Δομήνικος Μπουούρς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δομήνικος Μπουούρς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Μαΐου 1628[1][2][3]
Παρίσι[4][5][6]
Θάνατος27  Μαΐου 1702[1][2][3]
Παρίσι[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Θρησκευτικό τάγμαΑδελφότητα του Ιησού
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1][8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας
γραμματικός
ιστορικός[9]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Δομήνικος Μπουούρς (15 Μαΐου 1628 – 27 Μαΐου 1702) ήταν Γάλλος Ιησουίτης ιερέας, δοκιμιογράφος, γραμματικός και νεοκλασικός κριτικός. Γεννήθηκε και πέθανε στο Παρίσι.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπουούρς μπήκε στην Εταιρεία του Ιησού στην ηλικία των δεκαέξι ετών, και επιλέχθηκε για να διαβάζει διαλέξεις για τη λογοτεχνία στο Κολλέγιο του Κλερμόν στο Παρίσι, και για τη ρητορική στη Τουρ και στη Ρουέν. Στη συνέχεια έκανε ιδιαίτερα μαθήματα στους δύο γιούς του Ερρίκου Β' του Λονγκεβίλ. [10]

Εστάλη στη Δουνκέρκη στους Ρωμαίους πρόσφυγες από την Κοινοπολιτεία της Αγγλίας, και στη διάρκεια των ιεραποστολικών του ενασχολήσεων δημοσίευσε αρκετά βιβλία. Το 1665 ή το 1666 επέστρεψε στο Παρίσι και δημοσίευσε το 1671 το έργο Les Entretiens d'Ariste et d'Eugène (Οι Διάλογοι του Αρίστου και του Ευγένιου), το οποίο ανατυπώθηκε τέσσερις ακόμη φορές στο Παρίσι, δύο φορές στη Γκρενόμπλ και μετά στη Λυών, στις Βρυξέλλες, στο Άμστερνταμ, στο Λάιντεν και σε άλλες πόλεις. [10] Το έργο αποτελείται από έξι συνομιλίες (entretiens) μεταξύ δύο συντρόφων των οποίων τα ελληνικά -και λατινικά- ονόματα σημαίνουν «από καλή γενιά», με τον συλλογιστικό τρόπο του καλά ενημερωμένου αλλά κοινού ανθρώπου όπως συνηθιζόταν στα σουαρέ - «τις ελεύθερες και οικείες συνομιλίες που κάνουν οι καλοαναθρεμμένοι άνθρωποι (honnêtes gens, συνώνυμο των précieuses στα σουαρέ) όταν είναι φίλοι, και οι οποίες είναι πνευματώδεις, ακόμη και μορφωμένες, χωρίς να προυπάρχει μελέτη πάνω στο θέμα.» Τα θέματα, εμβριθή, αλλά άνευ σχολαστικότητας, είναι η θάλασσα, που θεωρείται αντικείμενο στοχασμού, η Γαλλική γλώσσα, τα μυστικά, το αληθινό πνεύμα ("Le Bel Esprit"), το απερίγραπτο ("Le Je ne sais quoi") και τα διάφορα μότο ("Devises"), όλα εκφρασμένα σε ένα αψεγάδιαστο ύφος και ανεπιτήδευτη νύξη στους κλασικούς ή στον Τορκουάτο Τάσσο. Η δημοτικότητα του έργου του Μπουούρς έφτασε μέχρι την Πολωνία, όπου ο Stanisław Herakliusz Lubomirski τους αντέγραψε στο έργο του Dialogues of Artakses and Ewander.


Το έργο του Doutes sur la langue française proposés aux Messieurs de l'Académie française (Παρίσι, 1674; διορθωμένη δεύτερη έκδοση, 1675) θεωρήθηκε "το πιο σημαντικό και καλύτερα οργανωμένο από τα πολλά σχόλιά του για τη λογοτεχνική γλώσσα της εποχής του". Οι αμφιβολίες του συγκεντρώνονται σε πέντε σημεία: το λεξιλόγιο, τις φράσεις και τις συμφράσεις, τις γραμματικές κατασκευές, τη σαφήνεια και τη στιλιστική συνέπεια, πάντα θέτοντας υπό διερεύνηση λογοτεχνικές παραθέσεις. Τα κριτήριά του, που εκφράζονταν στις υποδείξεις που προσέφερε προς βελτίωση κάθε παραδείγματος, έδειχναν τη διέξοδο από τις ασάφειες, αποφεύγοντας τις παράταιρες παραθέσεις και ακατάστατες κατασκευές. Το έργο του έγινε ευρέως αποδεκτό και τα πρότυπα που έθεσε εξακολουθούν να είναι αποδεκτά μεταξύ των εγγράματων αναγνωστών σήμερα.

Σύμφωνα με το βιβλίο Mother Tongue του Bill Bryson, τα τελευταία λόγια του Μπουούρς προτού πεθάνει ήταν «πρόκειται να - ή θα - πεθάνω: και οι δύο εκφράσεις είναι σωστές.»

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11986849h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6hm7skg. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. bouhours-dominique.
  4. (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. www.deutsche-biographie.de/118659472.html. Ανακτήθηκε στις 8  Σεπτεμβρίου 2023.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. data.bnf.fr/fr/11986849/dominique_bouhours/. Ανακτήθηκε στις 8  Σεπτεμβρίου 2023.
  6. διάφοροι συγγραφείς: «Enciclopedia Treccani». (Ιταλικά) Εγκυκλοπαίδεια Treccani. Ινστιτούτο της Ιταλικής Εγκυκλοπαίδειας. 1929. Ανακτήθηκε στις 8  Σεπτεμβρίου 2023.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2015.
  8. CONOR.SI. 130040931.
  9. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  10. 10,0 10,1  Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμαChisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Bouhours, Dominique» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 4 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 317 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • SMITH, Gerard (επιμέλεια): Jesuit thinkers of the Renaissance, Milwaukee (USA), 1939, σελ. 63–74.