείτο τουλάχιστον τα 2/3 της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, τα οποία το ΑΚΡ δεν κατάφερε να εξασφαλίσει, κέρδισε όμως τις εκλογές με ποσοστό 46%, γεγονός που του έδωσε μια σχετική άνεση κινήσεων. Αντίθετα το κεμαλιστικό Ρεμπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) υπέστει βαρειά ήττα αφού κατάφερε να συγκεντρώσει μόνο 20,79% δημιουργώντας παράλληλα ενδοκομματική κρίση αφού κεμαλικοί κύκλοι επιδίωξαν αμέσως μετά την ήττα την παραίτηση του προέδρου του κόμματος Ντενίζ Μπαϊκάλ, ο οποίος τελικώς διατήρησε τα ηνία του κόμματος.

Σημειώσεις

i. ^{^}

ii. ^{^}

iii. ^{^}

iv. ^{^}