Δικαιούχο έθνος
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το δικαιούχο έθνος είναι η ενιαία κυρίαρχη εθνοτική ομάδα σε ένα κράτος, συνήθως από την οποία το κράτος έλαβε το όνομά του. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Μωρίς Μπαρές στα τέλη του 19ου αιώνα.
Σοβιετική Ένωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη Σοβιετική Ένωση, η έννοια χρησιμοποιήθηκε για να υποδηλώσει τα έθνη που έδιναν τους τίτλους στις αυτόνομες οντότητες εντός της ένωσης: Σοβιετικές δημοκρατίες, αυτόνομες δημοκρατίες, αυτόνομες περιφέρειες, κλπ., όπως η Λευκορωσική ΣΣΔ για τους Λευκορώσους.
Ένα έθνος, για να γίνει ένα δικαιούχο έθνος, έπρεπε να πληρούν ορισμένα κριτήρια όσον αφορά τη ποσότητα του πληθυσμού και την πυκνότητα του οικισμού. Η γλώσσα του δικαιούχου έθνους ανακηρυσσόταν πρόσθετη (μετά τα ρωσικά) επίσημη γλώσσα της αντίστοιχης διοικητικής μονάδας.
Η ιδέα λειτούργησε καλά για τις περιπτώσεις καθιερωμένων, ομοιογενών και σχετικά ανεπτυγμένων εθνών.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως σε ορισμένες ιδιαίτερα πολυεθνικές περιοχές όπως ο Βόρειος Καύκασος, η έννοια του δικαιούχου έθνους εισήγαγε εγγενή ανισότητα μεταξύ του δικαιούχου και μη δικαιούχου εθνών, ιδιαίτερα μετά την εισαγωγή των πολιτικών της κορενιζατσίγια, σύμφωνα με την οποία οι εκπρόσωποι του δικαιούχου έθνους προάγονταν σε διοικητικές θέσεις.
Κίνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας έχει υιοθετήσει κάποιες από τις αρχές της Σοβιετικής έννοιας της πολιτικής της εθνοτικής μειονότητας—βλέπε Αυτόνομες οντότητες της Κίνας.
Γιουγκοσλαβία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ομοσπονδιακές δημοκρατίες της Σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας θεωρούνταν ως έθνη-κράτη των συνταγματικών λαών.[1] Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, μόνο η Βοσνία και Ερζεγοβίνη δεν όριζε στο σύνταγμά ότι ήταν έθνος-κράτος του δικαιούχου έθνος, ντε γιούρε λόγω της πολυεθνοτικής κοινωνίας της χώρας.[2]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Stephen Tierney (8 Οκτωβρίου 2015). Nationalism and Globalisation. Bloomsbury Publishing. σελ. 81. ISBN 978-1-5099-0206-4.
- ↑ Igor Š tiks (30 Ιουλίου 2015). Nations and Citizens in Yugoslavia and the Post-Yugoslav States: One Hundred Years of Citizenship. Bloomsbury Publishing. σελ. 125. ISBN 978-1-4742-2153-5.