Δωρεάν Συναυλία στο Άλταμοντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δωρεάν Συναυλία στο Άλταμοντ
ΤοποθεσίαΆλταμοντ, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΙδρυτήςΓκρέιτφουλ Ντεντ
Ημερομηνίες6 Δεκεμβρίου 1969
ΕίδοςΡοκ μουσική, Ψυχεδελικό ροκ

Η Δωρεάν Συναυλία στο Άλταμοντ (Altamont Speedway Free Festival) ήταν μία ροκ συναυλία της εποχής της αντικουλτούρας, που έλαβε χώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στο Άλταμοντ της βόρειας Καλιφόρνιας, το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου του 1969[1].

Το γεγονός είναι γνωστό για τα βίαια επεισόδια, συμπεριλαμβανομένου του μαχαιρώματος του Μέρεντιθ Χάντερ και τριών ακόμα θανάτων: δύο που προκλήθηκαν από αυτοκίνητο που εγκατέλειψε τα θύματά του και ένας που πνίγηκε σε αρδευτικό κανάλι υπό την επιρροή LSD[2]. Πολλά αυτοκίνητα κλάπηκαν και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν και υπήρξαν και εκτεταμένες ζημιές σε ιδιοκτησίες[3].

Στη συναυλία συμμετείχαν (με σειρά εμφάνισης) οι: Santana, Jefferson Airplane, The Flying Burrito Brothers, Crosby, Stills, Nash & Young και τελευταίοι οι Rolling Stones[4]. Επίσης, ήταν προγραμματισμένοι να παίξουν και οι Grateful Dead μετά τους Crosby, Stills, Nash & Young, αλλά αρνήθηκαν να παίξουν λίγο πριν την προγραμματισμένη εμφάνισή τους εξαιτίας της αυξανόμενης βίας στο συναυλιακό χώρο. "Έτσι έγιναν τα πράγματα στο Άλταμοντ -τόσο άσχημα που οι Grateful Dead, πρωταρχικοί διοργανωτές και εισηγητές του φεστιβάλ, δεν έπαιξαν καν", έγραψε το περιοδικό Rolling Stone σε μια αναλυτική αφήγηση του γεγονότος, προσθέτοντας ότι ήταν "η χειρότερη μέρα όλων των εποχών του rock and roll, η 6η Δεκεμβρίου, η μέρα που όλα πήγαν απολύτως στραβά"[5].

Περίπου 300.000 άτομα παρακολούθησαν τη συναυλία και μερικοί προσδοκούσαν ότι θα ήταν το "Γούντστοκ της Δύσης"[6]. Το φεστιβάλ Γούντστοκ έλαβε χώρα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης στα μέσα Αυγούστου, λιγότερο από τέσσερις μήνες νωρίτερα.

Σκηνές από το γεγονός ενσωματώθηκαν στο ντοκιμαντέρ Gimme Shelter (1970).

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μικ Τζάγκερ το 1965

Εάν στο Γούντστοκ φάνηκε προς στιγμήν ότι όλα εκείνα που συνοψίζονταν στο σύνθημα "κάντε έρωτα, όχι πόλεμο" ήταν εφικτά, μία ανάλογη γιορτή, μόλις τέσσερις μήνες αργότερα, γκρέμισε την ψευδαίσθηση, για να σημάνει την αρχή του τέλους της δεκαετίας των λουλουδιών[7]. Το 1969 ήταν μια εξαιρετική χρονιά για τους Rolling Stones καθώς ολοκληρώνοντας μια πολύ πετυχημένη παναμερικανική περιοδεία, την πρώτη περιοδεία τους στις Η.Π.Α. τα δύο τελευταία χρόνια, είχαν καταφέρει να είναι η μεγαλύτερη ροκ μπάντα του κόσμου μετά τους Beatles[8].

