Διοικητικές διαιρέσεις της Ανατολικής Γερμανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η διοικητική διαίρεση της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας (που συνήθως αναφέρεται ως Ανατολική Γερμανία) συγκροτήθηκε σε δύο διαφορετικές μορφές κατά τη διάρκεια της ιστορίας της χώρας. Πρώτα, η ΛΔΓ διατήρησε την παραδοσιακή γερμανική διαίρεση σε ομόσπονδα κρατίδια γνωστή ως Länder, αλλά το 1952 αντικαταστάθηκαν με επαρχίες που ονομάζονταν Bezirke. Αμέσως πριν από την επανένωση της Γερμανίας το 1990, τα ομόσπονδα Κρατίδια αποκαταστάθηκαν, αλλά δεν είχαν ανασυσταθεί αποτελεσματικά μέχρι την ολοκλήρωση της επανένωσης.

Διαίρεση σε ομόσπονδα κρατίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γενικό παρασκήνιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα αρχικά κρατίδια της ΛΔΓ (με κόκκινο χρώμα).

Το Μάιο του 1945, μετά την ήττα της Γερμανίας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γερμανία καταλήφθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, τη Γαλλία και την Σοβιετική Ένωση. Και οι τέσσερις δυνάμεις κατοχής αναδιοργάνωση των εδαφών από τη δημιουργία των Länder, που αποτελούν μέρη της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Γερμανίας. Η πολιτεία της Πρωσίας, της οποίας οι επαρχίες επεκτείνονται και στις τέσσερις ζώνες και κάλυπτε τα δύο τρίτα της Γερμανίας, διαλύθηκε το 1947.[1]

Ειδικές συνθήκες ανατέθηκαν στο Βερολίνο, το οποίο χωρίστηκε σε τέσσερους τομείς από τις τέσσερις δυνάμεις. Μια ενωμένη γερμανική κυβέρνηση υπήρχε στην πόλη, μέχρι που διαλύθηκε το 1948. Μετά το 1949, τόσο το Δυτικό Βερολίνο όσο και το Ανατολικό Βερολίνο (επίσημα ονομαζόταν μόνο Βερολίνο) ενσωματώθηκαν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, αντίστοιχα, παρά το ότι δεν αποτελούσαν νόμιμα μέρος αυτών των χωρών.

Κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Σοβιετική ζώνη κατοχής, πέντε κρατίδια που ιδρύθηκαν αντιστοιχούσαν περίπου αντιστοιχεί στα προϋπάρχουσα κρατίδια και επαρχίες. (Τα εδάφη ανατολικά της γραμμής Όντερ-Νάισσε είχαν μεταφερθεί από τη Σοβιετική ζώνη κατοχής στις πολωνικές αρχές, όπως συμφωνήθηκε στη Διάσκεψη του Πότσνταμ). Τα πέντε κρατίδια ήταν τα παρακάτω:

  • Το Βρανδεμβούργο (Brandenburg) δημιουργήθηκε από το μεγαλύτερο μέρος της Πρωσικής επαρχίας με αυτό το όνομα.
  • Το Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία (Mecklenburg-Vorpommern) δημιουργήθηκε από το κρατίδιο του Μεκλεμβούργου (επανενώθηκε από το Μεκλεμβούργο-Σβερίν και Μεκλεμβούργο-Στρέλιτς μόνο το 1934) και τα Δυτικά τμήματα της Πρωσικής επαρχίας της Πομερανίας
  • Η Σαξονία (Sachsen) αποκαταστάθηκε αλλά επαυξήθηκε από τις προσθήκες των δυτικότερων μερών της Πρωσικής επαρχίας της Κάτω Σιλεσίας. Επίσης, η πόλη του Ραϊχενάου παραχωρήθηκε στην Πολωνία.
  • Η Σαξωνία-Άνχαλτ (Sachsen-Anhalt) δημιουργήθηκε από το μεγαλύτερο μέρος της Πρωσικής Επαρχίας της Σαξονίας και την Ελεύθερη Πολιτεία της Άνχαλτ
  • Η Θουριγγία (Thüringen) αποκαταστάθηκε στα σύνορα του 1944, όταν είχε αυξηθεί από γειτονικά μέρη από την Πρωσική επαρχία της Σαξονίας και της Έσσης-Νασσάου.

