Είμαστε όλοι δολοφόνοι

Είμαστε όλοι δολοφόνοι ; Nous sommes tous des assassins
	Η κινηματογραφική αφίσα
Σκηνοθεσία	Αντρέ Καγιάτ
Σενάριο	Αντρέ Καγιάτ και Charles Spaak
Πρωταγωνιστές	Marcel Mouloudji, Ρέιμοντ Πελεγκρίν, Alexandre Rignault, André Reybaz, André Valmy, Anouk Ferjac, Antoine Balpêtré, Bernard Musson, Σαρλ Μπουιγιό, Charles Lemontier, Claude Laydu, Daniel Mendaille, Doudou Babet, Εντμόν Αρντισόν, Εντουάρ Φρανκόμ, Fernand René, Φρανσουά Ζου, François Vibert, Franck Maurice, Γκαμπριέλ Γκομπέν, Gaston Garchery, Ζορζ Πουζουλί, Georges Tabet, Γκι Ντεκόμπλ, Guy Mairesse, Henri Cote, Henri Coutet, Henri Crémieux, Ανρί Βιλμπέρ, Jacqueline Pierreux, Jacques Denoël, Ζακ Μαρίν, Ζακ Μορέλ, Jacques Muller, Ζαν Κλαριό, Jean Daurand, Jean Sylvain, Jean-Jacques Steen, Jean-Marc Tennberg, Ζαν-Πολ Μουλινό, Jean-Pierre Grenier, Jérôme Goulven, Julien Verdier, Juliette Faber, Λεόν Λαρίβ, Léonce Corne, Liliane Maigné, Line Noro, Louis Arbessier, Λουί Σεντέβ, Λουί Σενιέ, Lucien Nat, Λισιέν Ρεμπούρ, Μαρσέλ Περέζ, Marcel Rouzé, Marcelle Rexiane, Μορίς Ντορλεάκ, Monette Dinay, Νικόλ Ρενό, Paul Barge, Πωλ Φέβρ, Πολ Φρανκέρ, Pierre Duncan, Pierre Fromont, Pierre Morin, Pierre Sergeol, René Berthier, Ρενέ Μπλοσάρ, René Lacourt, Renée Gardès, Ροζέ Ανέν, Roger Vincent, Roland Lesaffre, Solange Sicard, Σιλβί, Victor Vina, Yvette Etiévant, Yvonne de Bray, Éliane Monceau, Jean-Roger Caussimon, Benoîte Lab, Joe Davray, Philippe Chauveau, Jacques Muller, Sylvie, Gérard Darrieu, Αμεντέο Νατζάρι, Υβόν Σανσόν και Ντενίζ Περόν
Μουσική	Raymond Legrand
Φωτογραφία	Jean Bourgoin
Πρώτη προβολή	1952
Διάρκεια	115 λεπτά
Προέλευση	Γαλλία, Ιταλία
Γλώσσα	Γαλλικά
	δεδομένα (π • σ • ε )

Είμαστε όλοι δολοφόνοι (Γαλλικά: Nous sommes tous des assassins) είναι γαλλο-ιταλική ταινία του 1952 που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Αντρέ Καγιάτ, πρώην δικηγόρο. ^[2] Αφηγείται την ιστορία του Ρενέ, ενός νεαρού άνδρα από τις φτωχογειτονιές, που εκπαιδεύτηκε από τη Γαλλική Αντίσταση κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στον αγώνα κατά των Γερμανών. Συνεχίζει να σκοτώνει πολύ μετά το τέλος του πολέμου, καθώς αυτό είναι το μόνο που ξέρει να κάνει.

Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών το 1952 και κέρδισε το Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής. ^[3]

Πλοκή

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ρενέ Λε Γκουέν (Μαρσέλ Μουλουντζί), ένας μικροαπατεώνας, στρατολογήθηκε στη Γαλλική Αντίσταση και εκπαιδεύτηκε ως επαγγελματίας δολοφόνος κατά των Γερμανών κατακτητών. Αλλά όταν τελειώνει ο πόλεμος, συνεχίζει να εφαρμόζει ό, τι έχει διδαχθεί με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να καταδικαστεί σε θάνατο. Περιμένοντας στο κελί του την ακριβή ημερομηνία εκτέλεσης, εξακολουθεί να ελπίζει ότι ο Πρόεδρος, κατόπιν ενεργειών του δικηγόρου του (Κλωντ Λαιντύ), θα του δώσει χάρη.^[4] Ο δικηγόρος του προσπαθεί να αποδείξει ότι οι δολοφονίες του πελάτη του βασίζονται σε ένα σοβαρό κενό, ένα κοινωνικό πρόβλημα. Και καθώς ο δικηγόρος προσπαθεί να πάρει τη χάρη, ο Λε Γκουέν συνδέεται με άλλους καταδικασμένους: τον Τζίνο, έναν Κορσικανό που είχε εμπλακεί σε μια υπόθεση βεντέτας, τον Ντυτουά, που αρνείται την ενοχή του και τον Μπωσέ, δολοφόνο της μικρής κόρης του.^[5]

Ο Αντρέ Καγιάτ μέσα από τις ταινίες του προσπάθησε να καταδείξει τις ανισότητες και την αδικία του γαλλικού δικαστικού συστήματος. Η ταινία παρουσιάζεται ως κατηγορητήριο κατά της θανατικής ποινής.^[6]

Παραπομπές

[697ebe753b838814bf6eb9bc6d52bbae34d1a790-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.

[2] . «imdb.com/title/Nous sommes tous des assassins (1952)».

[3] . «festival-cannes.com/en/films/nous-sommes-tous-des-assassins».

[4] . «allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm/Nous sommes tous des assassins».

[5] . «telerama.fr/cinema/films/nous-sommes-tous-des-assassins».

[6] . «senscritique.com/film/Nous_sommes_tous_des_assassins».

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]