Δ΄ Σώμα Στρατού (Ελλάδα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δ΄ ΣΣ
Σημαία του Δ΄ ΣΣ
Ενεργό1913–1941, 1976–σήμερα
ΧώραΕλλάδα Ελλάδα
ΚλάδοςΕλληνικός Στρατός
Υπαγωγή1η Στρατιά
ΑρχηγείοΞάνθη
ΣυμπλοκέςΜακεδονικό Μέτωπο
Μικρασιατική εκστρατεία
Ελληνοϊταλικός Πόλεμος
Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα
Διοίκηση
ΔιοικητήςΑντιστράτηγος Σταύρος Παπασταθόπουλος

Το Δ΄ Σώμα Στρατού (Δ΄ ΣΣ «Θράκη») είναι σχηματισμός του Ελληνικού Στρατού. Ιδρύθηκε πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και υπηρέτησε σε όλες τις συγκρούσεις που συμμετείχε η Ελλάδα μέχρι τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα το 1941. Επανασυστάθηκε το 1976, με σκοπό τη φύλαξη των ελληνοτουρκικών χερσαίων συνόρων κατά μήκος του ποταμού Έβρου, ενώ αποτελεί τον πιο ισχυρό σχηματισμό στον Ελληνικό Στρατό[εκκρεμεί παραπομπή].

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Δ΄ Σώμα Στρατού συστάθηκε, με βασιλικό διάταγμα, στις 23 Δεκεμβρίου του 1913, στην Καβάλα της Ανατολικής Μακεδονίας, κατά τη διάρκεια της αναδιοργάνωσης του Ελληνικού Στρατού, μετά από τους Βαλκανικούς Πολέμους.

Το 1916, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δυνάμεις της Αντάντ αποβιβάστηκαν στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να εξωθήσουν την Ελλάδα σε κήρυξη πολέμου κατά των Κεντρικών Δυνάμεων[1] και, λίγο αργότερα, βουλγαρικές και γερμανικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ανατολική Μακεδονία, φτάνοντας μέχρι την Καβάλα. Η ελληνική κυβέρνηση στην Αθήνα απαγόρευσε στον διοικητή του Σώματος, συνταγματάρχη Ιωάννη Χατζόπουλο, να προβάλλει αντίσταση. Έτσι, στο Δ΄ Σώμα Στρατού απέμειναν δύο δυνατότητες: να παραδοθεί στους Γερμανοβουλγάρους ή να προσχωρήσει στους κινηματίες της Εθνικής Άμυνας, στη Θεσσαλονίκη.[2] Τελικά, στις 29 Αυγούστου 1916, ο Χατζόπουλος και το μεγαλύτερο μέρος του Σώματος (400 αξιωματικοί και 6.000 άνδρες) παραδόθηκαν στους Γερμανοβουλγάρους. Οι υπόλοιποι (3.500 άνδρες υπό τον συνταγματάρχη Χριστοδούλου) διέφυγαν στη Θάσο και προσχώρησαν στην Εθνική Άμυνα. Ωστόσο έγινε δεκτό από τους Γερμανούς το αίτημα του Χατζόπουλου να μην αιχμαλωτιστούν, αυτός και οι άντρες του, από τους Βουλγάρους αλλά να μεταφερθούν, σιδηροδρομικώς, στο Γκέρλιτς της Γερμανίας, όπου τέθηκαν υπό περιορισμό.[2] Εκεί παρέμειναν για σχεδόν τρία χρόνια.

Κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας, μετασχηματίστηκε σε Στρατιά Θράκης με έδρα την Αδριανούπολη. Το 1922, μετά την ήττα των ελληνικών δυνάμεων στη Μικρά Ασία, κάλυψε την απόσυρση πολλών μονάδων στη Θράκη και αποτέλεσε μέρος της Στρατιάς Έβρου. Το Νοέμβριο του 1940, κατά τη διάρκεια του ελληνοιταλικού πολέμου, μετονομάστηκε και πάλι σε «Τμήμα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας» (ΤΣΑΜ). Τον Απρίλιο του 1941, αντιστάθηκε στην εισβολή μέχρι τη συνθηκολόγηση, οπότε τμήματά του παραδόθηκαν στις γερμανικές δυνάμεις. Το 1976 το Σώμα ανασυστάθηκε στην Ξάνθη και σήμερα αποτελεί τον πιό ισχυρό σχηματισμό του Ελληνικού Στρατού.

Έμβλημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έμβλημα του Δ΄ Σώματος Στρατού αποτελείται από δύο περικεφαλαίες, ενώ στο κέντρο υπάρχει ένα ξίφος στη λαβή του οποίου φωτίζει ένας ήλιος. Στην κορυφή του θυρεού υπάρχει το ρητό ΤΩ ΞΙΦΕΙ ΤΟΝ ΔΕΣΜΟΝ ΛΕΛΥΣΘΑΙ (με το ξίφος έλυσε το δεσμό).[3]

Διάρθρωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιχειρησιακή διάρθρωση του Σώματος το 1915:

Διοικητής: Αντιστράτηγος Στέφανος Γεννάδης
Επιτελάρχης: Συνταγματάρχης Μηχανικού, Ιωάννης Γεωργιάδης
    • 5η Μεραρχία (V ΜΠ) με έδρα τη Δράμα
    • 6η Μεραρχία (VI ΜΠ) με έδρα τις Σέρρες
    • 7η Μεραρχία (VII ΜΠ) με έδρα την Καβάλα

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ.ΙΕ΄, σελ.30.
  2. 2,0 2,1 Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ.ΙΕ΄, σελ.39.
  3. Δ' ΣΣ Αρχειοθετήθηκε 2016-10-26 στο Wayback Machine. army.gr

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. ΙΕ΄. Εκδοτική Αθηνών. 1978. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]