Δημήτριος Αγγελόπουλος
| Δημήτριος Αγγελόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1907 Βλαχορράπτης Αρκαδίας |
| Θάνατος | 8 Απριλίου 1986 Κολωνάκι |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | επιχειρηματίας |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Άγγελος Αγγελόπουλος Παναγιώτης Αγγελόπουλος Ιωάννης Αγγελόπουλος |
| Οικογένεια | Οικογένεια Αγγελόπουλου |
Ο Δημήτριος Αγγελόπουλος (Βλαχορράπτης Αρκαδίας, 1907 – 8 Απριλίου 1986[1]) ήταν Έλληνας βιομήχανος και πρόεδρος της Χαλυβουργικής[2].
Δολοφονήθηκε την Τρίτη 8 Απριλίου 1986, στην Αθήνα από την 17Ν.[3]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο χωριό Βλαχορράπτης της Αρκαδίας και ήταν γιος του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, προέδρου του χωριού, και της Χριστίτσας Παπαθανασίου.[2] Αδέλφια του ήταν οι Άγγελος Αγγελόπουλος, Παναγιώτης Αγγελόπουλος, και Γιάννης Αγγελόπουλος, καθώς και ανιψιός του ο Γιάννης Παπαθανασίου, πρώην υπουργός Οικονομικών. Το 1922 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ο πατέρας του είχε ιδρύσει μια βιοτεχνία κατασκευής συρματοπλεγμάτων. Υπήρξε στενός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου[4]. Ήταν παντρεμένος με την Τασία Σταυροπούλου και δεν είχε αποκτήσει παιδιά.[2]
Επιχειρηματική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σε νεαρή ηλικία άρχισε να εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση. Με τον πατέρα του και τα αδέλφια του άρχισαν το 1925 εμπόριο ειδών σιδήρου και ξύλου. Το 1932 ίδρυσαν μαζί με τον πατέρα του Θεόδωρο και τους αδερφούς του Δημήτρη και Γιάννη, στην οδό Πειραιώς 197, επιχείρηση με την επωνυμία «Ελληνικά Συρματουργεία Θ. Α. Αγγελόπουλος & Υιοί». Τα σύρματα που παρασκεύαζαν αποτελούσαν την πρώτη ύλη για γαλβανισμένα συρματοπλέγματα, καρφιά και τα πεταλόκαρφα «Άλφα». Το 1938 δημιούργησαν μια εγκατάσταση ηλεκτρικών κλιβάνων 6 έως 8 τόνων, στους οποίους έκαναν παραγωγή χάλυβα για οπλισμό σκυροδέματος.[2]
Η επιχειρηματική του δραστηριότητα σταμάτησε στη διάρκεια της Κατοχής, όμως στις 3 Μαρτίου 1948 ίδρυσαν τη Χαλυβουργική Α.Ε., που στα επόμενα χρόνια αναπτύχθηκε και αποτέλεσε την πρώτη βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα και το 1951, με τη βοήθεια του Σχεδίου Μάρσαλ, μετέφεραν την επιχείρηση στην Ελευσίνα.[5] Το 1953 άρχισε η λειτουργία ηλεκτρικών κλιβάνων των 20 τόνων και στις 27 Ιουλίου 1963 άρχισε η παραγωγή χυτοσίδηρου και χάλυβα από σιδηρομετάλλευμα, όταν έγιναν τα εγκαίνια της πρώτης υψικαμίνου στην Ελλάδα.[6]
Τον Σεπτέμβριο του 1972 η εταιρεία εγκαινίασε τη δεύτερη υψικάμινό της και άρχισε εξαγωγές σιδήρου, ενώ σταδιακά δημιούργησε επιχειρήσεις όπως, η «Geselschaft» στην Ελβετία, η «Alpha Steel» στο Κάρντιφ της Ουαλίας, η «Beta Steel» στην Ιντιάνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπό τον έλεγχο της «Crédit Industriel Société Anonyme». Στη δεκαετία του 1980 ήταν ο μεγαλύτερος ιδιώτης παραγωγός χάλυβα παγκοσμίως, ενώ η ετήσια παραγωγή της Χαλυβουργικής στην Ελλάδα έφτανε τους 2,5 εκατ. τόνους. Παράλληλα τοποθέτησε κεφάλαια σε ναυτιλιακές και άλλες επιχειρήσεις δημιουργώντας τη «Metrofin», τη «Metrostar» και τη «Navistar», με πλοία κυρίως δεξαμενόπλοια, ενώ επένδυσε σε τίτλους τραπεζών όπως η «Union Bank of Switzerland» στην Ελβετία και σε ακίνητα.[2]
Μέχρι και τον θάνατό του, θεωρείτο ο «ιθύνων νους» της οικογένειας Αγγελόπουλου.[2]
Η δολοφονία του από την 17Ν.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Απρίλιο του 1986, και ενώ περπατούσε στην οδό Κανάρη στο Κολωνάκι, δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Χρονικό του 20ού αιώνα, Τέσσερα Έψιλον, Αθήνα 1990, σελ. 1336.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Οικογένεια Αγγελόπουλου, από την ιστοσελίδα της εφημερίδας Το Βήμα
- ↑ «Το Βήμα - ΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΤΗΣ «17 ΝΟΕΜΒΡΗ» Νο 11-16».
- ↑ Ibid.
- ↑ «Χαλυβουργική: Η διαδρομή 93 ετών, δια πυρός και σιδήρου».
- ↑ "Χαλυβουργική" Αρχειοθετήθηκε 2019-03-27 στο Wayback Machine. halyvourgiki.com