Διπλή στήλη των Σενέκα του νεώτερου και Σωκράτη (Αρχαιολογικά Μουσεία του Βερολίνου SK 391 (R 106))

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 52°31′15″N 13°23′47″E / 52.52083°N 13.39639°E / 52.52083; 13.39639

Διπλή στήλη των Σενέκα και Σωκράτη
Σενέκας και Σωκράτης
ΟνομασίαΔιπλή στήλη των Σενέκα και Σωκράτη
Έτος δημιουργίας3ος αιώνας
ΕίδοςΡωμαϊκή
Ύψος26
Πλάτος22
ΜουσείοΠέργκαμονμουζέουμ
, Βερολίνο
Αριθμός καταλόγουSK 391 (R 106)
Χάρτης
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ρωμαϊκή διπλή στήλη του Σενέκα και Σωκράτη που φιλοξενείται στα Αρχαιολογικά Μουσεία του Βερολίνου με αριθμό καταλόγου SK 391 (R 106) είναι έργο του 3ου αιώνα και το μοναδικό γλυπτό για το οποίο είμαστε σίγουροι ότι εικονίζει Σενέκα. Φέρει επιγραφές στα ρωμαϊκά και ελληνικά. Το δεύτερο πρόσωπο είναι του Σωκράτη.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δύο κεφαλές είναι ενωμένες στο πίσω κρανίο, στο σβέρκο και στην ωμοπλάτη. Οι δύο άνδρες είναι ντυμένοι επάνω από τον αριστερό ώμο με μανδύα του ρήτορα και φιλοσόφου. Ο γενειοφόρος Σωκράτης φοράει και δεύτερο ρούχο κάτω από τον μανδύα. Ο Σενέκας παρουσιάζεται χωρίς γενειάδα, φαλακρός και με ρυτιδωμένο μέτωπο.

Ερμηνεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διπλή στήλη συγκαταλέγεται στον δημοφιλή τύπο των Ερμών, συγκεκριμένα της διπλής στήλης που τοποθετούνταν σε δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και σε ιδιωτικά κτίρια στην Ρώμη των αρχαίων χρόνων.

Ιστορική τοποθέτηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο χρονολογείται στις αρχές του 3ου αιώνα, το πρωτότυπο της κεφαλής του Σενέκα όμως πιστεύεται ότι είναι αρχαιότερο και ανέρχεται στο έτος 50 με 60, όταν ο Σενέκας ήταν ακόμα εν ζωή.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Max Kunze: Doppelherme des Sokrates und Seneca, in: Staatliche Museen zu Berlin. Preußischer Kulturbesitz. Antikensammlung (Hg.): Die Antikensammlung im Pergamonmuseum und in Charlottenburg. von Zabern, Mainz 1992, ISBN 3-8053-1187-7, S. 215f.
  • Socrates und Seneca. In: Königliche Museen zu Berlin (Hrsg.), Alexander Conze (Vorarbeit): Beschreibung der antiken Skulpturen mit Ausschluss der pergamenischen Fundstücke. Spemann, Berlin 1891, S. 158–159. (Verzeichnis-Nr. 391)