Το 1949 η Σοβιετική ζώνη κατοχής μετατράπηκε σε Λαϊκή Δημοκρατία. Τα πέντε κρατίδια (και το Ανατολικό Βερολίνο, αν και το τελευταίο μόνο με συμβουλευτικές ψήφους) συμμετείχε στη νομοθετική εξουσία μέσω του Länderkammer (Επιμελητήριο των Κρατιδίων), το οποίο εξελέγη από τα Landtage (εθνικά κοινοβούλια). Ωστόσο, τα Ομόσπονδα Κρατίδια δεν αποτελούν συνιστώσες οντότητες του ομοσπονδιακού κράτους (όπως η Δυτική Γερμανία), αλλά μάλλον αποκεντρωμένες διοικητικές οντότητες ενός ψευδο-ενιαίου κράτος.

Σαν ένα νεύμα στη νόμιμη φαντασία ότι το Ανατολικό Βερολίνο ήταν ακόμα κατεχόμενο έδαφος, δεν υπολογιζόταν ούτε ως μέρος του Βρανδεμβούργου, ούτε ως κρατίδιο. Η Ανατολική Γερμανία ισχυριζόταν ότι το Ανατολικό Βερολίνο ήταν η πρωτεύουσά της, κάτι που αναγνωριζόταν από όλες σχεδόν τις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ. Ωστόσο, οι περισσότερες χώρες του Δυτικού Μπλοκ δεν το αναγνώριζαν.

Διαίρεση σε Μπετσίρκε[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι περιφέρειες της ΛΔΓ (1952-1990).[2]

Στις 23 Ιουλίου 1952, ένας νόμος συνδύασε τις δημοτικές επαρχίες της ΛΔΓ (Κράισε) σε περιφερειακές διοικητικές περιφέρειες (Μπετσίρκε), και στη συνέχεια, στις 25 ιουλίου 1952, οι κυβερνήσεις των κρατιδίων μετέφεραν τα διοικητικά τους καθήκοντα στις νέες διοικητικές διαιρέσεις.[3]

Με το νόμο αυτό, τα Κρατίδια είχαν ουσιαστικά διαλυθεί. Ενώ επίσημα συνέχισαν να υπάρχουν, δεν είχαν πλέον καμία πολιτική ή διοικητική λειτουργία. Το Länderkammer επίσης συνέχισε να υπάρχει και τα μέλη του εξελέγησαν το 1954 από τις συνδυασμένες συνεδρίες των Μπετσιρκστάγκε (συνελεύσεις επαρχιών) σε κάθε Λαντ και το 1958 απευθείας από τα Μπετσιρκστάγκε. Ωστόσο, στις 8 Δεκεμβρίου 1958, τα Länderkammer διαλύθηκαν επίσημα και τα κρατίδια καταργήθηκαν χωρίς αντιρρήσεις να εγείρονται.

Τα 14 νέα Bezirke δημιουργήθηκαν χωρίς να ληφθούν υπόψη τα σύνορα των Κρατιδίων και το καθένα πήρε το όνομα της πρωτεύουσάς τους. Τα ονόματά τους ήταν τα εξής, με κατεύθυνση από βορρά προς νότο: Ρόστοκ, Νοϊμπράντενμπουργκ, Σβερίν, Πότσδαμ, Φρανκφούρτη, Μαγδεβούργο, Κόττμπους, Χάλλε, Λειψία, Ερφούρτη, Δρέσδη, Καρλ-Μαρξ-Σταντ (γνωστή ως Κέμνιτς μέχρι το 1953), τη Γκέρα και το Ζουλ.

