Δημοψήφισμα Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ψήφοι ανά περιφέρεια
Ποσοστό ψήφων υπέρ του ναι ανά περιφέρεια.

Το δημοψήφισμα για την Πράξη της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας πραγματοποιήθηκε στην Ουκρανία την Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 1991[1]. Η συντριπτική πλειοψηφία του 92.3% των ψηφοφόρων ενέκρινε τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας που έγινε από τη Βερχόβνα Ράντα στις 24 Αυγούστου 1991.

Το δημοψήφισμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ψηφοφόροι κλήθηκαν να απαντήσουν στο ερώτημα «Υποστηρίζετε την Πράξη Διακήρυξης Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας;»[2]. Το κείμενο της Διακήρυξης περιλαμβάνεται ως προοίμιο για το ερώτημα. Το δημοψήφισμα προτάθηκε από το Κοινοβούλιο της Ουκρανίας για να επιβεβαιώσει την Πράξη της Ανεξαρτησίας η οποία εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο στις 24 Αυγούστου 1991[3]. Οι πολίτες της Ουκρανίας εξέφρασαν σθεναρή υποστήριξη για την ανεξαρτησία. Στο δημοψήφισμα, 31.891.742 εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι (το 84,18% του εκλογικού σώματος), έλαβαν μέρος, και ανάμεσά τους οι 28.804.071 (το 92,3%) ψήφισαν "Ναι"[2].

Την ίδια μέρα, έλαβαν χώρα προεδρικές εκλογές. Οι έξι υποψήφιοι έκαναν εκστρατεία υπέρ του "Ναι" στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία. Ο Λεονίντ Κραβτσούκ, πρόεδρος του κοινοβουλίου και ντε φάκτο αρχηγός κράτους εξελέγη ως πρώτος Πρόεδρος της Ουκρανίας[4].

Από τις 2 Δεκεμβρίου 1991 η Ουκρανία άρχιζε να αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος σε παγκόσμιο επίπεδο (από άλλες χώρες).[5][6][7] Εκείνη την ημέρα ο Πρόεδρος της Ρωσικής ΣΟΣΔ Μπόρις Γέλτσιν έκανε το ίδιο.[8][9][10][11] Σε ένα συγχαρητήριο τηλεγράφημα που έστειλε στον Κραβτσούκ λίγο μετά το δημοψήφισμα, ο Πρόεδρος της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο Γκορμπατσόφ περιλάμβανε και τις ελπίδες του για στενή ουκρανική συνεργασία και κατανόηση "για τον σχηματισμό μιας Ένωσης Κυρίαρχων Κρατών"[12].

Η Ουκρανία ήταν η δεύτερη ισχυρότερη δημοκρατία στη Σοβιετική Ένωση, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά (πίσω από τη Ρωσία). Η απόσχιση εξανέμισε κάθε ρεαλιστική δυνατότητα του Γκορμπατσόφ να διατηρήσει τη Σοβιετική Ένωση ενωμένη. Τον Δεκέμβριο του 1991, όλες οι πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, εκτός της ΡΣΟΣΔ[13] και της Καζακικής ΣΣΔ[13] είχαν αποσχιστεί επισήμως από την Ένωση.[14] Μια εβδομάδα μετά την εκλογή του, ο Κραβτσούκ υπέγραψε τις συμφωνίες Μπελαβέζα, μαζί με τον Γέλτσιν και τον ηγέτη της Λευκορωσίας Στανισλάβ Σούσκεβιτς, η οποία δήλωνε ότι η Σοβιετική Ένωση έπαυε να υπάρχει.[15] Η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε επίσημα στις 26 Δεκεμβρίου.[16]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ψηφοδέλτιο που χρησιμοποιήθηκε στο δημοψήφισμα, με το κείμενο της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας τυπωμένο πάνω του.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ουκρανικών μέσων ενημέρωσης ήταν υπέρ της ουκρανικής ανεξαρτησίας.

Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ποσοστό 63% υπέρ του "Ναι" τον Σεπτέμβριο του 1991, αλλά μεγάλωσε σε 77% κατά την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου 1991 και είχε φτάσει το 88% στα μέσα Νοεμβρίου του 1991.[17]

Το 55% των Ρώσων στην Ουκρανία ψήφισαν υπέρ της ανεξαρτησίας.[18]

Επιλογή Ψήφοι %
Υπέρ 28.804.071 92,3
Κατά 2.417.554 7,7
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια 670.117
Συνολικά 31.891.742 100
Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι/προσέλευση 37.885.555 84,2
Πηγή: Nohlen & Stöver

Αποτελέσματα ανά περιφέρεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πράξη της Ανεξαρτησίας υποστηρίχθηκε από την πλειοψηφία των ψηφοφόρων σε όλες τις διοικητικές περιφέρειες της Ουκρανίας: 24 περιφέρειες, 1 Αυτόνομη Δημοκρατία και 2 Δήμοι (Κίεβο και Σεβαστούπολη).[19] Η προσέλευση των ψηφοφόρων ήταν χαμηλότερη στην Ανατολική και Νότια Ουκρανία.[17] Σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, τα μεγαλύτερα ποσοστά υπέρ του "Όχι" εντοπίζονται στις περιφέρειες Χαρκόβου, Λουχάνσκ, Ντονέτσκ και Οδησσού, με το μεγαλύτερο ποσοστό υπέρ του "Όχι" να εντοπίζεται στη Σεβαστούπολη και την Κριμαία.[17]

