Γρηγόρης Παπαχρήστου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γρηγόρης Παπαχρήστου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1780[1]
Θάνατος16ιουλ. / 28  Φεβρουαρίου 1848γρηγ.[2]
Αγία Πετρούπολη[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΣώμα Ναυτικών Δοκίμων
Πληροφορίες ασχολίας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΠόλεμος του Καυκάσου
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αγίας Άννης, Β΄ Τάξη
Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη
Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη

Ο Γρηγόρης Παπαχρήστου γεννήθηκε το 1780 στην πόλη Ταγκανρόγκ  στην οικογένεια λοχαγού Ελληνικού Συντάγματος που πολέμησε στον Ρώσο-τουρκικό πόλεμο (1768-1774) Μπήκε  στη σχολή Πολεμικού  Ναυτικού από το 1796. Το 1797 ως υποψήφιος αξιωματικός, ο Γρηγόρης Παπαχρήστρου ταξίδεψε για δύο χρόνια στη Βαλτική Θάλασσα και την 1η Μαΐου του 1799 προήχθη σε δίοπο.

Ξεκίνησε την υπηρεσία του σε πολεμικά  πλοία  στη Βαλτική Θάλασσα, ταξιδεύοντας μεταξύ Κρονστάντης, Στοκχόλμης, Φρίντριχσγκαμ και Ρότσενσαλμ, όπου το 1801 ήταν κυβερνήτης σε κανονιοφόρο πλοίο.Το 1803 και το 1804 ήταν σε επιτήρηση και προστασία της ακτογραμμής της Βαλτικής

Το 1806 ως διοικητής  στο πλοίο "Δυνατός" συμμετέχοντας στον στολίσκο του κυβερνήτη-διοικητή Ιγκνάτιεβ. Έπλευσαν από την Κρονστάντη στο νησί της Κέρκυρας και με την Μοίρα του αντιναυάρχου Σενιάβιν περιπολούσε  στην Αδριατική Θάλασσα.

Στις 11 Ιανουαρίου του 1807 προήχθει   στο βαθμό του ανθυποπλοίαρχου..

Το 1807 ο Παπαχρήστου με την  φρεγάτα «Αρμενία» επέστρεψε στην  Κέρκυρα, απ όπου με το μπρίκι «Φοίνιξ» ταξίδεψε στην Τεργέστη και στη συνέχεια στη Βενετία, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1810. Μετά τη παράδοση του πλοίου στο γαλλικό στόλο, επέστρεψε  μαζί με το πλήρωμα οδικός  από τη Νάπολη στον Νικολάεφ.

Από το 1811 έως το 1815 ο Παπαχρήστου  ταξίδεψε στα πλοία «Ευλάμπη» και «Δασικός» στη Μαύρη Θάλασσα. Στα ανοικτά των ακτών της Αμπχαζίας  συμμετείχε στην εκστρατεία στη  Σεβαστούπολη πάνω στο πλοίο οι «12 Απόστολοι».

Το 182, ήδη με το βαθμό του υποπλοίαρχου  (προήχθη την 1, Μαρτίου του 1817), περιπολούσε  στη Μαύρη Θάλασσα.

Από το 1821 έως το 1825 στο πλοίο  "Ορφέας" συνόδευε πλοία με μαθητευομένους ναύτες και πλοηγούς κατά μήκος των λιμανιών της Μαύρης Θάλασσας και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια διέσχιζε της ακτές της Αμπχαζίας μαζί με τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας.

Στις 13 Φεβρουαρίου του 1823, για τη διεξαγωγή 18 εξαμηνιαίων θαλάσσιων ασκήσεων, στον Γρηγόρη  Παπαχρήστου απονεμήθηκε το παράσημο  του Αγίου Γεωργίου  4ου  βαθμού.