Λόγω του ειδικού καθεστώτος, το Ανατολικό Βερολίνο ήταν αρχικά δεν υπολογιζόταν ως Bezirk. Το 1961, μετά την κατασκευή του Τείχους του Βερολίνου, το Ανατολικό Βερολίνο, ήρθε να αναγνωρίζεται στην διοίκηση της ΛΔΓ ως το Bezirk Berlin, αν και διατήρησε ένα ιδιαίτερο καθεστώς, μέχρι την έγκριση του αναθεωρημένου Συντάγματος του 1968.[4]

Τα Bezirke (με εξαίρεση το Βερολίνο, το οποίο αποτελείτο από έναν μόνο δήμο) υποδιαιρούνταν σε επαρχίες (Landkreise) και αστικές περιοχές (Stadtkreise):

Περιφέρεια (Bezirk) υποδιαιρέσεις
Κότμπους Αστικές επαρχίες: Κότμπους
Αγροτικές επαρχίες: Μπαντ Λιμπενβέρντα  · Καλάου  · Κότμπους-Λαντ  · Φινστερβάλντε  · Φορστ  · Γκούμπεν (Βόκρεϊς Γκούμπιν)  · Χέρτσμπεργκ  · Χογιερσβέρντα  · Γιέσσεν  · Λούκαου  · Λίμπεν  · Ζένφτενμπεργκ  · Σπρέμπεργκ  · Βαϊσβάσσερ
Δρέσδη Αστικές επαρχίες: Δρέσδη  · Γκέρλιτς
Αγροτικές επαρχίες: Μπάουτσεν  · Μπίσοφσβέρντα  · Ντιπολντισβάλντε  · Ντρέσντεν-Λαντ  · Φράιταλ  · Γκέρλιτς-Λαντ  · Γκροσενχάιν  · Καμέντς  · Λέμπαου  · Μάισσεν  · Νιέσκι  · Πίρνα  · Ρίζα  · Ζέμπνιτς  · Τσιτάου
Έρφουρτ Αστικές επαρχίες: Έρφουρτ  · Βαϊμάρη
Αγροτικές επαρχίες: Απόλντα  · Άρνσταντ  · Άιζεναχ  · Έρφουρτ-Λαντ  · Γκότα  · Χαϊλίνγκενσταντ  · Λανγκενσάλτσα  · Μιλχάουζεν  · Νορντχάουζεν  · Σέμμερντα  · Σοντερσχάουζεν  · Βάιμαρ-Λαντ
Φρανκφούρτη (Όντερ) Αστικές επαρχίες: Φρανκφούρτη (Όντερ)  · Αϊζενχίτενσταντ  · Σβενττ/Όντερ
Αγροτικές επαρχίες: Ανγκερμίντε  · Μπαντ Φραϊενβάλντε  · Μπίσκοβ  · Μπέρναου  · Εμπερσβάλντε  · Αϊζενχίτενσταντ  · Φιρστενβάλντε  · Σίλοβ  · Στράουσμπεργκ
Γκέρα Αστικές επαρχίες: Γκέρα  · Ιένα
Αγροτικές επαρχίες: Άιζενμπεργκ  · Γκέρα-Λαντ  · Γκράιτς  · Ιένα  · Λόμπενσταϊν  · Πέσνεκ  · Ρούντολσταντ  · Ζάαλφελντ  · Σλάιτς  · Σταντρόντα  · Τσοϊλενρόντα
Χάλλε Αστικές επαρχίες: Χάλλε  · Ντεσάου  · Χάλλε-Νόισταντ (από τις 12 Μαΐου 1967)
Αγροτικές επαρχίες: Άρτερν  · Ασερσλέμπεν  · Μπέρνμπουργκ  · Μπίτερφελντ  · Αϊσλέμπεν  · Γκρεφενχάινιχεν  · Χέτστεντ  · Χοχενμέλζεν  · Κέτεν  · Μέρζεμπεργκ  · Νάουμπουργκ  · Νέμπρα  · Κέντλινμπουργκ  · Κουερφούρτ · Ρόσλαου  · Ζααλκράις  · Ζανγκερχάουζεν  · Βάισενφελς  · Βίττενμπεργκ  · Τσάιτς
Καρλ-Μαρξ-Σταντ Αστικές επαρχίες: Καρλ-Μαρξ-Σταντ  · Πλάουεν  · Τσβίκαου · Γιοχανγκεόργκενσταντ (μέχρι το 1957)  · Σνέεμπεργκ (μέχρι το 1958)
