Δολάριο Ισπανίας
Το δολάριο Ισπανίας, γνωστό και ως κομμάτι των οκτώ (ρεάλ) (ισπανικά: Real de a ocho, Dólar, Peso duro (σκληρό), Peso fuerte (ισχυρό) ή Peso), ήταν ένα αργυρό νόμισμα διαμέτρου περίπου 38 χλστ. και αξίας οκτώ ρεάλ Ισπανίας. Κόπηκε στην Ισπανική Αυτοκρατορία μετά από μία νομισματική μεταρρύθμιση το 1497. Χρησιμοποιήθηκε ευρέως ως το πρώτο διεθνές νόμισμα, λόγω της ομοιομορφίας του στα τυπικά χαρακτηριστικά και τα στοιχεία κατασκευής. Ορισμένες χώρες σφράγιζαν με επισημάνσεις το ισπανικό δολάριο, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως το τοπικό τους νόμισμα.
Το ισπανικό δολάριο ήταν το νόμισμα, στο οποίο βασίστηκε το πρώτο δολάριο ΗΠΑ και παρέμεινε νόμιμο χρήμα στις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι τον νόμο περί νομισμάτων του 1857. Επειδή χρησιμοποιήθηκε ευρέως στην Ευρώπη, την Αμερική και την Άπω Ανατολή, έγινε το πρώτο παγκόσμιο νόμισμα στα τέλη του 18ου αι. Εκτός από το δολάριο ΗΠΑ, πολλά άλλα νομίσματα, όπως το δολάριο Καναδά, το γιεν Ιαπωνίας, το γουάν Κίνας, το πέσο Φιλιππίνων και πολλά νομίσματα στην υπόλοιπη Αμερική, βασίστηκαν αρχικά στο δολάριο Ισπανίας και σε άλλα νομίσματα των 8 ρεαλ. Διάφορες θεωρίες συνδέουν την προέλευση του συμβόλου "$" με τις δύο στήλες και τη λωρίδα, που εμφανίζονται στη μία πλευρά του δολαρίου Ισπανίας.
Ο όρος πέσο χρησιμοποιήθηκε στα Ισπανικά, για να γίνει αναφορά σε αυτό το νόμισμα, που έγινε η βάση για πολλά από τα νομίσματα στις πρώην Ισπανικές αποικίες, συμπεριλαμβανομένων του πέσο της Αργεντινής, Βολιβίας, Χιλής, Κολομβίας, Κόστα Ρίκας, Κούβας, Αγίου Δομινίκου, Εκουαδόρ, Γουατεμάλας, Ονδούρας, Μεξικού, Νικαράγουας, Παραγουάης, Φιλιππίνων, Πουέρτο Ρίκο, Περού, Σαλβαδόρ, Ουρουγουάης και Βενεζουέλας. Από αυτά, το «πέσο» παραμένει το όνομα τού επίσημου νομίσματος στην Αργεντινή, τη Χιλή, την Κολομβία, την Κούβα, τη Δομινικανή Δημοκρατία, το Μεξικό, τις Φιλιππίνες και την Ουρουγουάη.
Εκατομμύρια δολάρια Ισπανίας κόπηκαν κατά τη διάρκεια αρκετών αιώνων. Ήταν από τα πιο ευρέως κυκλοφορούντα νομίσματα της αποικιακής περιόδου στην Αμερική και εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούνται στη Βόρεια Αμερική και στη Νοτιοανατολική Ασία τον 19ο αι.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον 16ο αι. ο κόμης Hieronymus Schlick (Jeroným Šlik στα Τσεχικά) της Βοημίας άρχισε να κόβει ένα αργυρό νόμισμα γνωστό ως Joachimsthaler (από τα γερμανικά thal, σύγχρονη ορθογραφία Tal, "κοιλάδα", συγγενικό με το "dale" στα αγγλικά), με το όνομα Joachimsthal, την κοιλάδα στα Όρη Όρε όπου εξορύσσονταν ο άργυρος. Το Joachimsthaler αργότερα συντομεύτηκε σε taler ή thaler, μία λέξη που τελικά χρησιμοποιήθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες, συμπεριλαμβανομένου του Ισπανικού tálero, τού Ελληνικού τάληρου και τού Αγγλικού dollar.
