Γραμμές FL (Σιδηρόδρομοι Λατίου)
Γραμμές FL | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
Πληροφορίες | |||
Περιοχή | Ρώμη, Λάτσιο | ||
Είδος | Προαστιακός σιδηρόδρομος | ||
Γραμμές | 8 | ||
Σταθμοί | 131 | ||
Καθημερινή εξυπηρέτηση | 286,241[1] | ||
Ιστότοπος | trenitalia.com | ||
Λειτουργία | |||
Έναρξη λειτουργίας | 1994 | ||
Διαχειριστής | Trenitalia | ||
Τεχνικά χαρακτηριστικά | |||
Μήκος συστήματος | 672 km (417,6 mi) | ||
Ηλεκτροκίνηση | 3 kV DC, Εναέρια γραμμή | ||
![]() | |||
|
Οι γραμμές FL, πρώην περιφερειακοί σιδηρόδρομοι του Λάτσιο (ιταλικά: ferrovie regionali del Lazio, επίσης Ferrovie Laziali) αποτελούνται από 8 προαστιακές σιδηροδρομικές γραμμές που διαχειρίζεται η Trenitalia και συγκλίνουν στην πόλη της Ρώμης. Λειτουργεί ως ένα συνδυασμένο προαστιακό σιδηροδρομικό σύστημα που συνδέει το κέντρο της πόλης με τα περίχωρα της πόλης μέσω μιας προαστιακής σιδηροδρομικής γραμμής. [2]
Το δίκτυο FL, που αρχικά αποτελούνταν από δύο γραμμές και ονομάστηκε γραμμές FM (Μητροπολιτικοί Σιδηρόδρομοι), εγκαινιάστηκε επίσημα το 1994, μετά την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ της Περιφέρειας Lazio, του Δήμου της Ρώμης, της Επαρχίας της Ρώμης και της Ferrovie dello Stato Italiane, με στόχο την εφαρμογή μιας νέας ολοκληρωμένης δομής μεταφορών στη μητροπολιτική και περιφερειακή περιοχή της Ρώμης.[3]
Οι γραμμές FL1, FL2 και FL3 λειτουργούν ως υπηρεσία ταχείας μεταφοράς, ενσωματωμένες με το μετρό της Ρώμης και τις υπέργειες μεταφορές. Άλλες γραμμές (αριθμημένες από FL4 έως FL8) εξυπηρετούν κυρίως την προαστιακή περιοχή της Ρώμης και την περιοχή του Λάτσιο και χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά για την επιβατική κίνηση.
Γραμμές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γραμμή | Τερματικοί σταθμοί | Έτος έναρξης λειτουργίας | Ημερήσια επιβατική κίνηση | Μήκος | Σταθμοί | Φορέας εκμετάλλευσης |
---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Όρτε - Αεροδρόμιο Φιουμιτσινο | 1994 | 65,000 | 118 kilometres (73 mi) | 26 | Trenitalia |
![]() |
Ρόμα Τιβουρτίνα - Τίβολι | 1994 | 22,000 | 40 kilometres (25 mi) | 13 | Trenitalia |
![]() |
Ρόμα Τιβουρτίνα - Βιτέρμπο Πόρτα Φιορεντίνα | 1999 | 60,000 | 88 kilometres (55 mi) | 28 | Trenitalia |
![]() |
Ρόμα Τερμίνι - Φρασκάτι / Αλμπάνο Λατσιάλε / Βελλέτρι | 1994 | 55,000 | 24 χιλιόμετρα (15 μίλια) / 29 χιλιομέτρα (18 μίλια) | 20 | Trenitalia |
![]() |
Ρόμα Τερμίνι - Τσιβιταβέκια | 1994 | 40,000 | 77 kilometres (48 mi) | 14 | Trenitalia |
![]() |
Ρόμα Τερμίνι - Κασσίνο | 1994 | 50,000 | 137 kilometres (85 mi) | 22 | Trenitalia |
![]() |
Ρόμα Τερμίνι - Μιντούρνο - Σκάουρι | 1994 | 40,000 | 137,4 kilometres (85,4 mi) | 13 | Trenitalia |
![]() |
Ρόμα Τερμίνι - Νεττούνο | 2004 | 40,000 | 60 kilometres (37 mi) | 12 | Trenitalia |
Υπηρεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Και οι οκτώ γραμμές θεωρούνται περιφερειακά τρένα από την Trenitalia. Στα δρομολόγια και στους πίνακες αναχωρήσεων στους σταθμούς τα τρένα επισημαίνονται με το γράμμα R (Regional). Το χρονοδιάγραμμα των δρομολογίων βασίζεται σε χρονοδιάγραμμα με ρολόι.
Συχνότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τμήματα με έναν συρμό κάθε 15 λεπτά:
- Αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο - Φάρα Σαμπίνα (γραμμή FL1)
- Ρόμα Οστιένσε - Τσεσάνο ντι Ρόμα (γραμμή FL3)
Τμήματα με έναν συρμό κάθε 30 λεπτά:
- Αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο - Φάρα Σαμπίνα - Πόγγιο Μιρτέτο (γραμμή FL1)
- Ρόμα Τιβουρτίνα - Λουγκέζα (γραμμή FL2)
- Τσεσάνο - Μπρακιάνο (γραμμή FL3)
- Ρόμα Τερμίνι - Τσιβιταβέκια (γραμμή FL5)
Τμήματα με έναν συρμό κάθε 60 λεπτά:
- Αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο - Πόγγο Μιρτέτο - Όρτε (γραμμή FL1)
- Λουγκλεζα - Τίβολι (γραμμή FL2)
- Μπρακιάνο - Βιτέρμπο Πόρτα Φιορεντίνα (γραμμή FL3)
Εισιτήρια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Για τις μετακινήσεις μεταξύ σταθμών στην πόλη της Ρώμης, η έκδοση εισιτηρίων είναι ενσωματωμένη στο σύστημα Metrebus Rome. [4] Ο επιβάτης μπορεί να χρησιμοποιήσει το ολοκληρωμένο εισιτήριο «BIT» από €1,50 (ισχύει για 100 λεπτά) ή οποιονδήποτε άλλο τύπο ολοκληρωμένου εισιτηρίου ή πάσο Metrebus. Επιπλέον, η Trenitalia πωλεί ειδικά εισιτήρια «Anello» με τα οποία μπορεί κανείς να ταξιδέψει με οποιοδήποτε τρένο της Trenitalia εντός της πόλης της Ρώμης με ένα ενιαίο εισιτήριο €1 (ισχύει για 90 λεπτά). Τα εισιτήρια «Anello» και Metrebus Rome ισχύουν μόνο εντός της Ρώμης, στα όρια των σταθμών: Capannelle (FL4 και FL6), Cesano di Roma (FL3), Fiera di Roma (FL1), Lunghezza (FL2), Roma Aurelia (FL5), Settebagni (FL1) και Torricola (FL7 και FL8).
Για όλα τα ταξίδια που πραγματοποιούνται εκτός του δακτυλίου «Anello» ή που διασχίζουν τον δακτύλιο, ισχύει η τυπική περιφερειακή χιλιομετρική χρέωση.[1]
Σιδηροδρομικό υλικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μεγάλο μέρος των δρομολογίων εκτελείται με διώροφες αμαξοστοιχίες, οι οποίες λειτουργούν συνήθως σε διπλούς σχηματισμούς. Ο στόλος των αμαξοστοιχιών που κυκλοφορούν στο δίκτυο αποτελείται από 388 αμαξοστοιχίες σε ολόκληρο το σιδηροδρομικό δίκτυο του Λάτσιο,[1] διαχωρισμένα ανάλογα με τις ανάγκες υπηρεσίας:
- Treno ad alta frequentazione (TAF): εισήχθη σε υπηρεσία το 1998 και είναι το πιο χρησιμοποιούμενο τρένο στο μεγαλύτερο μέρος του δικτύου.
