Επιλεγμένο λήμμα της Βικιπαίδειας, 21 Σεπτέμβριος

Τον Αύγουστο του 2000 το ρωσικό υποβρύχιο Κουρσκ, κλάσης «Όσκαρ ΙΙ», βυθίστηκε στα ανοιχτά της Θάλασσας του Μπάρεντς κατά τη διάρκεια άσκησης. Η βύθιση του Κουρσκ, σύμφωνα με τις επίσημες πηγές της Ρωσικής κυβέρνησης, επήλθε όταν προκλήθηκε έκρηξη εξαιτίας διαρροής καυσίμων υπεροξείδιου του υδρογόνου από μια ελαττωματική τορπίλη που έφερε το υποβρύχιο. Ο τότε Ρώσος υπουργός Βιομηχανίας, Επιστημών και Τεχνολογίας, Ιλία Κλεμπάνωφ, διέταξε έρευνα για τα αίτια της τραγωδίας.

Μία απόπειρα διάσωσης των 118 μελών του πληρώματος που βρισκόταν εγκλωβισμένοι στο υποβρύχιο και η οποία επιχειρήθηκε από Νορβηγούς και Βρετανούς δύτες λίγες μέρες μετά το συμβάν που οδήγησε στη βύθιση, δεν απέδωσε καρπούς. Δεκατέσσερεις μήνες αργότερα, το Ρωσικό Ναυτικό σε συνεργασία με την Ολλανδική κοινοπραξία των εταιρειών Smit Internationale και Μαμούτ, ανέσυρε την πλειονότητα των σορών των επιβαινόντων στο υποβρύχιο.

Το Κουρσκ ήταν ένα πυρηνοκίνητο υποβρύχιο του Βορείου Στόλου του Ρωσικού Ναυτικού. Το όνομά του δόθηκε από τη Μάχη του Κουρσκ που έγινε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην περιοχή του Κουρσκ της Ρωσίας. Ήταν η μεγαλύτερη μάχη τεθωρακισμένων που έγινε ποτέ και έληξε με νίκη της Σοβιετικής Ένωσης που την οδήγησε αργότερα στο πέρασμα του Δνείπερου και στην απελευθέρωση του Κιέβου το φθινόπωρο του 1943. Το υποβρύχιο, που τέθηκε σε υπηρεσία τον Δεκέμβριο του 1994, είχε μήκος 154 m, εκτόπισμα 16.400 τόννων, διπλό κύτος και μπορούσε να φέρει 24 πυραύλους Κρουζ P-700 Granit καθώς και τορπίλες διαμέτρου 533 mm και 650mm. Για τις αποστολές του υποβρυχίου λίγα είναι γνωστά, εκτός από μία αποστολή παρακολούθησης αμερικάνικου στόλου στη Μεσόγειο.

Κυβερνήτης και διοικητής του Κουρσκ ήταν ο Γεναντίι Πέτροβιτς Λγιατσίν (Геннадий Петрович Лячин). Το υποβρύχιο είχε σύμφωνα με τη λίστα των θυμάτων που δόθηκε στη δημοσιότητα 118 επιβαίνοντες. (Διαβάστε το υπόλοιπο λήμμα...)