Κοινοβούλιο της Αϊτής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Εθνοσυνέλευση της Αϊτής)
Αϊτινό Κοινοβούλιο

Parlement Haïtien
Palman Ayisyen
Είδος
ΤύποςΜε δύο σώματα
ΣώματαΓερουσία
Βουλή των Αντιπροσώπων
Ηγεσία
Πρόεδρος της Γερουσίας
Καρλ Μιρά Καντάβ, KID
Από 17 Ιανουαρίου 2019
Πρόεδρος της
Βουλής των Αντιπροσώπων
Γκαρί Μποντό, BOUCLIER
Από 11 Ιανουαρίου 2018
Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Αϊτής
Έδρες
Τόπος συνεδριάσεων
Νομοθετικό Μέγαρο, Πορτ ο Πρενς
Ιστοσελίδα
www.leparlementhaitien.info

Το Κοινοβούλιο της Αϊτής (γαλλικά: Parlement Haïtien, αϊτινά; Palman Ayisyen) είναι η διθάλαμη (αποτελούμενη από δύο σώματα) βουλή της Αϊτής. Αποτελείται από την Άνω Βουλή, η οποία είναι η Γερουσία, και την Κάτω Βουλή, η οποία είναι η Βουλή των Αντιπροσώπων. Αμφότερες συνεδριάζουν στην πρωτεύουσα Πορτ ο Πρενς.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωθύστερο της Εθνοσυνέλευσης ήταν το Συμβούλιο του Κράτους, ένα νομοθετικό συμβούλιο, τα μέλη του οποίου διορίζονταν από τον αρχηγό του κράτους, κυρίως μεταξύ στρατηγών. Για πρώτη φορά το Συμβούλιο του Κράτους συστάθηκε από τον Ζαν-Ζακ Ντεσαλίν με βάση το αυτοκρατορικό σύνταγμα του 1804. Έπειτα από τη δολοφονία του το 1806, ο στρατηγός του και νέος προσωρινός αρχηγός κράτους Ανρί Κριστόφ συγκάλεσε Συντακτική Συνέλευση στην Πορτ ο Πρενς τον Νοέμβριο. Ωστόσο, ο αγώνας για την επικράτηση μεταξύ υποστηρικτών του Κριστόφ και του στρατηγού Αλεξάντρ Πετιόν οδήγησε σε ένα ρεπουμπλικανικό σύνταγμα, που ευνοούσε τον Πετιόν. Ο Κριστόφ εξελέγη πρόεδρος από τη Συνέλευση και εξελέγη μια πανίσχυρη Γερουσία, αποτελούμενη από 24 μέλη. Οι Κριστόφ και Πετιόν συγκρούστηκαν και επικράτησε με τη βία ο Κριστόφ, ο οποίος είναι υπεύθυνος για το σύνταγμα του 1807. Η Γερουσία τον αντικατέστησε με τον Πετιόν ως πρόεδρο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα δύο χώρες με ξεχωριστή κυβέρνηση.

Εν τέλει ο Πετιόν προέβη σε αναθεώρηση του συντάγματος το 1816, θεσπίζοντας ένα διθάλαμο κοινοβούλιο, αποτελούμενο από τη Βουλή των Αντιπροσώπων των Κοινοτήτων και τη Γερουσία. Το νέο κοινοβούλιο εξέλεξε τον Πετιόν ως ισόβιο πρόεδρο και του επέτρεψε να κυβερνά λίγο ή πολύ με διατάγματα. Ο Ζαν Πιερ Μπουαγιέ, ο οποίος διαδέχθηκε τον Πετιόν, ακολούθησε την ίδια πολιτική, για να παραιτηθεί και να εξοριστεί το 1843. Η νέα προσωρινή κυβέρνηση συγκάλεσε συντακτική συνέλευση και με το νέο σύνταγμα αποκαταστάθηκε το προηγούμενο κοινοβούλιο. Επί προεδρίας του Φιλίπ Γκεριέ το κοινοβούλιο αντικαταστάθηκε προσωρινά από ένα μικρότερο διορισμένο Συμβούλιο του Κράτους με νομοθετική εξουσία για την επόμενη διετία, μέχρι την μετατροπή του σε Γερουσία το 1846 επί κυβερνήσεως του Ζαν-Μπατίστ Ρισέ.

Με τα συντάγματα του Ντιβαλιέ το 1964 και το 1971, το σώμα κατέστη μονοθάλαμη βουλή και καταργήθηκε η Γερουσία. Το 1988 η Γερουσία αποκαταστάθηκε.