Ποσοστό ψήφων υπέρ του όχι ανά περιφέρεια.
Υποδιαίρεση Ψήφοι υπέρ του "Ναι" % Ψήφοι υπέρ του "Ναι" ως προς το ποσοστό του συνολικού εκλογικού σώματος[20]
Κριμαϊκή ΑΣΣΔ 54,19 37 (το ποσοστό συμμετοχής των ψηφοφόρων σε όλα την Κριμαία ήταν 60%[21])
Περιφέρεια Τσερκάσι 96,03 87
Περιφέρεια Τσέρνιχιφ 93,74 85
Περιφέρεια Τσέρνιβτσι 92,78 81
Περιφέρεια Ντνιπροπετρόφσκ 90,36 74
Περιφέρεια Ντονέτσκ 83,90 64
Περιφέρεια Ιβάνο-Φρανκίβσκ 98,42 94
Περιφέρεια Χαρκόβου 86,33 65
Περιφέρεια Χέρσον 90,13 75
Περιφέρεια Χμελνίτσκι 96,30 90
Περιφέρεια Κιέβου 95,52 84
Περιφέρεια Κιροβοχράντ 93,88 83
Περιφέρεια Λουχάνσκ 83,86 68
Περιφέρεια Λβιβ 97,46 93
Περιφέρεια Μικολαγίβ 89,45 75
Περιφέρεια Οδησσού 85,38 64
Περιφέρεια Πολτάβα 94,93 87
Περιφέρεια Ρίβνε 95,96 89
Περιφέρεια Σούμι 92,61 82
Περιφέρεια Τερνοπίλ 98,67 96
Περιφέρεια Βίνιτσια 95,43 87
Περιφέρεια Βολίν 96,32 90
Περιφέρεια Ζακαρπάτια 92,59 77
Περιφέρεια Ζαπορίζια 90,66 73
Περιφέρεια Ζιτομίρ 95,06 86
Πόλη του Κιέβου 92,87 75
Πόλη της Σεβαστούπολης 57,07 40[22] (το ποσοστό συμμετοχής των ψηφοφόρων σε όλη την Κριμαία ήταν 60%[23])
Εθνικό Σύνολο 90,32 76[24]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Nohlen, D & Stöver, P (2010) Elections in Europe: A data handbook, page 1976 (ISBN 9783832956097)
  2. 2,0 2,1 Nohlen & Stöver, p1985
  3. Historic vote for independence Αρχειοθετήθηκε 2014-03-23 στο Wayback Machine., The Ukrainian Weekly (1 September 1991)
  4. Independence – over 90% vote yes in referendum; Kravchuk elected president of Ukraine Αρχειοθετήθηκε 2017-10-19 στο Wayback Machine., The Ukrainian Weekly (8 December 1991)
  5. Ukraine and Russia: The Post-Soviet Transition by Roman Solchanyk, Rowman & Littlefield Publishers, 2000, (ISBN 0742510182) (page 100)
  6. Canadian Yearbook of International Law, Vol 30, 1992, University of British Columbia Press, 1993, (ISBN 9780774804387) (page 371)
  7. Russia, Ukraine, and the Breakup of the Soviet Union by Roman Szporluk, Hoover Institution Press, 2000, (ISBN 0817995420) (page 355
  8. Russia's Revolution from Above, 1985–2000: Reform, Transition, and Revolution in the Fall of the Soviet Communist Regime by Gordon M. Hahn, Transaction Publishers, 2001, (ISBN 0765800497) (page 482)
  9. Canadian Yearbook of International Law, Vol 30, 1992, University of British Columbia Press, 1993, (ISBN 9780774804387) (page 371)
  10. The Limited Partnership: Building a Russian-US Security Community by James E. Goodby and Benoit Morel, Oxford University Press, 1993, (ISBN 0198291612) (page 48)
  11. Ukrainian Independence Αρχειοθετήθηκε 2013-01-04 στο Wayback Machine., Worldwide News Ukraine
  12. NEWSBRIEFS FROM UKRAINE Αρχειοθετήθηκε 2020-11-16 στο Wayback Machine., The Ukrainian Weekly (8 December 1991)
  13. 13,0 13,1 Russia's New Politics: The Management of a Postcommunist Society by Stephen K. White, Cambridge University Press, 1999, (ISBN 0521587379) (page 240)
  14. Citizens in the Making in Post-Soviet States by Olena Nikolayenko, Routledge, 2001, (ISBN 0415596041) (page 101)
  15. Historical Dictionary of the Russian Federation by Robert A. Saunders & Vlad Strukov, Scarecrow Press, 2010, (ISBN 0810854759) (page 75)
  16. Turning Points – Actual and Alternate Histories: The Reagan Era from the Iran Crisis to Kosovo by Rodney P. Carlisle and J. Geoffrey Golson, ABC-CLIO, 2007, (ISBN 1851098852) (page 111)
  17. 17,0 17,1 17,2 Ukrainian Nationalism in the 1990s: A Minority Faith by Andrew Wilson, Cambridge University Press, 1996, (ISBN 0521574579) (page 128)
  18. The Return: Russia's Journey from Gorbachev to Medvedev by Daniel Treisman, Free Press, 2012, (ISBN 1416560726) (page 178)
  19. Ukrainian Nationalism in the 1990s: A Minority Faith by Andrew Wilson, Cambridge University Press, 1996, (ISBN 0521574579) (page 129)
  20. Russians in the Former Soviet Republics by Pål Kolstø, Indiana University Press, 1995, (ISBN 978-0-253-32917-2) (page 191) Ukraine and Russia:Representations of the Past by Serhii Plokhy, University of Toronto Press, 2008, (ISBN 978-0-8020-9327-1) (page 184)
  21. Russians in the Former Soviet Republics by Pål Kolstø, Indiana University Press, 1995, (ISBN 978-0-253-32917-2) (page 191) Ukraine and Russia:Representations of the Past by Serhii Plokhy, University of Toronto Press, 2008, (ISBN 978-0-8020-9327-1) (page 184)
  22. Russians in the Former Soviet Republics by Pål Kolstø, Indiana University Press, 1995, (ISBN 978-0-253-32917-2) (page 191) Ukraine and Russia:Representations of the Past by Serhii Plokhy, University of Toronto Press, 2008, (ISBN 978-0-8020-9327-1) (page 184)
  23. Post-Communist Ukraine by Bohdan Harasymiw, Canadian Institute of Ukrainian Studies, 2002, (ISBN 1895571448)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]