Δείκτης Οικονομικής Ελευθερίας

Ο Δείκτης Οικονομικής Ελευθερίας είναι ένας ετήσιος δείκτης και κατάταξη που δημιουργήθηκε το 1995 από το συντηρητικό think-tank The Heritage Foundation και το The Wall Street Journal για τη μέτρηση του βαθμού οικονομικής ελευθερίας στα έθνη του κόσμου. Οι δημιουργοί του ευρετηρίου ισχυρίζονται ότι ακολουθούν μια προσέγγιση εμπνευσμένη από τον Adam Smith στο The Wealth of Nations, ότι «οι βασικοί θεσμοί που προστατεύουν την ελευθερία των ατόμων να επιδιώκουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα οδηγούν σε μεγαλύτερη ευημερία για την ευρύτερη κοινωνία».

Σκοπός

Ο ιστότοπος του Heritage Foundation δηλώνει ότι "Η οικονομική ελευθερία είναι το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ελέγχει τη δική του εργασία και περιουσία. Σε μια οικονομικά ελεύθερη κοινωνία, τα άτομα είναι ελεύθερα να εργάζονται, να παράγουν, να καταναλώνουν και να επενδύουν με όποιον τρόπο θέλουν. Σε οικονομικά ελεύθερες κοινωνίες, οι κυβερνήσεις επιτρέπουν στην εργασία, το κεφάλαιο και τα αγαθά να κυκλοφορούν ελεύθερα και να απέχουν από τον εξαναγκασμό ή τον περιορισμό της ελευθερίας πέραν του αναγκαίου βαθμού για την προστασία και τη διατήρηση της ίδιας της ελευθερίας. Με τη δημοσίευση ετήσιων εκθέσεων, το ίδρυμα επιχειρεί να επισημάνει πού τέτοιες ελευθερίες υπάρχουν και δεν υπάρχουν.

Το Heritage Foundation αναφέρει ότι το κορυφαίο 20% του δείκτη έχει το διπλάσιο του κατά κεφαλήν εισοδήματος από εκείνα του δεύτερου πεμπτηλιού και πέντε φορές το αντίστοιχο του 20%. Ο Carl Schramm, ο οποίος έγραψε το πρώτο κεφάλαιο του Ευρετηρίου του 2008, δηλώνει ότι οι πόλεις της Μεσαιωνικής Ιταλίας και οι πόλεις της Μεσοδυτικής Αμερικής στα μέσα του 19ου αιώνα άνθισαν όλες στο βαθμό που είχαν οικονομική ρευστότητα και θεσμική προσαρμοστικότητα που δημιουργήθηκε από την οικονομική ελευθερία.

Σύμφωνα με τον Will Wilkinson από το ελευθεριακό think tank Cato Institute, μελέτες δείχνουν ότι η υψηλότερη οικονομική ελευθερία συσχετίζεται έντονα με την υψηλότερη αυτοαναφερόμενη ευτυχία. [6] Σύμφωνα με τους οικονομολόγους Tomi Ovaska και Ryo Takashima, η έρευνα για την οικονομική ελευθερία προτείνει "ότι οι άνθρωποι ενδιαφέρονται αναμφισβήτητα για το βαθμό στον οποίο η κοινωνία στην οποία ζουν τους παρέχει ευκαιρίες και την ελευθερία να αναλαμβάνουν νέα έργα, έντονα και να κάνουν επιλογές με βάση τις προσωπικές προτιμήσεις κάποιου. "[7]

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Cato, η υψηλότερη οικονομική ελευθερία προάγει τη συμμετοχή και τη συνεργασία. [8] Ισχυρίζεται επίσης ότι η υψηλότερη οικονομική ελευθερία είναι εξαιρετικά σημαντική για την πρόληψη των πολέμων. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, η ελευθερία είναι περίπου 54 φορές πιο αποτελεσματική από τη δημοκρατία (όπως μετράται από το Democracy Score) στη μείωση των βίαιων συγκρούσεων. [9]