- Jazz: από το 2014, χρησιμοποιείται μόνο στην γραμμή FL4
- Ε.464 + Vivalto: Ο συρμός E464 συνδεδεμένη με τα διώροφα βαγόνια Vivalto χρησιμοποιείται κυρίως στις γραμμές FL5, FL6, FL7 και FL8.
- ETR Rock: εισήχθη το 2021, η νέα αμαξοστοιχία υψηλής κυκλοφορίας με στόχο την αντικατάσταση των παλαιών TAF, που λειτουργούν κυρίως στις γραμμές FL1 και FL3. [5]
Προγραμματισμένες επέκτασεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού κόμβου της Ρώμης από την RFI, θα κατασκευαστούν νέες στάσεις, όπως π.χ. ο σταθμός Ρόμα Πιγκνέτο, ο οποίος θα είναι ο τρίτος πιο πολυσύχναστος σιδηροδρομικός κόμβος της Ρώμης μετά τον σταθμο Ρόμα Τερμίνι και τον Ρόμα Τιβουρτίνα.[1]
Θα πραγματοποιηθεί διπλασιασμός και τετραπλασιασμός των γραμμών στα υπάρχοντα τμήματα, καθώς και τεχνολογικές αναβαθμίσεις για την ασφάλεια και τον έλεγχο της κίνησης των τρένων (η εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Συστήματος Διαχείρισης Σιδηροδρομικής Κυκλοφορίας (ERTMS) στον κόμβο της Ρώμης αναμένεται μέχρι το 2024. [6]).
Τον Ιούνιο του 2022, 32 χρόνια μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1990, η διαδρομή Βάλε Αουρέλια - Βίνια Κλάρα επανενεργοποιήθηκε με τη σχετική στάση Βίνια Κλάρα, η οποία θα αποτελέσει θεμελιώδες τμήμα της λεγόμενης «Cintura-Nord» (Βόρεια Ζώνη), το κλείσιμο της οποίας, θα ολοκληρώσει τον σιδηροδρομικό δακτύλιο της Ρώμης. [7] [8]
Ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο του 2023, επαναλειτούργησε ο σταθμός Βαλ Ντ' Άλα, ο οποίος εξυπηρετείται από ορισμένα τρένα της γραμμής FL2 που αναχωρούν και επιστρέφουν από το αμαξοστάσιο «Roma Smistamento».
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Carta dei servizi 2024 Lazio» (PDF) (στα Ιταλικά). Trenitalia.
- ↑ «Piano Regionale della Mobilità, dei Trasporti e della Logistica - Il nodo ferroviario» [Regional Mobility, Transport and Logistics Plan - The railway hub] (PDF) (στα Ιταλικά). Regione Lazio, Centro di ricerca per il trasporto e la logistica, Sapienza University of Rome. Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «LAZIO SU ROTAIA» (PDF) (στα Ιταλικά). Dimensione Trasporti.
- ↑ «metrebus roma» (PDF). ATAC SpA.
- ↑ «In servizio il primo Rock a 6 casse della DPR Lazio» (στα Ιταλικά).
- ↑ «ERTMS HD nei Nodi Urbani (par. 8.1.6)» (στα Ιταλικά).
- ↑ «Interventi previsti dall'accordo quadro Rfi-Regione lazio» (PDF) (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2019.
- ↑ «Brochure RFI» (PDF). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2009.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Blasimme, Paolo (May–June 1968). «Il treno-metrò di Roma». Italmodel Ferrovie (139): 4520–4525.
- Cruciani, Marcello (September 1994). «Roma per i suoi pendolari». I Treni (152): 26–28.
- De Grisantis, G. (April 1977). «Il servizio urbano FS a Roma». Italmodel Ferrovie (203): 234–238.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Ferrovie Laziali στο Wikimedia Commons