Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εδμόνδος της Σκωτίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Εδμόνδος της Σκωτίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Etmond mac Maíl Coluim (Σκωτικά Κελτικά) και Edmund (Αγγλικά)
Γέννηση11ος αιώνας
Θάνατος1100
Μόντακιουτ
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου3 Οκτωβρίου
Θρησκευτικό τάγμαΤάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
Οικογένεια
ΓονείςΜάλκολμ Γ΄ της Σκωτίας[1][2] και Αγία Μαργαρίτα της Σκωτίας[1][2]
ΑδέλφιαΜατθίλδη της Σκωτίας[2]
Μαρία της Σκωτίας, κόμισσα της Βουλώνης[2]
Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας[2]
Έντγκαρ της Σκωτίας[2]
Ντάνκαν Β΄ της Σκωτίας
Έθελρεντ της Σκωτίας
Αλέξανδρος Α΄ της Σκωτίας[2]
ΟικογένειαΟίκος του Ντάνκελντ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμονάρχης της Σκωτίας (1094–1097)

Ο Εδμόνδος μακ Μάλκολμ (1070 – μετά το 1097) ήταν δεύτερος γιος του βασιλιά της Σκωτίας Μάλκολμ Γ΄ και της δεύτερης συζύγου του, Αγίας Μαργαρίτας. Ίσως σε μερικούς καταλόγους να αναφέρεται και ως βασιλιάς της Σκωτίας, αλλά δεν είναι εξακριβωμένο.

Με τον θάνατο του πατέρα του και του μεγαλύτερου αδελφού του Εδουάρδου σε μάχη (1093), ο αδελφός του πατέρα του, Ντόναλντ Γ΄ της Σκωτίας, σφετερίστηκε τον θρόνο. Ο Εδμόνδος μαζί με τους μικρότερους αδελφούς του, Έντγκαρ, Αλέξανδρο και Δαυίδ, κατέφυγαν στην Αγγλία στην αυλή του βασιλιά Γουλιέλμου Ρούφου και ενώθηκαν με τον αδερφό τους, Ντάνκαν Β΄.

Την επόμενη χρονιά, ο Ντάνκαν, με την υποστήριξη του Γουλιέλμου Ρούφου, ανέτρεψε τον Ντόναλντ από τον θρόνο. Αλλά τότε σημειώθηκε επανάσταση στην Σκωτία, που είχε ως αποτέλεσμα την βίαιη αποχώρηση των Άγγλων και αμέσως μετά την δολοφονία του Ντάνκαν Β΄. Οι επαναστάτες ήταν υποκινούμενοι από τον Ντόναλντ και τον ίδιο τον Εδμόνδο, που εγκατέλειψε τα μικρότερα αδέλφια του και πήρε το μέρος του θείου του, ο οποίος ως άτεκνος του υποσχέθηκε την διαδοχή του στον θρόνο.

Το 1097, με την υποστήριξη του θείου τους, Έντγκαρ Έθελινγκ, και τον βασιλιά της Αγγλίας ανέτρεψαν οριστικά τον σφετεριστή θείο τους από τον θρόνο, τον αιχμαλώτισαν, τον ακρωτηρίασαν και πέθανε δύο χρόνια αργότερα. Ο ίδιος ο Εδμόνδος δεν είχε καλύτερη τύχη: τον κούρεψαν και τον έκλεισαν σε μοναστήρι, όπου έζησε ολόκληρο το υπόλοιπο της ζωής του. Στον θρόνο της Σκωτίας ανήλθε ο επόμενος στην σειρά αδελφός του, Έντγκαρ, με διάδοχο τον Αλέξανδρο.