Στις 15 Αυγούστου του 1825 προήχθη στον βαθμό αντιπλοιάρχου  και το 1826 διορίστηκε διοικητής της  35ης Μοίρας  του στόλου του  Νικολάεφ και κυβερνήτης στο  νεόκτιστο πλοίο «Αυτοκράτειρα Μαρία», το οποίο στη συνέχεια οδήγησε στη Σεβαστούπολη.

Τον Αύγουστο του 1828, με  το ίδιο πλοίο, συμμετείχε σε εκστρατεία  ενάντια στη Βάρνα, όπου μετέφερε δυνάμεις  καταδρομών στο σύνολο των 920 στρατιωτών και αξιωματικών. Στις 2 Οκτωβρίου του 1828 ο Παπαχρήστου μετέφερε  με το ίδιο πλοίο, τον Αυτοκράτορα τον  Νικόλαο τον 1ο  από τη Βάρνα στην Οδησσό μέσα σε μια ισχυρή καταιγίδα. Κατά τη διάρκεια της καταιγίδας, παρέμενε δεμένος στον ιστό του πλοίου  Ο Παπαχρήστου δεν εγκατέλειψε τη θέση του και όταν ο Αυτοκράτορας τον διέταξε να ανέβει  στη γέφυρα του πλοίου, αλλά με αποφασιστικότητα, αρνήθηκε να εκτελέσει τη διαταγή.

Στις 8 Οκτωβρίου του απονεμήθηκε το παράσημο της Αγίας  Άννας 2ου  βαθμού.

Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, το πλοίο του Παπαχρήστου εντάχθηκε στο στόλο του Ναυάρχου Γκρέιγκ Την 1 Ιανουαρίου  του 1829 προήχθη στον βαθμό του πλωτάρχη. Την ίδια χρονιά στη σύνθεση του στόλου των Ναυάρχων Κουμάνι και Στοζεύσκι συμμετείχε στη κατάληψη  των πόλεων Ινάδα, Μύδια  και Σωζόπολη. Στις 20 Μαρτίου του 1829 για τη κατάληψη του τελευταίου οχυρού του απονεμήθηκε το Χρυσό σπαθί με την επιγραφή "Για θάρρος".

Το 1830, ο Παπαχρήστου μετέφερε στρατεύματα και φορτία από τη Βουλγαρία στην Κριμαία και την Οδησσό. Το 1831 και το 1832 ήταν στη Σεβαστούπολη. Το 1833, με το πλοίο του, εκστράτευσε  από τη Σεβαστούπολη στα στενά της Κωνσταντινούπολης, και από εκεί  επέστρεψε στη Θεοδοσία  με τα στρατεύματα  του Κόμη  Μουραβιόφ. Για την συμμετοχή των ρωσικών βοηθητικών στρατευμάτων στην Κωνσταντινούπολη, έλαβε το Χρυσό Μετάλλιο από τον Τούρκο σουλτάνο.  

Στις 6 Απριλίου του 1835 ο Παπαχρήστου προήχθη σε Αρχιπλοίαρχο  και διορίστηκε διοικητής του 1ου  στόλου της  Βαλτικής Θάλασσας. Μέχρι το 1843, ταξιδεύει στη Βαλτική Θάλασσα

Το 1843 ο Γρηγόρης Παπαχρήστου έλαβε το παράσημο του Αγίου Στανισλάβ 1ου βαθμού..

Στις 6 Δεκεμβρίου του1843 προήχθη σε αντιναύαρχο και διορίστηκε μέλος του τμήματος ελέγχου του Υπουργείου Ναυτιλίας

Ο Παπαχρήστου πέθανε ξαφνικά στις 16 Φεβρουαρίου του 1848 όταν έφυγε από το Χειμερινό Ανάκτορα  μετά από μια μεγάλη γιορτή. Στις 19 Φεβρουαρίου, την ημέρα της ταφής (στο νεκροταφείο του  Σμολένσκ), ο αυτοκράτορας περπάτησε πίσω από το φέρετρο του από την Εκκλησία του Ναυαρχείου μέχρι τη  Γέφυρα του Αγίου Ισαάκ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]