Εθνικό Πάρκο του Μούσκαου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 51°33′01″N 14°43′36″E / 51.550278°N 14.726667°E / 51.550278; 14.726667

Εθνικό Πάρκο του Μούσκαου
Fürst-Pückler-Park
Χάρτης
ΕίδοςΑγγλικός κήπος και πάρκο
ΔιεύθυνσηBauhof 1 bis 6, 8 bis 12, 14; Hermannsbad 1, 5, 7, 8, 9 (Villa Pückler, Villa Bellevue, Obersteigerhaus, Badehaus, Turmvilla, Villa Caroline); Schloßstraße 4, 9 (Neues Schloss, Altes Schloss, Kavaliershaus); Buchenweg 1 (Weinberghaus), Hermannsbad
Γεωγραφικές συντεταγμένες51°32′51″N 14°43′24″E
Διοικητική υπαγωγήΓουενκνίτσα και Μπατ Μούσκαου
ΧώραΓερμανία και Πολωνία
Έναρξη κατασκευής1815
ΠροστασίαΜνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς (από 2004) και Κατάλογος ιστορικών μνημείων της Πολωνίας
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το Εθνικό Πάρκο του Μούσκαου (γερμανικά: Muskauer Park‎‎) είναι αρχιτεκτονικός κήπος στην περιοχή Άνω Λουσατία της Γερμανίας και της Πολωνίας. Είναι ο μεγαλύτερος και ένας από τους πιο γνωστούς αγγλικούς κήπους στην Κεντρική Ευρώπη, που εκτείνεται κατά μήκος των δύο πλευρών των Γερμανο–Πολωνικών συνόρων στο Λουσατιανό Νάισσε. Το πάρκο επεκτεινόταν συνεχώς από το 1815 και μετά, κατ' εντολήν του Πρίγκιπα Χέρμαν φον Πύχλερ-Μούσκαου (1785-1871), με επίκεντρο την κατοικία του στο Παλάτι του Μούσκαου.[1][2][3][4]

Τον Ιούλιο 2004 το Πάρκο του Μούσκαου προστέθηκε στον κατάλογο της UNESCO με Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πάρκο καλύπτει 3,5 τ.χλμ. γης στην Πολωνία και 2,1 τ.χλμ. γης στη Γερμανία. Εκτείνεται και στις δύο πλευρές του ποταμού Νάισσε, που αποτελεί το σύνορο μεταξύ των χωρών. Στα 17,9 τ.χλμ. ουδέτερης ζώνης γύρω από το πάρκο περιλαμβάνονται η γερμανική πόλη Μπαντ Μούσκαου στα δυτικά και η πολωνική Λουκνίτσα στα ανατολικά. Ενώ το Κάστρο του Μούσκαου βρίσκεται δυτικά του ποταμού, η καρδιά του πάρκου είναι οι μερικώς δασωμένες υπερυψωμένες περιοχές στην ανατολική όχθη, που ονομάζονται Το Πάρκο με Βεράντες. Το 2003 κτίστηκε εκ νέου μία γέφυρα πεζών που διασχίζει το Νάισσε για να συνδέσει τα δύο μέρη.

Ο Ποταμός Νάισσε στο Πάρκο του Μούσκαου

Στις 2 Ιουλίου 2004 η UNESCO προσέθεσε το πάρκο στον Κατάλογο με Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς ως ένα υποδειγματικό παράδειγμα διασυνοριακής πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ της Πολωνίας και της Γερμανίας. Προστέθηκε στον κατάλογο με δύο κριτήρια: για τις καινοτομίες όσον αφορά την ανάπτυξη προς το ιδανικό τεχνητό τοπίο, και για την επιρροή του στην ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής τοπίων ως κλάδου. Το πάρκο αποτελεί, επίσης, ένα από τα επίσημα Ιστορικά Μνημεία της Πολωνίας, όπως ορίστηκε την 1η Μαΐου 2004, και παρακολουθείται από το Εθνικό Συμβούλιο Κληρονομιάς της Πολωνίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παλαιό[νεκρός σύνδεσμος] Κάστρο

Ένα φρούριο για το Νάισσε στο Μούσκαου αναφέρθηκε ήδη από τον 13ο αιώνα υπό την βασιλεία του Ερρίκου Γ' του Μάισσεν. Ο ιδρυτής του παρακείμενου πάρκου ήταν ο Πρίγκιπας Χέρμαν φον Πύχλερ-Μούσκαου (1785-1871), ο συγγραφέας του επιδραστικού έργου Παρατηρήσεις Σχετικά με την Αρχιτεκτονική Κήπου Τοπίου και ιδιοκτήτης της πόλης-κράτους του Μούσκαου από το 1811. Μετά από πολύχρονες σπουδές στην Αγγλία, το 1815 που το βορειοανατολικό τμήμα της Άνω Λουσατίας κατακτήθηκε από την Πρωσία, σχεδίασε το Πάρκο. Με την πάροδο του χρόνου ίδρυσε μία διεθνή σχολή για την διαχείριση των τοπίων στην πόλη Μπαντ Μούσκαου και σχεδίασε αδρά την κατασκευή ενός εκτεταμένου τοπίου πάρκου, το οποίο θα περιέβαλε την πόλη "με έναν τρόπο που δεν είχε ξαναγίνει σε τέτοια μεγάλη κλίμακα."