Αγροτικές επαρχίες: Άνναμπεργκ  · Άουε  · Άουερμπαχ  · Μπραντ-Έρμπισντορφ  · Φλέχα  · Φράιμπεργκ  · Γκλαουχάου  · Χάινιχεν  · Χοχενστάιν-Έρνστταλ  · Καρλ-Μαρξ-Σταντ-Λαντ  · Κλίνγκενταλ  · Μάριενμπεργκ  · Όελσνιτς  · Πλάουεν-Λαντ  · Ράιχενμπαχ  · Ρόχλιτς  · Σβάρτσενμπεργκ  · Στόλλμπεργκ  · Βέρνταου  · Τσσοπάου  · Τσβικάου-Λαντ
Λειψία Αστικές επαρχίες: Λειψία
Αγροτικές επαρχίες: Άλτενμπουργκ  · Μπόρνα  · Ντέλιτς  · Ντέμπελν  · Άιλενμπουργκ  · Γκεϊτάιν  · Γκρίμμα  · Λάιπτσιγκ-Λαντ  · Όσατς  · Σμελν  · Τόργκαου  · Βούρτσεν
Μαγδεβούργο Αστικές επαρχίες: Μαγδεβούργο
Αγροτικές επαρχίες: Μπουργκ  · Γκαρντελέγκεν  · Γκέντιν  · Χάλμπερστατ  · Χαλντενσλέμπεν  · Χάφελμπεργκ  · Κάλμπε (Μίλντε) (μέχρι τον Δεκέμβριο του 1987)  · Κλέτσε  · Λόμπουργκ (μέχρι τον Ιούνιο του 1957)  · Οσερσλέμπεν  · Όστερμπουργκ  · Σαλτσβέντελ  · Σένεμπεκ  · Ζεεχάουζεν (μέχρι τον Ιούλιο του 1965)  · Στάσφουρτ  · Στένταλ  · Τανγκερχίτε (μέχρι τον Δεκέμβριο του 1987)  · Βαντσλέμπεν  · Βερνιγκερόντε  · Βόλμιρστεντ  · Τσερμπστ
Νοϊμπράντενμπουργκ Αστικές επαρχίες: Νοϊμπράντενμπουργκ (από τον Ιανουάριο του 1969)
Αγροτικές επαρχίες: Αλτεντρέπτοφ  · Άνκλαμ  · Ντέμμιν  · Μάλχιν  · Νοϊμπράντενμπουργκ-Λαντ  · Νοϊστρέλιτς  · Πάσεβαλκ · Πρέντσλαου  · Ρέμπελ/Μούριτς  · Στράσμπουργκ · Τέμπλιν  · Τέτεροβ  · Ουεκερμίντε  · Βάρεν
Πότσδαμ Αστικές επαρχίες: Πότσδαμ  · Μπράντενμπουργκ αν ντερ Χάφελ
Αγροτικές επαρχίες: Μπέλτσιγκ  · Μπράντενμπουργκ  · Γκράνζεε  · Γιούτερμπογκ  · Κένιγκς-Βουστερχάουζεν  · Κίριτς  · Λουκενβάλντε  · Νάουεν  · Νοϊρούπιν  · Οράνιενμπουργκ  · Πότσδαμ  · Πρίτσβαλκ  · Ράτενοβ  · Βίτστοκ  · Τσόσεν
Ροστόκ Αστικές επαρχίες: Ρόστοκ  · Γκράιφσβαλντ (από τον Ιανουάριο του 1974)  · Στράλσουντ  · Βίσμαρ
Αγροτικές επαρχίες: Μπαντ Ντόμπεραν  · Γκράιφσβαλντ-Λαντ  · Γκρεβεσμίλεν  · Γκρίμεν  · Ρίμπνιτς-Νταμγκάρτεν  · Ροστόκ-Λαντ  · Ρίγκεν  · Στράλσουντ  · Βίσμαρ  · Βόλγκαστ
Σβερίν Αστικές επαρχίες: Σβερίν
Αγροτικές επαρχίες: Μπίτσοβ  · Γκάντεμπους  · Γκίστροβ  · Χάγκενοβ  · Λουντβιγκσλούστ  · Λιμπτς · Πάρχιμ  · Πέρλεμπεργκ  · Σβέριν-Λαντ  · Στρένμπεργκ
Ζουλ Αστικές επαρχίες: Ζουλ
Αγροτικές επαρχίες: Μπαντ Σάλτσουνγκεν  · Χιλντμπουργκχάουζεν  · Ιλμενάου  · Μάινινγκεν  · Νοϊχάους  · Σμαλκάλντεν  · Σόννεμπεργκ  · Ζουλ-Λαντ