Σώματα (οίκοι)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γερουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Γερουσία (Αϊτή)

Η Γερουσία είναι η Άνω Βουλή και απαρτίζεται από 30 μέλη, με τρία μέλη από κάθε διοικητικό διαμέρισμα. Προτού συσταθεί το διαμέρισμα της Νιπς το 2003, υπήρχαν 27 έδρες. Οι γερουσιαστές εκλέγονται για εξαετή θητεία με την ψήφο του λαού, με το 1/3 να εκλέγονται κάθε διετία. Δεν υπάρχει όριο για ανανέωση της θητείας των γερουσιαστών. Μπορεί να επανεκλέγονται επ' αόριστο.

Το 2015 η Γερουσία μειώθηκε σε μόλις 10 μέλη και η βουλή των αντιπροσώπων έκλεισε επειδή οι εκλογές για το 1/3 των μελών τς Γερουσίας και όλων των αντιπροσώπων το 2013 είχαν αναβληθεί επ' αόριστο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα μέλη (βουλευτές και γερουσιαστές) να ολοκληρώσουν πρόωρα τη θητεία τους τον Ιανουάριο του 2015 χωρίς κανέναν αντικαταστάτη και η εθνοσυνέλευση να δυσλειτουργεί. Εκείνα τα 2/3 συμπληρώθηκαν με νέα μέλη, τα οποία εξελέγησαν στις βουλευτικές εκλογές του 2015, συμπληρώνοντας τον αριθμό των 30 γερουσιαστών.[1]


Βουλή των Αντιπροσώπων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Βουλή απαρτίζεται από 119 μέλη (προηγουμένως 99) , τα οποία εκλέγονται με την ψήφο του λαού για θητεία 4 ετών. Δεν υπάρχει όριο για ανανέωση θητείας για τους αντιπροσώπους. Τα 119 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων εκλέγονται σε μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες με το σύστημα των 2 γύρων. Ένας δεύτερος γύρος διεξάγεται σε περίπτωση που κανείς υποψήφιος δεν θα έχει την πλειοψηφία που απαιτείται προκειμένου να εκλεγεί από τον πρώτο γύρο.[2] Τον Μάρτιο του 2015 με ένα νέο εκλογικό διάταγμα καθορίστηκε ότι η νέα Βουλή θα αποτελείται από 119 μέλη και η Γερουσία θα παραμείνει με 30 μέλη.[3]

Εθνοσυνέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εθνοσυνέλευση (γαλλικά: Assemblée Nationale) είναι η κοινή συνεδρίαση του Κοινοβουλίου. Συγκαλείται για συγκεκριμένους σκοπούς, όπως καθορίζονται στο Σύνταγμα. Το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης καταστράφηκε από τον μεγάλο σεισμό του 2010.

Νομοθετικό Μέγαρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Νομοθετικό Μέγαρο (γαλλικά: Palais Législatif)[4][5] ήταν μεταξύ πολλών κτηρίων που σχεδόν καταστράφηκαν από τον μεγάλο σεισμό που έπληξε τη χώρα στις 12 Ιανουαρίου 2010. Οι συνεδριάσεις επαναλήφθηκαν προσωρινά μετά τον σεισμό.[6]

Στις 22 Νοεμβρίου 2011 εγκαινιάστηκαν οι νέες προσωρινές εγκαταστάσεις του Κοινοβουλίου, που οικοδομήθηκαν με τη βοήθεια ενός προγράμματος της USAID.[7]

Ο θεμέλιος λίθος του νέου Μεγάρου της Βουλής τέθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2012. Το νέο κτήριο αποτελείται από 4 ορόφους. Στον πρώτο έχει χώρο για να σταθμεύουν 94 οχήματα.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Haiti-Référence » 2210.- Le Sénat de la République». 
  2. «Electoral system». IPU. 
  3. «Haiti – Elections : Electoral Decree adopted, 19 more Deputies...». 
  4. (Γαλλικά) Parlement Haïtien - Chambres des Deputés, Page d'Accueil Αρχειοθετήθηκε 2010-01-31 στο Wayback Machine. (accessed 31 Ιανουαρίου 2010)
  5. (Γαλλικά) Parlement Haitien - Senat, Page d'Accueil Αρχειοθετήθηκε 2009-07-09 στο Wayback Machine. (accessed 31 Ιανουαρίου 2010)
  6. "Haiti's leaders face 'hell of a job.'" Toronto Star, 23 Ιανουαρίου 2010.
  7. Haiti - Reconstruction : Inauguration of the new Parliament building in Haiti
  8. «Haiti - Reconstruction : "The most beautiful Parliament of the Caribbean" (dixit Laurent Lamothe)». Haiti Libre. 28 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2016. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]