To Joachimsthaler ζύγιζε 451 κόκκους Τρόυ (29,2 γραμ.) αργύρου. Τόσο επιτυχημένα ήταν αυτά τα νομίσματα, που παρόμοια τάληρα κόπηκαν στη Βουργουνδία και στη Γαλλία. Το Βουργουνδικό τάληρο απεικόνιζε τον σταυρό της Βουργουνδίας (δηλ. το Χ) και επικράτησε στις Βουργουνδικές Κάτω Χώρες, που επαναστάτησαν ενάντια στον Φίλιππο Β΄ βασιλιά της Ισπανίας και δούκα της Βουργουνδίας.
Μετά το 1575 οι επαναστατημένες Ολλανδικές επαρχίες αντικατέστησαν το νόμισμα με ένα daalder, που απεικόνιζε έναν λέοντα, εξ ου και η ολλανδική του ονομασία leeuwendaalder. Κόπηκε για χρήση στο εξαγωγικό εμπόριο και περιείχε 427,16 κόκκους αργύρου, καθαρότητας 0,750 (λιγότερο από πολλά άλλα νομίσματα μεγάλης ονομαστικής αξίας που κυκλοφορούσαν τότε). Το leeuwendaalder (λεοντοδολάριο) ήταν ένα πιο συμφέρον νόμισμα για την πληρωμή ενός εξωτερικού χρέους. Έτσι, το λεοντοδολάριο έγινε δημοφιλές νόμισμα στη Μέση Ανατολή, στις Ολλανδικές αποικίες στα ανατολικά και δυτικά, στη Νέα Ολλανδία (Νέα Υόρκη) και σε όλες τις άλλες δεκατρείς αποικίες (ανατολικές ΗΠΑ).
Οι Αγγλόφωνοι άρχισαν να εφαρμόζουν τη λέξη "δολάριο" επίσης στο ισπανικό πέσο ή "κομμάτι του οκτώ (ρεάλ)" από το 1581, το οποίο επίσης χρησιμοποιήθηκε ευρέως στις Βρετανικές αποικίες της Βόρειας Αμερικής την εποχή της Αμερικανικής Επανάστασης, γι' αυτό υιοθετήθηκε ως όνομα και βάρος της νομισματικής μονάδας των ΗΠΑ στα τέλη του 18ου αι.
Ισπανία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την εισαγωγή του Guldengroschen στην Αυστρία το 1486, η ιδέα ενός μεγάλου, αργυρού νομίσματος με υψηλή καθαρότητα (μερικές φορές γνωστού ως νομίσματα "specie") εξαπλώθηκε τελικά σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη. Η νομισματική μεταρρύθμιση στην Ισπανία οδήγησε στην εισαγωγή ενός νομίσματος 8 ρεάλ (ή 1 πέσο) το 1497, που κόπηκε σύμφωνα με τα ακόλουθα πρότυπα:
- Το 1497: 8 3⁄8 δολάρια σε ασήμι της Καστίλης (230,0465 γραμ.),134⁄144 ή 0,9306 καθαρότητας (25,563 γραμ. καθαρού αργύρου)
- Το 1728: $ 8,50 σε ένα μάρκο,11⁄12 ή 0,9167 καθαρότητας (24,809 γραμμ. καθαρού αργύρου)
- Το 1772: $ 8,50 σε ένα μάρκο,130⁄144 ή 0,9028 λκαθαρότητας (24,443 γραμ. καθαρού αργύρου· αλλά αληθινή καθαρότητα το 1772–1821 πιστεύεται ότι ήταν μόνο 0,89.
