Δίκη του Μιλχ
Η Δίκη του Μιλχ (επισήμως "The United States of America vs. Erhard Milch, οι Η.Π.Α. εναντίον του Έρχαρντ Μιλχ) ήταν μία από τις δώδεκα Επακόλουθες Δίκες της Νυρεμβέργης. Αυτή (όπως και όλες οι επακόλουθες δίκες) διεξήχθησαν από αμερικανικά στρατοδικεία και τη δίωξη ασκούσε η Κυβέρνηση των ΗΠΑ. Κατηγορούμενος ήταν ο Στρατάρχης της Luftwaffe Έρχαρντ Μιλχ.
Τόπος και χρόνος εκδίκασης, συμμετέχοντες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Δίκη εκδικάστηκε στο ίδιο Δικαστικό μέγαρο με την κύρια Δίκη στην Νυρεμβέργη. Η έναρξη της Δίκης έγινε στις 13 Νοεμβρίου 1946 και ολοκληρώθηκε στις 17 Απριλίου 1947, οπότε και ανακοινώθηκε η ποινή.
Σύσταση Δικαστηρίου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μέλη του Δικαστηρίου ήταν οι:
- Ρόμπερτ Μ. Τομς (Robert M. Toms), Πρόεδρος
- Φιτζρόι Ντ. Φίλιπς (Fitzroy D. Phillips)
- Μάικλ Α. Μασμάννο (Michael A. Musmanno)
- Τζον Τζ. Σπέιτ (John J. Speight), αναπληρωματικό μέλος
Πολιτικώς ενάγοντες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τέλφορντ Τέιλορ, (Telford Taylor), επικεφαλής Πολιτικής Αγωγής
- Κλαρκ Ντένει (Clark Denney)
- Τζέιμς Σ. Κόνγουει (James S. Conway)
- Ντόροθι Μ. Χαντ (Dorothy M. Hunt)
- Χένρι Τ. Κινγκ ο νεότερος (Henry T. King, Jr.)
- Ρέιμοντ Τζ. Μακμάχον ο νεότερος (Raymond J. McMahon, Jr.)
- Μόρρις Σ. Μάιερς (Maurice C. Myers)
Υπεράσπιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δρ. Φρίντριχ Μπέργκολντ (Dr. Friedrich Bergold)
- Δρ. Βέρνερ Μιλχ (Dr. Werner Milch), αδελφός του κατηγορουμένου[1]
Κατηγορητήριο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κατηγορητήριο απαρτιζόταν από τα εξής τρία σκέλη:
- Ι. Εγκλήματα πολέμου: Κακομεταχείριση πολιτών των κατεχομένων περιοχών καθώς και αιχμαλώτων πολέμου και υποχρέωσή τους σε εξαναγκαστική εργασία.
- ΙΙ. Εγκλήματα πολέμου: Ιατρικά πειράματα (σε συνθήκες μεγάλου ύψους και πολύ χαμηλών θερμοκρασιών) σε κρατουμένους στρατοπέδων συγκέντρωσης.
- ΙΙΙ. Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας: Καταναγκαστική εργασία και υποχρέωση συμμετοχής σε ιατρικά πειράματα Γερμανών πολιτών και πολιτών άλλων χωρών.[2]
Κατά την διαδικασία κλήθηκαν εν συνόλω 33 μάρτυρες (3 πολιτικής αγωγής, 30 υπεράσπισης) ενώ κατέθεσε και ο ίδιος ο κατηγορούμενος.
Παρουσιάστηκαν, επίσης, πολλά γραπτά τεκμήρια. Ο Μάικλ Μασμάνο, συνοψίζοντας τα του κατηγορητηρίου, ανέφερε τα εξής κύρια σημεία:
- Ο κατηγορούμενος Έρχαρντ Μιλχ δικάζεται επειδή έχει συνειδητά διαπράξει εγκλήματα πολέμου με την παραχώρηση ατόμων για καταναγκαστική εργασία σε επιχειρήσεις. Έχει, επίσης, ηθελημένα και συνειδητά παραχωρήσει για καταναγκαστική εργασία σε επιχειρήσεις αιχμαλώτους πολέμου, κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών, των νόμων του Πολέμου και του πολεμικού εθιμικού.
- Ο κατηγορούμενος εν γνώσει του και ηθελημένα συμμετείχε σε μοιραία, για την ζωή των συμμετεχόντων, ιατρικά πειράματα σε ανθρώπους χωρίς αυτοί να έχουν συγκατατεθεί.
- Ο κατηγορούμενος φέρει την ευθύνη τόσο για την καταναγκαστική εργασία όσο και για τα ιατρικά πειράματα, όπως αναφέρεται στα δύο προηγούμενα σημεία, με θύματα τόσο Γερμανούς πολίτες όσο και πολίτες άλλων χωρών.[3]
Ο Μιλχ δήλωσε αθώος των κατηγοριών και η υπεράσπισή του έπραξε το καλύτερο γι' αυτόν. Η ετυμηγορία του Δικαστηρίου ανακοινώθηκε στις 17 Απριλίου 1947 και, σύμφωνα με αυτήν, βρέθηκε ένοχος για τις κατηγορίες (1) και (3) αλλά αθωώθηκε για την κατηγορία (2). Του επιβλήθηκε ποινή ισόβιας κάθειρξης και εγκλείσθηκε στις φυλακές Ρέμπντορφ (Rebdorf) του Μονάχου. Το 1951 ο Αμερικανός Ανώτατος Διοικητής της Γερμανίας Τζον ΜακΚλόι (John McCloy) μετέτρεψε την ποινή του σε 15ετή κάθειρξη και ο Μιλχ αφέθηκε ελεύθερος το 1954.
Πηγές, Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Νομική Σχολή Χάρβαρντ, Nurnberg Trials Project». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2009.
- ↑ The Mazal Library
- ↑ «Η σύνοψη του Μασμάνο κατά τη διάρκεια της Δίκης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2009.