Γουίδων του Σορρέντο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γουίδων του Σορρέντο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1012
Θάνατος1073
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναΜαρία του Σορέντο[1]
Γκουίντα του Σορέντο[1]
Guaimaro di Sorrento
ΓονείςΓουαϊμάρος Γ΄ του Σαλέρνο[1] και Γκαϊτελγκρίμα του Μπενεβέντο[1]
ΑδέλφιαΓουαϊμάρος Δ΄ του Σαλέρνο
Γκαϊτελγκρίμα του Σαλέρνο
Πανδούλφος του Καπάτσο

Ο Γκυ, Guy ιταλικά: Guido‎‎ (γενν. π. 1012) ήταν δούκας του Σορέντο από το 1035, αδελφός του Γουαϊμάρος Δ΄ του Σαλέρνο, πεθερός του Γουλιέλμου του Σιδηρόχειρα και του Γουλιέλμου του Πριγκιπάτου, και γαμπρός επ'αδελφή του Ονφρουά της Απουλίας. Ήταν γιος του Γουαϊμάρος Γ΄ και της Γκαϊτελγκρίμας. Η θέση του Γκυ στην ιστορία διασφαλίζεται κυρίως μέσω των συγγενειών του (εξ αίματος και εξ αγχιστείας), αν και οι δικές του πράξεις δεν ήταν ασήμαντες. Σύμφωνα με τον Τζον-Τζούλιους Νόργουικ, ήταν ένας «ανιδιοτελής» πρίγκιπας, που παρουσίαζε μία «ηθική αίσθηση σπάνια για την εποχή και τη θέση [του]». Η αδελφή του Γκαϊτελγκρίμα του Σαλέρνο η πρεσβύτερη παντρεύτηκε τον Ονφρουά των Ωτβίλ, κόμη της Απουλίας & Καλαβρίας, ετεροθαλή αδελφό του Γουλιέλμου του Σιδηρόχειρα και του Γουλιέλμου του Πριγκιπάτου.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Γουαϊμάρος Γ΄ πρίγκιπα του Σαλέρνο και της Γκαϊτελγκρίμας του Μπενεβέντο, κόρης του Πανδόλφος Β΄ πρίγκιπα του Μπενεβέντο. Ο αδελφός του κατέκτησε το Σορέντο το 1035 και του το απένειμε ως δουκάτο. Υπήρξε σταθερός υποστηρικτής του αδελφού του και των Νορμανδών μισθοφόρων κατά τη διάρκεια τής βασιλείας τού πρώτου και υπολόγιζε τους μισθοφόρους ως συμμάχους όταν, μετά τη δολοφονία του Γουαϊμάρος, η οικογένεια εκείνου, συμπεριλαμβανομένου του ανιψιού του, κληρονόμου του Σαλέρνο, συνελήφθη από τους δολοφόνους και φυλακίστηκε. Ήταν ο μόνος που γλίτωσε. Γρήγορα διέφυγε στους Νορμανδούς του Μέλφι, τους οποίους πλήρωσε ακριβά για βοήθεια. Τους έφερε πίσω με τον δικό του στρατό του Σορέντο για να πολιορκήσει το Σαλέρνο, όπου οι συνωμότες είχαν οχυρωθεί. Ο Γκυ σύντομα αιχμαλώτισε όλες τις οικογένειες των συνωμοτών και είχε διαπραγματευτεί την απελευθέρωση του ανιψιού του, Γισούλφος Β΄. Ο Γκάυ δέχτηκε την παράδοσή τους αμέσως μετά και τους υποσχέθηκε ότι δεν θα κάνει κακό. Όμως οι Νορμανδοί, μη δεσμευμένοι, όπως είπαν, από τον όρκο του Γκυ, έσφαξαν τα τέσσερα αδέλφια και άλλους 36, έναν για κάθε μαχαιριά που βρέθηκε στο σώμα του Γουαϊμάρος. Ο Γκυ ενθρόνισε τον ανιψιό του και αυτός και οι Νορμανδοί του, που θα προτιμούσαν τον Γκυ για πρίγκιπα, αμέσως του δήλωσαν υποτέλεια. Παρόλα αυτά, ο Γισούλφος Β΄ ήταν αχάριστος στους Νορμανδούς υποτελείς του και έγινε πειρατικός γείτονας σε όλους στη Νότια Ιταλία. Το πριγκιπάτο του διολίσθαινε συνεχώς και αγνόησε τη συμβουλή του θείου του Γκυ, που συμβούλευε το μέτρο.

Ωστόσο, ο Γκυ παρέμεινε για πάντα πιστός στην ηγεσία των Ωτβίλ. Το 1073 συνέλαβε τον επαναστάτη Ερμάνο, τον ίδιο του τον ανιψιό, και τον παρέδωσε στον Ροβέρτο Γυισκάρδο, τον ανιψιό του. Ο Γκυ απεβίωσε εν μέσω της διάλυσης τού μεγάλου πριγκιπάτου, που είχε σφυρηλατήσει και είχε διατηρήσει ο αδελφός του. Με το τέλος του, το Σορέντο έγινε για άλλη μία φορά ανεξάρτητο.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είχε τέκνα:

  • Γκουίντα, σύζυγος του Γουλιέλμου Α΄ των Ωτβίλ του Σιδηρόχειρα, κόμη της Απουλίας & Καλαβρίας.
  • Μαρία, σύζυγος του Γουλιέλμου των Ωτβίλ κόμης του Πριγκιπάτου, ετεροθαλής αδελφός του Γουλιέλμου Α΄.
  • Γκουαϊμάρο Τζεφούνο, 1035-11ος αι., ιδρυτής του κλάδου Τζιφόνε.

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]