Το[νεκρός σύνδεσμος] Νέο Κάστρο

Στις εργασίες περιλαμβάνονταν η ανακατασκευή του «Παλαιού Κάστρου» Μπαρόκ τεχνοτροπίας - στην πραγματικότητα μίας πρώην πύλης κάστρου - και η κατασκευή ενός παρεκκλησίου με τεχνοτροπία Γοτθικής Αναβίωσης, μίας αγροικίας Αγγλικού τύπου, αρκετών γεφυρών, και ενός πορτοκαλεώνα σχεδιασμένου από τον Φρίντριχ Λούντβιχ Πέρσιους. Ο

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Εθνικό Πάρκο του Μούσκαου
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Χάρτης
Χώρα μέλος Γερμανία, Πολωνία
ΤύποςΕθνικό πάρκο, Αγγλικός κήπος, Αρχιτεκτονικό τοπίο
ΚριτήριαΠολιτιστικά: i, iv
Ταυτότητα1127
Περιοχή348 εκτ. με ουδέτερη ζώνη 1204,65 εκτ. στην Άνω Λουσάτια
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή2004 (28 συνεδρίαση)
Πύκλερ αναδιαμόρφωσε το μεσαιωνικό φρούριο στο «Νέο Κάστρο», στο κέντρο του πάρκου, με ένα δίκτυο μονοπατιών που απλώνονται από αυτό και έναν χώρο ψυχαγωγίας κατασκευασμένο σύμφωνα με τις ιδέες του Χάμφρι Ρέπτον, του οποίου ο γιος, Ιωάννης Άντεϊ, δούλεψε στο Μούσκαου από το 1822 και μετά. Έγιναν αρκετές επεκτάσεις μέχρι το 1845, όταν ο Πύκλερ λόγω των τεράστιων οφειλών του αναγκάστηκε να πουλήσει την πατρογονική κληρονομία. Την επόμενη χρονιά πέρασε στην κατοχή του Φρειδερίκου πρίγκιπα των Κάτω Χωρών, ο οποίος προσέλαβε τον Έντουαρντ Πέτζολντ, μαθητή του Πύκλερ και γνωστού αρχιτέκτονα τοπίων κήπων, για να ολοκληρώσει το σχέδιό του. Μετά το θάνατό του, το 1881, τον διαδέχθηκε η κόρη του, Πριγκίπισσα Μαρία, που πούλησε τα κτήματα στον Οίκο των Άρνιμ.[1][2][3][4]

Κατά τη Μάχη του Βερολίνου, και τα δύο κάστρα ισοπεδώθηκαν και οι τέσσερις γέφυρες που διέσχιζαν το Νάισσε καταστράφηκαν. Η περιουσία του Κόμη φον Άρνιμ-Μούσκαου κατασχέθηκε από την Σοβιετική Στρατιωτική Διοίκηση στη Γερμανία και μετά τη θεσμοθέτηση της συνοριακής γραμμής Όντερ-Νάισσε το 1945, το πάρκο χωρίστηκε από τα κρατικά σύνορα μεταξύ της Πολωνίας και της Γερμανίας, με τα 2/3 του να βρίσκονται στην πολωνική πλευρά.[5] Κατά τη δεκαετία του 1960 οι αρχές σταδιακά αποδέχτηκαν το κληροδότημα του «Νεαρού Ευγενούς» Πρίγκιπα Πύκλερ. Το Παλαιό Κάστρο ξαναχτίστηκε από την διοίκηση της Ανατολικής Γερμανίας τα έτη 1965-1972, ενώ το Νέο Κάστρο και οι γέφυρες τελούν ακόμα υπό εργασίες αποκατάστασης. Η «Αγγλική Γέφυρα» που διασχίζει τον Ποταμό Νάισσε έχει επισκευαστεί και εγκαινιάστηκε εκ νέου την 17 Οκτωβρίου 2011, αφού είχε κατεδαφιστεί με εκρηκτικά το 1945.[6]

Μετά τις Επαναστάσεις του 1989 η Γερμανική και η Πολωνική διοίκηση ένωσαν τις δυνάμεις τους για την ανάπλαση του πάρκου στο σύνολό του. Από το 2007, που η Πολωνία μπήκε στον ενιαίο Χώρο Σένγκεν, οι επισκέπτες μπορούν να εξερευνήσουν ελεύθερα και τα δύο μέρη του πάρκου χωρίς συνοριακούς ελέγχους.[7][8]

Συλλογή φωτογραφιών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Regina., Barufke, (1998). Fürst-Pückler-Park Bad Muskau : ein europäischer Landschaftspark. Bad Muskau: Stadt- und Parkmuseum. ISBN 3930625091. 43061021. 
  2. 2,0 2,1 Liebusch, Georg (3 Ιουλίου 2016). Petzold, E., επιμ. Sagen und Bilder aus Muskau und dem Park. 
  3. 3,0 3,1 «MDZ-Reader | Band | Der Park von Muskau / Petzold, Eduard | Der Park von Muskau / Petzold, Eduard». reader.digitale-sammlungen.de. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2019. 
  4. 4,0 4,1 «Muskauer Park» (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2019. 
  5. zu., Dohna-Schlobitten, Alexander (2006). Erinnerung eines alten Ostpreussen. Würzburg: Rautenberg im Verl.-Haus Würzburg. ISBN 3800331152. 162366573. 
  6. «BBSRWelterbe des Monats». archive.is. 12 Απριλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  7. Online, FOCUS. «Fürst-Pückler-Schloss wieder geöffnet». FOCUS Online (στα Γερμανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2019. 
  8. «Lausitzer Parkverbund wächst von vier auf neun - Märkischer Bote - Märkischer Bote». maerkischer-bote.de. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]