Μετάβαση στο περιεχόμενο

Διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διαστημικό τηλεσκόπιο Κέπλερ
ΟργανισμόςNASA και Laboratory for Atmospheric and Space Physics
Χαρακτηριστικά αποστολής
Πύραυλος φορέαςDelta II
Ημερομηνία εκτόξευσης7  Μαρτίου 2009
Τόπος εκτόξευσηςCape Canaveral Space Launch Complex 17B
COSPAR ID2009-011A
Μάζα1.052,4 κιλά, 1.040,7 κιλά, 478 κιλά και 11,7 κιλά

Το Διαστημικό τηλεσκόπιο «Κέπλερ» (αγγλ. Kepler space telescope) είναι διαστημικό τηλεσκόπιο, που εκτοξεύθηκε από τη NASA[1] στις 7 Μαρτίου 2009 προκειμένου να ανακαλύψει εξωηλιακούς πλανήτες μικρότερους από αυτούς που συνήθως ανιχνεύονταν έως τότε, ώστε να ανακαλυφθούν και πλανήτες με διαστάσεις και μάζα συγκρίσιμες με εκείνες της Γης.[2][3] Ονομάσθηκε από το επώνυμο του Γερμανού αστρονόμου Γιοχάνες Κέπλερ[4] και τέθηκε σε ηλιοκεντρική τροχιά, με τρόπο ώστε να ακολουθεί τη Γη στην περιφορά της γύρω από τον Ήλιο. Μετά από σχεδόν δεκαετή λειτουργία, το προωθητικό στο σύστημα προσανατολισμού και διατηρήσεως θέσεως του τηλεσκοπίου εξαντλήθηκε, οπότε η NASA ανεκοίνωσε την οριστική παύση της λειτουργίας του[5][6] στις 30 Οκτωβρίου 2018.

Το τηλεσκόπιο, όπως είχε αποφασισθεί, επισκόπησε ένα μέρος μόνο της περιοχής του Γαλαξία μας, στην πλευρά του Ηλιακού Συστήματος, ώστε να ανακαλύψει γεωειδείς πλανήτες εγγύς ή εντός των κατοικήσιμων ζωνών των αστέρων τους, και να καταστήσει δυνατή μια καλή εκτίμηση του ποσοστού των αστέρων του Γαλαξία που έχουν τέτοιους πλανήτες[2][7][8] Το μοναδικό όργανο που ήταν προσαρμοσμένο στο «Κέπλερ» ήταν ένα φωτόμετρο, που κατέγραφε συνεχώς τη φωτεινότητα περίπου 150 χιλιάδων αστέρων της Κύριας ακολουθίας σε ένα συγκεκριμένο οπτικό πεδίο.[9] Τα δεδομένα αυτά μεταδίδονταν στη Γη, όπου αναλύονταν προκειμένου να ανιχνευθούν περιοδικές, πολύ μικρές και σύντομες σχετικώς μειώσεις του φωτός τους, που θα προκαλούσαν εξωηλιακοί πλανήτες που θα διέρχονταν μπροστά από τον αστέρα τους. Μπορούσαν έτσι να ανιχνευθούν μόνο πλανήτες των οποίων οι τροχιές βρίσκονται σε επίπεδο που περιλαμβάνει προσεγγιστικά και τη Γη. Το «Κέπλερ» παρατήρησε 530.506 αστέρες και από τις παρατηρήσεις του έχουν ανιχνευθεί επιβεβαιωμένα μέχρι σήμερα (23 Ιουνίου 2023) 2.778 εξωηλιακοί πλανήτες[10], ένα μεγάλο μέρος του συνολικού αριθμού τέτοιων πλανητών που είναι γνωστοί.

  1. «Kepler Launch». NASA. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2009. 
  2. 2,0 2,1 «Kepler: About the Mission». NASA Ames Research Center. 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2016. 
  3. NASA Ames Research Center (August 2, 2010). Statement from the Kepler Science Council. Δελτίο τύπου.
  4. DeVore, Edna (June 9, 2008). «Closing in on Extrasolar Earths». Space.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 14, 2024. https://web.archive.org/web/20240614222752/https://www.space.com/5531-closing-extrasolar-earths.html. Ανακτήθηκε στις March 14, 2009. 
  5. NASA (October 30, 2018). NASA Retires Kepler Space Telescope, Passes Planet-Hunting Torch. Δελτίο τύπου.
  6. Overbye, Dennis (October 30, 2018). «Kepler, the Little NASA Spacecraft That Could, No Longer Can». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 30, 2018. https://web.archive.org/web/20181030211627/https://www.nytimes.com/2018/10/30/science/nasa-kepler-exoplanet.html. Ανακτήθηκε στις October 30, 2018. 
  7. Overbye, Dennis (May 12, 2013). «Finder of New Worlds». The New York Times. https://www.nytimes.com/2014/05/13/science/finder-of-new-worlds.html. Ανακτήθηκε στις May 13, 2014. 
  8. Overbye, Dennis (January 6, 2015). «As Ranks of Goldilocks Planets Grow, Astronomers Consider What's Next». The New York Times. https://www.nytimes.com/2015/01/07/science/space/as-ranks-of-goldilocks-planets-grow-astronomers-consider-whats-next.html. Ανακτήθηκε στις January 6, 2015. 
  9. Borucki, William J.; Koch, David; Basri, Gibor; Batalha, Natalie; Brown, Timothy; Caldwell, Douglas; Caldwell, John; Christensen-Dalsgaard, Jørgen και άλλοι. (Φεβρουάριος 2010). «Kepler Planet-Detection Mission: Introduction and First Results». Science 327 (5968): 977-980. doi:10.1126/science.1185402. PMID 20056856. Bibcode2010Sci...327..977B. https://authors.library.caltech.edu/17670/2/2.pdf. 
  10. «Exoplanet and Candidate Statistics». exoplanetarchive.ipac.caltech.edu. NASA/Caltech. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]