Διομήδης Φωτιάδης

Ο Διομήδης Φωτιάδης είναι Κύπριος σκηνοθέτης.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Κερύνεια της Κύπρου, όπου μετά το Γυμνάσιο Κερύνειας αποφοίτησε από το Διδασκαλικό Κολλέγιο Κύπρου (αγγλικά: Teachers’ Training College) με έδρα τότε τη Μόρφου. Εργάστηκε αμέσως μετά ως δάσκαλος σε διάφορα σχολεία στο νησί μέχρι το 1962 και μετά συνέχισε τις σπουδές του στη δραματική τέχνη, σκηνοθεσία και διδασκαλία δραματικής τέχνης στο Λονδίνο και το 1966 πήρε τον διακριτικό τίτλο Α.D.B. του DRAMA BOARD (Tutor in Drama and Theater Arts). Στο Λονδίνο σκηνοθέτησε με το BRITISH DRAMA LEAGUE και το FRINGE THEATER (Περιφερειακό Θέατρο του Λονδίνου), έργα των Ουίλλιαμ Σαίξπηρ «Ο έμπορος της Βενετίας», «Το χειμωνιάτικο παραμύθι», Τένεσι Ουίλιαμς «Γλυκό πουλί της νιότης», Χένρικ Ίψεν «Έντα Γκάμπλερ», Μαξ Φρις «Ανδόρρα», Τζορτζ Μπέρναρντ Σο «Σοκολατένιοι στρατιώτες», Άρθουρ Γουότκιν «Amber for Anna», Ντέιβιντ Πάρκερ «The collector», Ουίλιαμ Σόμερσετ Μομ «Ο κύκλος», Τζον Πρίσλεϊ «Επικίνδυνη στροφή», Ντόναλντ Χάουαρθ «Ένας κρίνος στη μικρή Ινδία» κ.ά. Παράλληλα εργάστηκε ως καθηγητής σε διάφορες κρατικές σχολές του Λονδίνου και δίδαξε δραματική τέχνη στη σχολή ηθοποιίας Γουίμπλεντον του Λονδίνου.  

Στην Κύπρο, κατά διάφορες περιόδους, σκηνοθέτησε τα έργα «Ιδιωτικές ζωές» του Νόελ Κάουαρντ, «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» του Κώστα Πρετεντέρη, «Ένας υπερφυσικός μπεμπές» του Ότο Σβαρτς, «Αγάπη μου Ουάουα» του Φρανσουά Καμπό, «No room for love» του Άντονι Μάριοτ «Ξύπνα Βασίλη» του Δημήτρη Ψαθά κ.λπ.

Στην Ελλάδα, από το 1990 εργάστηκε ως καθηγητής δραματικής τέχνης και εξέδωσε το βιβλίο «Η Εξάσκηση του Ηθοποιού». Το 1992 ίδρυσε στην Αθήνα την «Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Διομήδη Φωτιάδη», ενώ παράλληλα, κατά περιόδους σκηνοθέτησε θεατρικές παραστάσεις εντός και εκτός σχολής μεταξύ άλλων: «Με συγχωρείς πρωθυπουργέ» του Έντουαρντ Τέιλορ, «Το νησί της Αφροδίτης» του Αλέξη Πάρνη και «Τι σημασία έχει να είναι κανείς σοβαρός» του Όσκαρ Ουάιλντ. Επίσης ασχολήθηκε με τη μετάφραση αγγλικών έργων στα Ελληνικά. Η μεγάλη του αγάπη ήταν η διδασκαλία της τέχνης του θεάτρου στην οποία αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά ως το τέλος του βίου του (Φεβρουάριο του 2007), προσπαθώντας να εμφυσήσει στους μαθητές του την πίστη, το ήθος και την προσπάθεια για την επίτευξη των στόχων τους. Ο Διομήδης Φωτιάδης άφησε πίσω του μια μεγάλη και σοβαρή πορεία στη θεατρική εκπαίδευση που συνεχίζεται ως ξεχωριστή παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές μέσα από τις τάξεις της σχολής του.