Δέκιμος Λαίλιος Βάλβος (ύπατος το 46)
| Δέκιμος Λαίλιος Βάλβος (ύπατος το 46) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Αλβουκίλα |
| Τέκνα | Laelia |
| Γονείς | Δέκιμος Λαίλιος Βάλβος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός |
Ο Δέκιμος Λαίλιος Βάλβος, λατιν.: Decimus Laelius Balbus, ήταν Ρωμαίος συγκλητικός και κατήγορος (delator) ή πληροφοριοδότης, που δραστηριοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Πριγκιπάτου. Διετέλεσε αντικαταστάτης ύπατος στο υπατικό διάστημα (nundinium) του Ιουλίου-Αυγούστου 46, ως συνάδελφος του Mάρκου Ιούνιου Σιλανού.
Ο πατέρας του έχει αναγνωριστεί ως ο Δέκιμος Λαίλιος Βάλβος, ύπατος το 6 π.Χ. Ο ίδιος ο Bάλβος μπαίνει για πρώτη φορά στην ιστορία, όταν το 37 μ.Χ. κατηγόρησε την Aκουτία, την πρώην σύζυγο του Πόπλιου Βιτέλλιου του Νεότερου, για προδοσία (maiestas). Μετά την καταδίκη της, όταν η Σύγκλητος ψήφισε για την αμοιβή του, ο τριβούνος των πληβείων Ιούνιος Όθων παρενέβη με το βέτο του. Σύμφωνα με τον Τάκιτο, αυτό οδήγησε σε μία διαμάχη μεταξύ του Βιτέλλιου και του Όθωνα, η οποία κατέληξε στην εξορία του Όθωνα. Την ίδια χρονιά ο Βάλβος κατηγορήθηκε μαζί με την Αλβουκίλα, «διαβόητης για τον αριθμό των εραστών της», ότι στερήθηκε τον τίτλο του συγκλητικού, και εξορίστηκε σε ένα νησί, η οποία έγινε δεκτή «με έντονη ικανοποίηση, καθώς ο Βάλβος ήταν γνωστός για την άγρια ευγλωττία του, και την προθυμία του να επιτίθεται σε αθώους».
Προφανώς ο Βάλβος ανέκτησε την ιδιότητά του ως συγκλητικός, καθώς αργότερα έγινε ύπατος, αν και ο Στίβεν Ράτλητζ αναφέρει την πιθανότητα, ο γιος του να ήταν ο ύπατος.
Σε κάποιο σημείο της σταδιοδορμίας του, ο Βάλβος ενεπλάκη σε μία περίφημη νομική υπόθεση, την pro Voluseno Catulo, που αφορούσε τον Λεύκιο Βολουσηνό Κάτουλο . Ενώ γνωρίζουμε από τον Κουϊντιλιανό τα ονόματα των υπερασπιστών του, στους οποίους περιλαμβάνονται ο Γναίος Δομίτιος Άφερ και ο Γάιος Πασιηνός Κρίσπος, καθώς και ο Βάλβος, δεν γνωρίζουμε τίποτε για τις κατηγορίες, την ετυμηγορία ή τους εισαγγελείς. Αν και ένας ερευνητής χρονολογεί την υπόθεση πριν από την εξορία του Βάλβου, ο Ράτλητζ πιστεύει, ότι από τη στιγμή που ο Βάλβος αποκαταστάθηκε στην προηγούμενη κατάστασή του, «δεν υπάρχει λόγος να μην την αποδώσουμε στη βασιλεία του Γάιου ή στις αρχές της βασιλείας του Κλαύδιου».
Ο Λαίλιος Βάλβος είναι γνωστό ότι είχε μία κόρη, τη Λαιλία, μία Εστιάδα Παρθένα, η οποία απεβίωσε το έτος 64.