Αυτό συμπληρώθηκε το 1537 από το χρυσό εσκούδο, που κόπηκε στα 68 σε ένα μάρκο χρυσού 0,917 καθαρότητας (η καθαρότητα μειώθηκε σε 0,906 το 1742 και 0,875 το 1786). Η αξία του ήταν 15–16 ρεάλ ή περίπου 2 δολάρια. Το διάσημο χρυσό δουβλόνι (= διπλό) άξιζε 2 εσκούδα ή περίπου 4 δολάρια.
Από τον 15ο έως τον 19ο αι. το νόμισμα κόπηκε με πολλά διαφορετικά σχέδια σε διάφορα νομισματοκοπεία της Ισπανίας και του Νέου Κόσμου, έχοντας κερδίσει ευρεία αποδοχή πέρα από τα σύνορα της Ισπανίας. Χάρη στα τεράστια κοιτάσματα αργύρου, που βρέθηκαν κυρίως στο Ποτοσί της σύγχρονης Βολιβίας και σε μικρότερο βαθμό στο Μεξικό (για παράδειγμα, στο Tάξκο και στο Zακατέκας), και στον άργυρο από τις κτήσεις της Ισπανίας σε όλη την Αμερική, νομισματοκοπεία στο Μεξικό και στο Περού επίσης άρχισαν να κόβουν το νόμισμα. Τα κύρια νομισματοκοπεία του Νέου Κόσμου για δολάρια Ισπανίας ήταν στο Ποτοσί, στη Λίμα και στην Πόλη του Μεξικού (με μικρά νομισματοκοπεία στη Μπογκοτά, στην Ποπαγιάν, στην Πόλη της Γουατεμάλας και στο Σαντιάγο), και τα αργυρά δολάρια από αυτά τα νομισματοκοπεία μπορούσαν να διακριθούν, από αυτά που κόπηκαν στην Ισπανία με τις κολόνες του Ηρακλή (κολονάτα) στην πίσω όψη.
Το δολάριο ή το πέσο χωριζόταν σε 8 ρεάλ στην ισπανική Λατινική Αμερική μέχρι τον 19ο αι., όταν το πέσο διαιρέθηκε σε 100 θεντάβος (centavos). Ωστόσο οι νομισματικές αναταράξεις στην Ισπανία που ξεκίνησαν κατά τη βασιλεία του βασιλιά Φιλίππου Β΄, είχαν ως αποτέλεσμα το δολάριο να υποδιαιρεθεί ως εξής μόνο στην Ισπανία:
Μέχρι το 1642: $1 = 8 ρεάλ, που στη συνέχεια ονομάστηκαν ρεάλ εθνικά (reales nacionales)
Από το 1642: $1 = 10 ρεάλ επαρχίας (reales provinciales) Από το 1687: $1 =15 2⁄34 ρεάλ από κράμα (reales de vellón). Το διάταγμα δεν είναι αποτελεσματικό) Από το 1737: $1 = 20 ρεάλ από κράμα (reales de vellón) Το 1864: $1 = 2 αργυρά εσκούδα (διαφορετικά από τα χρυσά εσκούδα) Και τέλος, το 1869: $1 = 5 πεσέτες (pesetas), οι τελευταίες στο ίδιο επίπεδο με το γαλλικό φράγκο στη Λατινική Νομισματική Ένωση.
Η υιοθέτηση της πεσέτας από την Ισπανία το 1869 και η ένταξή της στη Λατινική Νομισματική Ένωση σήμαινε το ουσιαστικό τέλος των τελευταίων υπολειμμάτων του δολαρίου Ισπανίας στην ίδια την Ισπανία. Ωστόσο, το νόμισμα των 5 πεσετών (ή duro) ήταν ελαφρώς μικρότερο και ελαφρύτερο, αλλά ήταν επίσης υψηλής καθαρότητας (90%) σε άργυρο.
