Δαβίδ Β΄, Καθολικός-Πατριάρχης της Γεωργίας
| Δαβίδ Β΄, Καθολικός-Πατριάρχης της Γεωργίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1417 |
| Θάνατος | 1459 |
| Θρησκεία | Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αλέξανδρος Α΄ της Γεωργίας και Ταμάρ της Ιμερετίας |
| Αδέλφια | Ζάαλ (γιος του Αλέξανδρου Α΄ της Γεωργίας) Βαγρατίδη (σύζυγος του Ιωάννη Δ΄ της Τραπεζούντας) Γεώργιος Η΄ της Γεωργίας Βαχτάνγκ Δ΄ της Γεωργίας Δημήτριος Γ΄ της Γεωργίας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Καθολικός και Πατριάρχης πάσης Γεωργίας |
Ο Δαυίδ Β΄ ( γεωργιανά: დავით II Davit II, (1417 - π. 1457) από τον Βαγρατίδες-Ιβηρίας ήταν Καθολικός-Πατριάρχης της Γεωργίας του 15ου αι., που χειροτονήθηκε ως τέτοιος το 1426. Ήταν ο τέταρτος γιος του Αλεξάνδρου Α΄ βασιλιά της Γεωργίας (π. 1412–1442), από τη δεύτερη σύζυγό του Τάμαρ από το Ιμερέτι.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δεν υπάρχει επιστημονική συναίνεση σχετικά με τη διάρκεια της θητείας του Δαβίδ Β΄, καθώς ορισμένοι ιστορικοί, όπως ο Μισέλ Ταμαράτι, τοποθετούν τρεις διαφορετικούς καθολικούς που ονομάζονται Δαβίδ —Δαυίδ Β΄ ή Γ΄ (1426-1428), Δαβίδ Γ΄ ή Δ΄ (1435-1439) και Δαυίδ Δ΄ ή Ε΄ (1447–1457)— κατά τη διάρκεια του 15ου αι. [1]· η χρονολογία έγινε επίσης αποδεκτή από τη Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία. [2] Άλλοι, ιδιαίτερα ο Κύριλ Τουμάνοφ, βλέπουν σε αυτά τα τρία ονόματα ένα και το αυτό πρόσωπο, έναν γιο του Αλεξάνδρου Α΄. Η σύγχυση προκύπτει από τις τρεις χρονολογικές ομάδες εγγράφων, ενώ η ασυνέπεια στους αριθμούς με τα καθολικά ονόματα οφείλεται, στο ότι ορισμένοι ιστορικοί -όπως ο Ταμαράτι- παραλείπουν τον καθολικό Δαβίδ των ετών 859–861. [1]
Σύμφωνα με τον Τουμάνωφ, ο Δαβίδ, που γενν. το 1417, προοριζόταν από τον πατέρα του για την εκκλησιαστική σταδιοδρομία σε νεαρή ηλικία και έγινε, ή ορίστηκε να γίνει, καθολικός το 1426. Κατά την άποψη του Τουμάνωφ, η θητεία του διήρκεσε μέχρι το τέλος του περί το 1457, ενώ οι δύο άλλοι σύγχρονοι καθολικοί, ο Θεόδωρος Γ΄ και ο Σίο Β΄, που αναφέρονται τα έτη 1427–1434 και 1440–1446, αντίστοιχα, ήταν τοποτηρητές του]] με τον τίτλο τού Καθολικού, καθώς ο Δαβίδ ήταν ακόμη πολύ νέος και προτού ο ίδιος προσχωρήσει στην πρωτοκαθεδρία της Γεωργιανής εκκλησίας περί το 1447. [3]
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Toumanoff 1949–51, σελ. 190.
- ↑ «Leaders of Georgian Church». Patriarchate of Georgia. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ Toumanoff 1949–51.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Toumanoff, Cyril (1949–51). «The Fifteenth-Century Bagratids and the Institution of Collegial Sovereignty in Georgia». Traditio 7: 169–221. doi:.