Στόχος του φυσικού ηγέτη του συγκροτήματος, του τραγουδιστή Μικ Τζάγκερ, ήταν να χαρίσει στους Αμερικανούς μία αλησμόνητη εμπειρία. Το κατόρθωσε, αλλά με τρόπο τραγικό, απρόσμενο και εν τέλει σημαδιακό. Ως κορύφωση της εξαιρετικά επιτυχημένης περιοδείας, ο τραγουδιστής των Γκρέιτφουλ Ντεντ, Τζέρι Γκαρσία, πρότεινε τη διεξαγωγή μίας μεγάλης δωρεάν συναυλίας, εν ολίγοις ενός δεύτερου Γούντστοκ, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης των καλλιτεχνών για την ανταπόκριση του κοινού. Ο Τζάγκερ δέχθηκε αμέσως, ίσως εν μέρει και για να απαλύνει την οργή χιλιάδων οπαδών του για τις υψηλότατες τιμές των εισιτηρίων των συναυλιών. Έδωσε όμως εντολή τα πάντα να είναι έτοιμα εντός ενός μηνός. Ήταν όμως αδύνατον να βρεθεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα ο κατάλληλος χώρος, αλλά και όταν τελικά εντοπίστηκε μία ικανοποιητική τοποθεσία (το φεστιβάλ υποτίθεται ότι θα γινόταν στο Golden Gate Park του Σαν Φρανσίσκο)[9], δεν δόθηκε άδεια. Έτσι οι Stones, απευθύνθηκαν στο Sears Point Raceway, όπου όμως ούτε εκεί υπήρξε κάποια συνεννόηση[10] και οι διοργανωτές υποχρεώθηκαν να αλλάξουν την τοποθεσία μόλις 48 ώρες πριν από τη συναυλία και να μεταφέρουν τα πάντα στο αυτοκινητοδρόμιο του Άλταμοντ, 80 χιλιόμετρα έξω από το Σαν Φρανσίσκο[11].

Μέσα σε μόλις 20 ώρες στήθηκε η γιγαντιαία σκηνή και όλες οι απαραίτητες, για τη φιλοξενία του κοινού, εγκαταστάσεις. Στις 6 Δεκεμβρίου τα πάντα ήταν έτοιμα. Όμως, όχι μόνο το Άλταμοντ ήταν ακατάλληλο, από αρχιτεκτονικής άποψης, για συναυλίες, αλλά οι Στόουνς έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι τα τοπικά παραρτήματα των Hells Angels, των διαβόητων μηχανόβιων "Αγγέλων της Κόλασης", ήταν ειρηνικά και πρόθυμα να επιβλέψουν την τάξη και την ασφάλεια των θεατών με μοναδικό αντάλλαγμα γενναίες ποσότητες αλκοόλ. Στο πλήθος εκατοντάδων χιλιάδων νέων που συνέρρεε, οι έμποροι ναρκωτικών προωθούσαν ανενόχλητοι μεγάλες ποσότητες νοθευμένου LSD, με καταστροφικά αποτελέσματα και, το χειρότερο, οι Hells Angels αποδείχθηκαν κάθε άλλο παρά άκακοι και συνεργάσιμοι (η συμμορία των Hells Angels είναι πασίγνωστη ιστορικά για την ροπή της προς το έγκλημα)[12]. Τα συγκροτήματα που προηγήθηκαν των Στόουνς στη σκηνή γρήγορα διαπίστωσαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

"Η ατμόσφαιρα ήταν άσχημη από την αρχή", εξήγησε αργότερα ο Κάρλος Σαντάνα. "Οι συμπλοκές άρχισαν λόγω της βιαιότητας των "Αγγέλων" και όλα εξελίχθηκαν τόσο γρήγορα που δεν μπορέσαμε να αντιδράσουμε. Μπροστά στα μάτια μας παιδιά μαχαιρώνονταν και κεφάλια έσπαγαν χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ολόκληρο το απόγευμα τα φορεία περνούν ασταμάτητα από το πλήθος στη σκηνή και από εκεί στο τραγικά ανέτοιμο ιατρείο".

Πολλοί ήλπιζαν ότι η εμφάνιση των Στόουνς θα ηρεμούσε τα πνεύματα. οι Rolling Stones ήταν το τελευταίο συγκρότημα που εμφανίστηκε στη συναυλία του Άλταμοντ[13]. Ο Τζάγκερ περίμενε τη νύχτα καθώς ήθελε το απόλυτο σκοτάδι να πλαισιώσει το ροκ θέαμα που είχε ετοιμάσει. Όταν εμφανίστηκαν οι Rolling Stones, ξέσπασαν και τα επεισόδια μπροστά στη σκηνή. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Μικ Τζάγκερ δεν ευθύνεται γι' αυτά που ακολούθησαν. Περισσότεροι ήταν εκείνοι που σημείωσαν ότι δεν έκανε τίποτα για να τα αποτρέψει. Εκείνο που είναι βέβαιο είναι ότι ένας νεαρός μαύρος, ο Μέρεντιθ Χάντερ, δολοφονήθηκε από τους "Άγγελους της Κόλασης" ενώ έπαιζαν οι νότες του Under My Thumb[14]. Ο Μέρεντιθ Χάντερ, ντυμένος με ένα ανοιχτό πράσινο κοστούμι και υπό την επήρεια μεθαμφεταμίνης, άρχισε να κραδαίνει ένα περίστροφο κοντά στη σκηνή την ώρα που τραγουδούσαν οι Stones[15]. Οι φύλακες της τάξης της συναυλίας τον μαχαίρωσαν, τον κλώτσησαν και τον χτύπησαν ανελέητα με ρόπαλα και αλυσίδες. Αναίσθητος, ο Χάντερ μεταφέρθηκε από χέρι σε χέρι στο ιατρείο, όπου ελλείψει μέσων αλλά και ασθενοφόρου πέθανε αβοήθητος. Στο πλαίσιο αυτής της θλιβερής φήμης συναυλίας των Ρόλινγκ Στόουνς στο Άλταμοντ, τρεις ακόμη άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (2 από τροχαίο και ένας από πνιγμό), πολλοί τραυματίες, 4 γεννήσεις, χώρος απαίσιος, ατμόσφαιρα φρίκης, βία παντού και οργανωτικό χάος (έλλειψη σε τροφή, ιατρικές σκηνές και φορητές τουαλέτες και ύψος εξέδρας μόλις 120 πόντους)[16].