Στη δεκαετία του 1990 κόπηκαν αναμνηστικά νομίσματα των 2.000 πεσετών, παρόμοια σε μέγεθος και βάρος με το δολάριο.
Μεξικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την ανεξαρτησία του 1821, η νομισματοκοπία Μεξικανικών νομισμάτων από αργυρά ρεάλ και χρυσά εσκούδα ακολούθησε αυτή των Ισπανικών γραμμών μέχρι τη δεκαδικοποίηση και την εισαγωγή του πέσο αξίας 8 ρεάλ ή 100 θεντάβος. Συνέχισε να κόβεται στα ισπανικά πρότυπα καθ' όλη τη διάρκεια του 19ου αι., με το πέσο στα 27.07 γραμ., καθαρότητας 0,9028 σε άργυρο, και το εσκούδο στα 3,383 γραμ., καθαρότητας 0,875 σε χρυσό. Το Μεξικανικό πέσο ή νόμισμα των 8 ρεάλ συνέχισε να είναι ένα δημοφιλές νόμισμα διεθνών συναλλαγών καθ' όλη τη διάρκεια του 19ου αι.
Μετά το 1918 το πέσο μειώθηκε σε μέγεθος και λεπτότητα, με περαιτέρω μειώσεις τις δεκαετίες του 1940 και του 1950. Ωστόσο την ίδια περίοδο κόπηκαν νομίσματα των 2 (1921), 5 (1947) και 10 (1955) πέσο με μεγέθη και λεπτότητα παρόμοια με το παλαιό πέσο.
Ιρλανδία και Βρετανικές αποικίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο όρος cob χρησιμοποιήθηκε στην Ιρλανδία και τις βρετανικές αποικίες για να σημαίνει ένα τεμάχιο των οκτώ (ρεάλ) ή ένα Ισπανο-αμερικανικό δολάριο, επειδή τα Ισπανικά χρυσά και αργυρά νομίσματα είχαν ακανόνιστο σχήμα και κόπηκαν τραχειά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Αυστραλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την ίδρυση της αποικίας της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία το 1788, η αποικία αντιμετώπισε το πρόβλημα της έλλειψης νομισμάτων, ιδιαίτερα επειδή τα εμπορικά πλοία έβγαζαν νομίσματα από την αποικία σε αντάλλαγμα για το φορτίο τους. Το 1813 ο κυβερνήτης Lachlan Macquarie έκανε δημιουργική χρήση 10.000 λιρών σε ισπανικά δολάρια, που έστειλε η βρετανική κυβέρνηση. Για να είναι δύσκολο να βγουν τα νομίσματα από την αποικία και να διπλασιαστεί ο αριθμός τους, από τα νομίσματα αποκόπηκε το κέντρο τους. Το στρογγυλό κέντρο, γνωστό ως "dump", αποτιμήθηκε σε 15 πένες, και το υπόλοιπο νόμισμα, ένας δακτύλιος γνωστός ως "τρύπιο δολάριο", άξιζε 5 σελίνια (60 πένες). Αυτό φάνηκε με τη σφράγιση (επισήμανση) των δύο νέων νομισμάτων. Στην μπροστινή όψη του τρύπιου δολαρίου σφραγίστηκαν οι λέξεις «Νέα Νότια Ουαλία» και η ημερομηνία 1813, και η πίσω όψη με τις λέξεις «πέντε σελίνια». Η μπροστινή όψη τού δακτυλίου ήταν σφραγισμένη με μια κορώνα, τις λέξεις «Νέα Νότια Ουαλία» και την ημερομηνία 1813, και η πίσω πλευρά με τις λέξεις «δεκαπέντε πένες». Τα αποκομμένα νομίσματα έγιναν το πρώτο επίσημο νόμισμα, που παρήχθη ειδικά για κυκλοφορία στην Αυστραλία. Η σκοπιμότητα ήταν σχετικά βραχύβια. Το βρετανικό κοινοβούλιο ψήφισε τον νόμο Sterling Silver Money Act το 1825, ο οποίος έκανε τα Βρετανικά νομίσματα τη μόνη αναγνωρισμένη μορφή νομίσματος και τερμάτισε κάθε νόμιμη χρήση του τρύπιου δολαρίου και τού δακτυλίου στις Αυστραλιανές αποικίες.