Η ανασύσταση των Κρατιδίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ανασυσταθέντα Κρατίδια το 1990. Το κόκκινο χρώμα δείχνει τα σύνορα. Το μωβ σύνορα δείχνουν τα αρχικά σύνορα προ του 1952.

Στις 23 Αυγούστου 1990 — μόλις ένα μήνα πριν από την επανένωση της Γερμανίας στις 3 Οκτωβρίου — η Ανατολική Γερμανία ανασύστασε τα πέντε αρχικά κρατίδια. Στη θεωρία, αυτά ήταν τα κρατίδια που στη συνέχεια προσχώρησαν στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Το αποκατεστημένα Κρατίδια δεν είχαν ανασυσταθεί πλήρως μέχρι και μετά την επανένωση. Στις 14 Οκτωβρίου 1990, έγιναν εκλογές για τα Landtage (κρατιδιακά κοινοβούλια) των πέντε νέων κρατιδίων, για την έναρξη του σχηματισμού των τοπικών κυβερνήσεων.

Καθώς οι αλλαγές στα όρια των δημοτικών επαρχιών δεν αντιστράφηκαν, και επίσης, για λόγους σκοπιμότητας, η εδαφική σύσταση στα αποκατεστημένα Κρατίδια διέφερε κάπως από τα σύνορα πριν από το 1952.

Η Σαξονία και η Σαξονία-Άνχαλτ αρχικά διατήρησαν τις αγροτικές και αστικές επαρχίες, ως διοικητικές οντότητες (Regierungsbezirke). Αργότερα, η Σαξονία-Άνχαλτ τα κατήργησε το 2003, ενώ η Σαξονία τα αναμόρφωσε σε διευθυντήρια στο 2008.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Orlow, Dietrich (15 Δεκεμβρίου 1986). Weimar Prussia, 1918–1925: The Unlikely Rock of Democracy (στα Αγγλικά). University of Pittsburgh Pre. σελ. 3. ISBN 9780822976400. 
  2. Grieder, Peter (2 Νοεμβρίου 2012). The German Democratic Republic (στα Αγγλικά). Palgrave Macmillan. σελίδες xviii. ISBN 9780230356863. 
  3. Illing, Falk (7 Οκτωβρίου 2014). Die sächsische FDP seit 1990: Auf dem Weg zur etablierten Partei? (στα Γερμανικά). Springer-Verlag. σελ. 71. ISBN 9783658046576. 
  4. Horváth, Gyula (21 Αυγούστου 2014). Spaces and Places in Central and Eastern Europe: Historical Trends and Perspectives (στα Αγγλικά). Routledge. σελ. 109. ISBN 9781317917540. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Districts of the German Democratic Republic στο Wikimedia Commons