Δελφικές Εορτές (1927)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αφίσα για τις Δελφικές Εορτές του 1927.

Οι Πρώτες Δελφικές Εορτές διεξήχθησαν την και 10η Μαΐου 1927, κατόπιν πρωτοβουλίας του Άγγελου και της Εύας Σικελιανού. Αποτελούντο από μια σειρά εκδηλώσεων και γεγονότων στον ευρύτερο αρχαιολογικό χώρο των Δελφών.[1]

Πρώτη ημέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η έναρξη των εορτών έγινε με την περιήγηση των, ξένων κατά κύριο λόγο, επισκεπτών (οι οποίοι είχαν προσέλθει στην περιοχή ακτοπλοϊκώς μέχρι την Ιτέα και από εκεί συνέχισαν οδικώς[2]) στις αρχαιότητες και το μουσείο των Δελφών υπό την παρουσία αρχαιολόγων, που ήταν επιφορτισμένοι με το καθήκον της εξήγησης της σημασίας των μνημείων και ερειπίων (τόσο της ιστορικής, όσο και της αισθητικής).[1][2]

Στη συνέχεια προσφέρθηκε πρόγευμα σε κατασκευασμένα για την περίσταση υπόστεγα, με συνοδεία παραδοσιακής μουσικής από ντόπιους φουστανελοφόρους χωρικούς, και έπειτα συνεχίστηκε η ξενάγηση.[2] Στις 4 μ. μ. δόθηκε από τις Φαιδριάδες σύνθημα συγκέντρωσης των επισκεπτών στο αρχαίο θέατρο όπου θα πραγματοποιούνταν τα τρία κύρια γεγονότα της πρώτης ημέρας: εκτελέστηκαν ο Ύμνος του Απόλλωνος από την χορωδία και την ορχήστρα (ως εναρκτήρια πράξη), παρουσιάστηκε η τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθεύς Δεσμώτης», η οποία απέσπασε θετικότατα σχόλια από το κοινό[1][3] και τέλος, ο Άγγελος Σικελιανός, ο εμπνευστής των Εορτών, μίλησε στο κοινό για τον σκοπό της Δελφικής Οργάνωσης στην αρχαιότητα, αλλά και στη σύγχρονη εποχή. Η πρώτη ημέρα ολοκληρώθηκε με την παράθεση δείπνου και την επιστροφή των επισκεπτών στα πλοία.[1]

Δεύτερη ημέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δεύτερη μέρα προέβλεπε επίσκεψη το πρωί στην Βιοτεχνική Έκθεση στους Δελφούς, όπου η Εύα Σικελιανού μίλησε για την σημασία της έκθεσης αυτής και γενικότερα για την αξία της δουλειάς στον αργαλειό. Στις 11 π. μ. εκφωνήθηκε ομιλία στα γερμανικά του διάσημου αρχαιολόγου Ντέρπφελδ σχετικώς με το Αρχαίο Θέατρο και στις 1 μ. μ. υπήρχε προσφορά πρωινού στους επισκέπτες. Έπειτα, κατά τις 3 το μεσημέρι, πραγματοποιήθηκαν δύο δρώμενα: οι αθλητικοί αγώνες στο Αρχαίο Στάδιο (με την συμμετοχή μαθητών του «Διδασκαλείου Γυμναστικής» στο αρχαίο πένταθλο και αθλητικών ομάδων από την Θεσσαλονίκη και την Δεσφίνα σε διάφορα αγωνίσματα) και ο αρχαίος πολεμικός χορός «Πυρρίχιος» -από χορευτές-«πολεμιστές» που φορούσαν πανοπλίες- υπό την διδασκαλία του Θάνου Βελουδίου και την μουσική του Κωνσταντίνου Ψάχου. Στις 7 μ. μ. ακολούθησε παράθεση δείπνου και στις 8 το βράδυ εκτέλεση βυζαντινής μουσικής από χορωδία στο Αρχαίο Θέατρο.[3] Το χοροδραματικό κλείσιμο του διημέρου και των Εορτών θα γινόταν με την μιμητική αναπαράσταση των Σεπτηρίων (μάχη Απόλλωνος και Πύθωνος) από τον -«φημισμένο χορευτή αρχαίων ελληνικών χορών»- Βάσο και την -«μίμο»- Τανάγρα Κανέλλου (αμφότεροι αφιχθέντες από την Αμερική για αυτόν τον σκοπό), με κατακλείδα την επανάληψη της ανάκρουσης του ύμνου στον Απόλλωνα. Στην αποχώρηση των ξένων επισκεπτών, τέλος, πραγματοποιήθηκε λαμπαδηδρομία στην Ιερά Οδό από αθλητές με δάδες, που παράλληλα φώτιζαν την μετάβαση του κοινού κατά την «κάθοδό» του.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Κ. Αθ. Παπαγεωργίου (επ.), Άγγελος Σικελιανός. Εύα Palmer-Σικελιανού. Δελφικές Εορτές. Ειδικόν αφιέρωμα της επιθεωρήσεως ΗΩΣ. Δεύτερη έκδοση., εκδόσεις Παπαδήμας, Αθήνα 1998, σ. 78-80.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Εμπρός, 10 Μαΐου 1927». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015. 
  3. 3,0 3,1 «Σκριπ, 11 Μαΐου 1927». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2015. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κ. Αθ. Παπαγεωργίου (επ.), Άγγελος Σικελιανός. Εύα Palmer-Σικελιανού. Δελφικές Εορτές. Ειδικόν αφιέρωμα της επιθεωρήσεως ΗΩΣ. Δεύτερη έκδοση., εκδόσεις Παπαδήμας, Αθήνα 19982, σ. 78-80.