Δημήτριος Δίγκας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δημήτριος Δίγκας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1876
Αθήνα
Θάνατος1974
Θεσσαλονίκη
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΓονείςΓκεόργκι Ντίνκοφ
ΣυγγενείςΚονσταντίν Δαρζίλοφ (παππούς) και Σλάβκα Ντίνκοβα (θεία)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Σερρών)
Υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως της Ελλάδας
Υπουργός Συγκοινωνιών της Ελλάδας
Υπουργός Αεροπορίας της Ελλάδας
Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας
μέλος της Γερουσίας της Ελλάδας
Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας

Ο Δημήτριος Δίγκας (Αθήνα, 1876 - Θεσσαλονίκη, 1974) ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μακεδόνες βουλευτές Οθωμανικού Κοινοβουλίου: από αριστερά προς τα δεξιά, Χαρίσιος Βαμβακάς, Δημήτριος Δίγκας και Γεώργιος Μπούσιος.

Γεννήθηκε το 1876 στην Αθήνα και καταγόταν από την περιοχή της Νάουσας και συγκεκριμένα από το Δραζίλοβο (Μεταμόρφωση). Νήπιο ακόμη, έμεινε ορφανός και μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, όπου ανατράφηκε από τον θείο του και αρχιλογιστή της τοπικής μητρόπολης, Κωνσταντίνο Αλεξιάδη[1].

Αργότερα σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και στην Κωνσταντινούπολη όπου και εγκαταστάθηκε μετά το πέρας των σπουδών του, ενώ στη συνέχεια επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, ασκώντας το επάγγελμα του δικηγόρου διακρινόμενος για την επαγγελματική, κοινωφελή και εθνική του δράση.

Μετά την επανάσταση των Νεότουρκων και την επαναφορά σε λειτουργία του συντάγματος διατέλεσε βουλευτής στο Οθωμανικό Κοινοβούλιο κατά την περίοδο 1908 - 1912, εκπροσωπώντας την περιοχή του βιλαετίου Θεσσαλονίκης και επιδεικνύοντας σημαντική εθνική δράση σε συνεργασία με το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και τους υπόλοιπους Έλληνες στην καταγωγή βουλευτές.

Μετά την απελευθέρωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό, αναμίχθηκε στην ελληνική πολιτική σκηνή και το 1915 εξελέγη βουλευτής Σερρών. Το 1916 συμμετείχε στο Κίνημα Εθνικής Αμύνης όπου ο Ε. Βενιζέλος τον συμπεριέλαβε στη Προσωρινή Κυβέρνηση διορίζοντάς τον υπουργό Δικαιοσύνης από τις 6 Οκτωβρίου του 1916 έως τις 13 Ιουνίου του 1917. Με την ολοκληρωτική επικυριαρχία της Ελλάδας υπό την Αντάντ και την δι΄ αυτής εγκατάσταση της προσωρινής κυβέρνησης Βενιζέλου στην Αθήνα, ο Δίγκας ανέλαβε το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, θέση στην οποία διατηρήθηκε μέχρι τον Νοέμβριο του 1920, έχοντας ως σημαντικότερο επίτευγμα του, την εισαγωγή της διδασκαλίας της δημοτικής γλώσσας στα δημοτικά σχολεία.

Στις Εκλογές του 1920 ήταν ο μοναδικός βενιζελικός βουλευτής της Θεσσαλονίκης.

Στις Εκλογές του 1929 εξελέγη γερουσιαστής Θεσσαλονίκης και αργότερα διορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης (1929-1930). Ως υπουργός Δικαιοσύνης μνημονεύεται για τη σύσταση των Δικαστηρίων Ανηλίκων και των επιτροπών του Αστικού Κώδικα. Το διάστημα 1930-1932 διετέλεσε υπουργός Συγκοινωνιών. Επανεξελέγη στις εκλογές του 1936 και του 1946 και χρημάτισε υπουργός Αεροπορίας από τις 7 Σεπτεμβρίου του 1947 μέχρι τις 7 Μαΐου του 1948.

Απεβίωσε το 1974 στη Θεσσαλονίκη. Ο Δήμος τον τίμησε δίνοντας το όνομά του σε δρόμο της πόλης.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Απεβίωσε και εκηδεύθη ο πρ. υπουργός Δ. Δίγκας». Μακεδονία. 19 Μαρτίου 1974. σελ. 6. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2020.