Οι μέθοδοι των Hells Angels αποδείχθηκαν τόσο βίαιες, που οι Rolling Stones τους απέλυσαν προκαλώντας τη μήνι των μοτοσυκλετιστών και τη συνωμοσία με στόχο τη δολοφονία του Τζάγκερ. Η δωρεάν συναυλία στη λεωφόρο του Άλταμοντ στη βόρεια Καλιφόρνια ήταν το όνειρο και η απάντηση των Rolling Stones στο Γούντστοκ αλλά κατέληξε στην πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του ροκ[17]. Το φεστιβάλ στο Άλταμοντ αποτέλεσε την ταφόπλακα της αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1960 και την αρχή του τέλους των χίπις και του κινήματός τους[18].

Σκηνές από τα γεγονότα στη συναυλία των Rolling Stones περιλαμβάνονται στο μουσικό ντοκιμαντέρ Gimme Shelter (1970), όπου ο σκηνοθέτης Άλμπερτ Μέισλες ακολουθεί τους Rolling Stones στην τουρνέ τους στην Αμερική το 1969[19] και εστιάζει στην τραγική συναυλία στο Άλταμοντ. Αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ προβλήθηκαν και στη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε την αιματοβαμμένη συναυλία[20].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Rockfest jams freeway traffic Spokesman-Review
  2. Biggest rock concert ends The Bulletin
  3. In the Wake of Altamont: Who Hired the Hell's Angels? Village Voice
  4. The Rolling Stones Disaster At Altamont: Let It Bleed Αρχειοθετήθηκε 2018-06-15 στο Wayback Machine. Rolling Stone
  5. Rock & Roll's Worst Day Rolling Stone
  6. Altamont Rock Festival: '60s Abruptly End Αρχειοθετήθηκε 2011-12-26 στο Wayback Machine. Livermore Heritage Guild Journal
  7. Βία και αίμα σε συναυλία των "Ρόλινγκ Στόουνς", Ιστορικό Λεύκωμα 1969, σελ. 128-131, Καθημερινή (1998)
  8. Altamont Speedway Free Festival: Η μέρα που οι Rolling Stones θέλουν να ξεχάσουν Straight On Music
  9. Rolling Stones Συναυλία Στο Άλταμοντ. Το Τέλος Μιας Αυταπάτης; Αντιφωνίες
  10. Τα Ιστορικά Rock Festivals (Δεκαετίες ’60 & ’70) MusicHeaven
  11. Η πιο δύσκολη συναυλία των Rolling Stones [νεκρός σύνδεσμος] Musicfestival
  12. Η ροκ συναυλία που σκότωσε, κυριολεκτικά, «τα παιδιά των λουλουδιών» Newsbeast
  13. Όταν μια δολοφονία σταματά την μουσική… Αρχειοθετήθηκε 2020-08-14 στο Wayback Machine. Unblock
  14. Η συναυλία που η συμμορία Hell’s Angels σκότωσε έναν οπλισμένο θεατή, την ώρα που οι Ρόλινγκ Στόουνς τραγουδούσαν το “Under my Thumb” Μηχανή του Χρόνου
  15. Δέκα σκοτεινές ιστορίες πίσω από δέκα θρυλικά τραγούδια Tvxs
  16. Οι Στόουνς και το τέλος των σίξτις στην... κόλαση Ελευθεροτυπία
  17. Οι Rolling Stones και οι Grateful Dead στο δρόμο για το Altamont Αρχειοθετήθηκε 2012-01-25 στο Wayback Machine. Καμαρίνια
  18. Get back to ’69! Αρχειοθετήθηκε 2017-05-17 στο Wayback Machine. Oneman
  19. Gimme Shelter Public
  20. Δέκα ταινίες που έσπασαν τα ταμπού Αρχειοθετήθηκε 2015-12-12 στο Wayback Machine. Το Σπίρτο

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]