Διηπειρωτικό Κύπελο Λε Μαν
| Χώρα | Διεθνές |
|---|---|
| Εναρκτήρια περίοδος | 2010 |
| Κατάργηση | 2011 |
| Τελευταίος Πρωταθλητής οδηγών | LMP1: Peugeot Sport Total LMP2: Signatech Nissan GTE Pro: AF Corse GTE Am: Larbre Compétition |
| Τελευταία Πρωταθλήτρια κατασκευαστών | LMP1: Peugeot GTE: Ferrari |
| Επίσημη ιστοσελίδα | intercontinental-le-mans-cup.com |
Το Διηπειρωτικό Κύπελλο Λε Μαν (αγγλικά: Ιntercontinental Le Mans Cup ήταν ένα τουρνουά αγωνιστικών αγώνων αντοχής που διοργανώθηκε από το Automobile Club de l'Ouest που ξεκίνησε το 2010.[1] Το τουρνουά ανακοινώθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2009[2][3] και επιβεβαιώθηκε τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.[1]
Τόσο τα αγωνιστικά πρωτότυπα αυτοκίνητα όσο και τα Grand Τourism ήταν επιλέξιμα για να διαγωνιστούν για το Διηπειρωτικό Κύπελλο Λε Μαν: οι αγώνες της κατηγορίας LMP1 και GTE είχαν ένα κύπελλο κατασκευαστών, ενώ όλοι οι αγώνες της ACO είχαν ομαδικά κύπελλα εφ' όσον υπήρχαν τουλάχιστον τέσσερις συμμετοχές.[4] Το 2010, επίσης, η κατηγορία GT1 ήταν επιλέξιμη για τελευταία φορά.
Η Peugeot κέρδισε θριαμβευτικά τους 9 από τους 10 αγώνες κατά τη διάρκεια των δύο ετών. Για το 2012, η ACO και η FIA ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός νέου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Αντοχής της FIA. Αυτό το πρωτάθλημα θα χρησιμοποιούσε παρόμοιους κανόνες και θα αντικαταστούσε το Διηπειρωτικό Κύπελλο Λε Μαν.[5]
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αγωνιστικό ημερολόγιο του 2010 περιελάμβανε:
- Τα 1000 χιλιόμετρα του Σιλβέρστοουν στις 12 Σεπτεμβρίου (Σιλβέρστοουν, Ηνωμένο Βασίλειο)
- Το Μικρό Λε Μαν (Petit Le Mans) στις 2 Οκτωβρίου (Ατλάντα, ΗΠΑ)
- Τα 1000 χιλιόμετρα του Ζουχάι στις 7 Νοεμβρίου (Ζουχάι, Κίνα).[6]
Εν τω μεταξύ, το αγωνιστικό ημερολόγιο του 2011 επεκτάθηκε σε επτά εκδηλώσεις. Μαζί με τους αγώνες του Σιλβέρστοουν (έξι ώρες) και του Μικρού Λε Μαν σε παρόμοιες ημερομηνίες, το πρωτάθλημα ξεκίνησε με τις 12 ώρες του Σέμπρινγκ τον Μάρτιο στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν μετακομίσει στην Ευρώπη για να διαγωνιστεί σε έναν εξάωρο αγώνα στο Spa- Ο Francorchamps του Βελγίου τον Μάιο, στις 24 Ώρες του Λε Μαν της Γαλλίας μεταξύ 11-12 Ιουνίου και έναν άλλο αγώνα έξι ωρών στην Ίμολα της Ιταλίας τον Ιούλιο. Το φινάλε της σεζόν πραγματοποιήθηκε στην Κίνα και στην πίστα Ζουχάι.[7]
Πρωταθλητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Σεζόν | Ομάδα LMP1 | Ομάδα LMP2 | Ομάδα GT1 | Ομάδα GT2/GTE Pro | Ομάδα GTE Am |
|---|---|---|---|---|---|
| Κατασκευαστής LMP1 | Κατασκευαστής GT2/GTE | ||||
| 2010 |  Peugeot Sport Total
|
OAK Racing
|
Larbre Compétition
|
 Team Felbermayr-Proton
|
none |
| Peugeot
|
 Ferrari
|
||||
| 2011 | Peugeot Sport Total
|
Signatech Nissan
|
none | AF Corse
|
Larbre Compétition
|
| Peugeot
|
Ferrari
|
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 ACO links Le Mans series' with Intercontinental Cup[νεκρός σύνδεσμος] - Motorsport.com, December 8, 2009
- ↑ ACO adds trophies, expands driving school Αρχειοθετήθηκε 2011-06-07 στο Wayback Machine. - Motorsport.com, June 11, 2009
- ↑ LMP1 teams urged into more series - Autosport, June 11, 2009
- ↑ Le Mans Intercontinental Cup – GT2 added! Αρχειοθετήθηκε 2020-10-23 στο Wayback Machine. - Planet Le Mans, March 19, 2010
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ The ACO press conference – a look at the future! Αρχειοθετήθηκε 2020-10-31 στο Wayback Machine. - Planet Le Mans, June 10, 2010
- ↑ ILMC: Petit Le Mans Confirmed For 2011 Αρχειοθετήθηκε 2010-12-01 στο Wayback Machine. - SPEED TV, November 29, 2010