Ηνωμένες Πολιτείες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο νόμος περί νομισμάτων του 1792 δημιούργησε το νομισματοκοπείο των ΗΠΑ και αρχικά όρισε το δολάριο ΗΠΑ στο ίδιο επίπεδο με το ισπανικό δολάριο, λόγω της διεθνούς φήμης του:
Μακράν το κορυφαίο νόμισμα του είδους που κυκλοφορούσε στην Αμερική ήταν το ισπανικό ασημένιο δολάριο, που ορίστηκε ως αποτελούμενο από 387 κόκκους καθαρού ασημιού. Το δολάριο χωρίστηκε σε «κομμάτια των οκτώ» ή «κομμάτια», το καθένα αποτελούμενο από το ένα όγδοο του δολαρίου. Τα ισπανικά δολάρια εισήλθαν στις αποικίες της Βόρειας Αμερικής μέσω του επικερδούς εμπορίου με τις Δυτικές Ινδίες. Το ισπανικό ασημένιο δολάριο ήταν το εξαιρετικό νόμισμα στον κόσμο από τις αρχές του 16ου αι. και διαδόθηκε εν μέρει λόγω της τεράστιας παραγωγής αργύρου των ισπανικών αποικιών στη Λατινική Αμερική. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, ήταν ότι το ισπανικό δολάριο, από τον 16ο έως τον 19ο αι., ήταν σχετικά το πιο σταθερό και το λιγότερα υποτιμημένο νόμισμα στον δυτικό κόσμο.
Ο νόμος περί νομισμάτων του 1792 όριζε ότι το δολάριο ΗΠΑ θα περιέχει 371,25 κόκκους (24,057 γραμ.) καθαρό ή 416 κόκκους (26,96 γραμ.) τυποποιημένο ασήμι. Αυτή η προδιαγραφή βασίστηκε στο μέσο βάρος μίας τυχαίας επιλογής φθαρμένων ισπανικών δολαρίων, που ο Aλεξάντερ Χάμιλτον διέταξε να ζυγιστούν στο Υπουργείο Οικονομικών. Αρχικά αυτό το δολάριο ήταν συγκρίσιμο με τους 371–373 κόκκους που βρέθηκαν στα κυκλοφορούντα ισπανικά δολάρια και βοηθήθηκε στην εξαγωγή του στο εξωτερικό. Ωστόσο, η αποκατάσταση της παλαιάς λεπτότητας 0,9028 στο Μεξικανικό πέσο μετά το 1821, αύξησε την περιεκτικότητα του τελευταίου σε άργυρο σε 24,44 γραμ. και μείωσε την εξαγωγική ζήτηση για δολάρια
Πριν από την Αμερικανική Επανάσταση, λόγω των βρετανικών μερκαντιλιστικών πολιτικών, υπήρχε μία χρόνια έλλειψη Βρετανικού νομίσματος στις αποικίες της Βρετανίας. Το εμπόριο γινόταν συχνά με ισπανικά δολάρια, που είχαν αποκτηθεί μέσω παράνομου εμπορίου με τις Δυτικές Ινδίες. Η Ισπανική νομισματοκοπία ήταν νόμιμο χρήμα στις Ηνωμένες Πολιτείες έως ότου ο νόμος περί νομισμάτων του 1857 διέκοψε την πρακτική. Η τιμολόγηση των μετοχών στα χρηματιστήρια των ΗΠΑ σε 1⁄8 τού δολαρίου ονομαστική αξία συνεχίστηκε μέχρις ότου το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης μετέτρεψε πρώτα τις τιμές σε 1/16 του δολαρίου στις 24 Ιουνίου 1997, και σύντομα μετά από αυτό, έκανε τις τιμές στο δεκαδικό σύστημα.
Ασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συνδεδεμένα από καιρό με ιστορίες πειρατείας, «κομμάτια των οκτώ (ρεάλ)» κατασκευάζοντο στην ισπανική Αμερική και μεταφέροντο σε ποσότητες πίσω στην Ισπανία, καθιστώντας τα έναν πολύ δελεαστικό στόχο για τους θαλασσοπόρους πειρατές. Στην Άπω Ανατολή, έφτασαν επίσης με τη μορφή των πέσο Φιλιππινών στο Φιλιππίνες, στο πλαίσιο των Ισπανικών Ανατολικών Ινδιών της Ισπανικής αποικιακής αυτοκρατορίας μέσα από τις γαλέρες Μανίλας, που μετέφεραν Μεξικανικά ασημένια πέσο στην Μανίλα μέσω τού Εμπορίου Μανίλας-Ακαπούλκου με Γαλέρες, όπου θα ανταλλάσσονταν με Φιλιππινέζικα και Κινεζικά προϊόντα, αφού το ασήμι ήταν το μόνο ξένο εμπόρευμα, που δεχόταν η Κίνα. Στο ανατολικό εμπόριο, τα ισπανικά δολάρια ήταν συχνά σφραγισμένα (επισημασμένα) με κινεζικούς χαρακτήρες, γνωστούς ως «σημάδια χτυπημάτων» που έδειχναν ότι το συγκεκριμένο νόμισμα είχε προσδιοριστεί από γνωστό έμπορο και είχε αποφασιστεί ότι ήταν γνήσιο. Οι προδιαγραφές του ισπανικού δολαρίου έγιναν πρότυπο για το εμπόριο στην Άπω Ανατολή, με τις μεταγενέστερες δυτικές δυνάμεις να εκδίδουν εμπορικά δολάρια και αποικιακά νομίσματα, όπως το δολάριο Χονγκ Κονγκ, με τις ίδιες προδιαγραφές.
Τα πρώτα κινεζικά νομίσματα γιουάν είχαν τις ίδιες προδιαγραφές με ένα ισπανικό δολάριο, οδηγώντας ακόμη μία φορά σε μία ισοδυναμία -από ορισμένες απόψεις- μεταξύ των ονομάτων «γουάν» και «δολαρίου» στην κινεζική γλώσσα. Άλλα νομίσματα που προέρχονται επίσης από το δολάριο περιλαμβάνουν το γιεν Ιαπωνίας, το γουόν Κορέας, το πέσο Φιλιππίνων, το ρινγκίτ Μαλαισίας, το πιάστρο της Γαλλικής Ινδοκίνας, κ.λπ. δεδομένου ότι διακινούνταν ευρέως σε όλη την Άπω Ανατολή στις Ανατολικές Ινδίες και την Ανατολική Ασία.
Τα σύγχρονα ονόματα που χρησιμοποιούνται για τα ισπανικά δολάρια στη δυναστεία Qing της Κίνας περιλαμβάνουν běnyáng (本洋), shuāngzhù (双柱), zhùyáng (柱洋), fóyáng (佛洋), fótóu (佛頭), fóyín (佛ótót),佛頭銀). Το στοιχείο "fó" σε αυτά τα κινεζικά ονόματα αναφερόταν στον βασιλιά της Ισπανίας σε αυτά τα νομίσματα, καθώς το πρόσωπό του έμοιαζε με αυτό των εικόνων του Βούδα (佛 στα κινεζικά). και το τμήμα "zhù" αυτών των ονομάτων αναφερόταν στις δύο κολόνες του Ηρακλή εκατέρωθεν τού ισπανικού οικοσήμου.
