Διάσκεψη του Λονδίνου (1832)
Η Διάσκεψη του Λονδίνου (1832) ήταν μια διεθνής σύσκεψη που οριστικοποίησε τη δημιουργία του ανεξάρτητου Βασιλείου της Ελλάδας και τον τελικό διακανονισμό του ελληνικού ζητήματος. Κύρια αποτελέσματα ήταν ο ορισμός του Πρίγκιπα Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, ο καθορισμός των συνόρων της Ελλάδας (γραμμή Άρτας–Βόλου) και η αποζημίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Λόγω της καχυποψίας απέναντι στον Κυβερνήτη της Ελλάδας, Ιωάννη Καποδίστρια, κατά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Ανεξαρτησίας, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας πέτυχε τη συμφωνία με τις Μεγάλες Δυνάμεις (Προστάτιδες Δυνάμεις) για τη μεταβολή του πολιτειακού σχήματος του ελληνικού κράτους, την επιβολή της μοναρχίας και τη μετατροπή της Ελληνικής Πολιτείας σε Βασίλειον της Ελλάδος.
Σύμφωνα με τη Συνθήκη του Λονδίνου, η οποία υπογράφηκε στις 7 Μαΐου 1832 μεταξύ του Βασιλείου της Βαυαρίας και των εγγυητριών δυνάμεων (Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, Βασίλειο της Γαλλίας, Ρωσική Αυτοκρατορία), ορίστηκε ο 17χρονος τότε Όθων ως βασιλιάς της Ελλάδας ύστερα και από την τελική άρνηση του Λεοπόλδου, γιου του Φραγκίσκου της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελντ. Αρχικά, είχε επιλεγεί εκείνος ως Βασιλιάς της Ελλάδας και κατόπιν τέθηκε επικεφαλής του νεοσύστατου Βασιλείου του Βελγίου. Η συνθήκη αυτή αφορούσε τον τρόπο διαχείρισης της Αντιβασιλείας μέχρι την ενηλικίωση του Όθωνα, ενώ ταυτόχρονα ολοκλήρωνε το δεύτερο ελληνικό δάνειο, για ένα ποσό £2.400.000 στερλινών. Η Ελλάδα ορίστηκε ως ανεξάρτητο βασίλειο με τη γραμμή Άρτας–Βόλου ως τα βόρεια σύνορά της.[1]
Σύμφωνα με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, το οποίο υπογράφηκε στις 30 Αυγούστου 1832 μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των εγγυητριών δυνάμεων (Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, Βασίλειο της Γαλλίας, Ρωσική Αυτοκρατορία), καθορίστηκαν τα σύνορα ανάμεσα στην Ελληνική Πολιτεία και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η περιοχή της Λαμίας (τότε «Ζητούνι»), την οποία διεκδικούσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία καθώς δεν είχε ελευθερωθεί από ελληνικά όπλα, επιδικάσθηκε στην Ελληνική Πολιτεία. Οι Οθωμανοί έπαιρναν σαν αποζημίωση 40 εκατομμύρια γρόσια, αλλά αρνούνταν την ένταξη της Κρήτης και της Σάμου στο ελληνικό κράτος. Τον Σεπτέμβριο έως και τον Νοέμβριο του 1832, μια επιτροπή οριοθετών χάραξε τα τελικά και οριστικά έως τότε, σύνορα μεταξύ της Ελληνικής Πολιτείας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το ανεξάρτητο Βασίλειον της Ελλάδος, με την έλευση του Βασιλιά Όθωνα Α΄ στις 25 Φεβρουαρίου 1833, εκτεινόταν σε 47.516 τετραγωνικά χιλιόμετρα (περιλαμβανομένης και της Εύβοιας) και αριθμούσε 750.000 κατοίκους.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «The Succession Laws of of the Greek Monarchy». heraldica.org. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2025.