Στη λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη σύγχρονη λαϊκή (pop) κουλτούρα και τη μυθοπλασία, τα κομμάτια των οκτώ (ρεάλ) συνδέονται συχνότερα με τη δημοφιλή παράσταση των πειρατών.
Στο Νησί των Θησαυρών του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, ο παπαγάλος του Λονγκ Τζον Σίλβερ είχε προφανώς εκπαιδευτεί να φωνάζει, "Κομμάτια των οκτώ!" Αυτή η χρήση συνέδεσε το νόμισμα (και τους παπαγάλους) με φανταστικές απεικονίσεις πειρατών. Προερχόμενο από τη μεγάλη δημοτικότητα αυτού του βιβλίου, το "Pieces of eight" χρησιμοποιείται μερικές φορές για να σημαίνει "χρήματα" ή "πολλά χρήματα", ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη ονομασία, αλλά και ως συνώνυμο του θησαυρού γενικά.
Στο Πειρατές της Καραϊβικής: Στο Τέλος του Κόσμου οι Πειρατές Άρχοντες πρέπει να συναντηθούν, παρουσιάζοντας τα "Εννέα Κομμάτια των Οκτώ", καθώς αυτά τα Κομμάτια χρησιμοποιήθηκαν για να σφραγίσουν τη θεά Καλυψώ στην ανθρώπινη μορφή της από την πρώτη Αυλή των Αδελφών. Καθώς οι Πειρατές Άρχοντες ήταν, τη στιγμή που σφράγισαν την Καλυψώ στην ανθρώπινη μορφή της, πολύ φτωχοί για να προσφέρουν πραγματικά ισπανικά δολάρια, επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν προσωπικά φυλαχτά, εκτός από το «ένατο κομμάτι των οκτώ» (του Jack Sparrow), το οποίο ήταν ένα πραγματικό κομμάτι των οκτώ που κρέμεται από το φουλάρι του σε όλες τις ταινίες, μέχρι την καταστροφή του στην τρίτη ταινία. Το Pieces of Eight είναι το όγδοο στούντιο άλμπουμ και το δεύτερο κόνσεπτ άλμπουμ του Styx, που κυκλοφόρησε την 1η Σεπτεμβρίου 1978. Τον Μάιο του 1987, ο Nιλ Πιρτ των Rush ηχογράφησε έναν ευέλικτο δίσκο για το περιοδικό Modern Drummer με τίτλο Pieces of Eight. Στο «Going Postal» του Terry Pratchett, ο ανταγωνιστής, ο Reacher Gilt είχε ένα είδος παπαγάλου, που ονομαζόταν Aλφόνσο, ο οποίος είχε εκπαιδευτεί να λέει «Δώδεκα και μισό τοις εκατό!», δηλαδή ένα κομμάτι των οκτώ. Το Pieces of Eight χρησιμοποιείται ως νόμισμα στη σειρά Monkey Island .
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hockenhull, Thomas (επιμ. ), Symbols of Power: Ten Coins That Changed the World (British Museum, 2015): The Dollar (σελ. 130-145).
- Gordon, Peter και Juan Jose Morales, The Silver Way: China, Spanish America and the Birth of Globalization 1565-1815 (Special Penguin, 2017)
Pond, Shepard (February 1941). «The Spanish Dollar: The World's Most Famous Silver Coin». Bulletin of the Business Historical Society (The President and Fellows of Harvard College) 15 (1): 12–16. doi:10.2307/3111072.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Chinese Guides for identifying Silver Dollars and Other Coins, 19th Century
- History of the Real de a Ocho
- Hispan collections
- HISPAN 1776
- Information on Columnarios Αρχειοθετήθηκε 2018-12-24 στο Wayback Machine.
- The Colonial Coinage of Spanish America: An introduction by Daniel Frank Sedwick