Γονόρροια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γονόρροια
Αφίσα προειδοποίησης των στρατιωτών σχετικά με τους κινδύνους της γονόρροιας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο
Ειδικότηταδερματολογία, Ουρολογία και Γυναικολογία
Συμπτώματαέκκριση, πόνος, pelvic pain, vaginal discharge, δυσουρία και testicular pain
Ταξινόμηση
ICD-10A54
ICD-9098
MedlinePlus007267
eMedicinearticle/782913
MeSHD006069

Η γονόρροιαβλεννόρροια) είναι κοινό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που οφείλεται σε λοίμωξη από το βακτήριο Ναϊσσέρια της γονόρροιας (Neisseria gonorrhoeae). Αυτοί οι κόκκοι είναι ενδοκυτταρικοί και εμφανίζονται συνήθως σε ζεύγη (διπλόκοκκοι) σε σχήμα κόκκων καφέ.

Μπορεί να αναπτυχθεί  και να πολλαπλασιαστεί ανάλογα με το είδος της σεξουαλικής επαφής, κολπικής, στοματικής ή πρωκτικής, στα όργανα και τους ιστούς αυτών των περιοχών.

Τρόπος Μόλυνσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κύριος τρόπος μετάδοσης της γονορροια είναι με την σεξουαλική επαφή. Το στοματικό σεξ (προς άντρα) μπορεί να οδηγήσει σε φαρυγγικές λοιμώξεις ενώ το στοματικό σεξ σε γυναίκα με λοίμωξη, δεν μεταδίδει συνήθως την νόσο.[1]

Συμπτώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στους άντρες η γονοκοκκική ουρηθρήτιδα εμφανίζεται με ουρηθρίτιδα, δηλαδή πόνο στην ουρήθρα ο οποίος μπορεί να συνοδεύεται με οίδημα και εκροή πυώδους υγρού. Πριν την εποχή των αντιβιωτικών, η συμπτωματολογια διαρκουσε 8 εβδομαδες και μπορουσε να επιπλεχθει με ορχίτιδα ή επιδιδυμήτητα.[2]

Θεραπεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η θεραπεία είναι συνήθως με κεφτριαξόνη (Rocephin), καθώς έχει αναπτυχθεί αντοχή σε πολλά από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνταν προηγουμένως. Δίνεται συνήθως σε συνδυασμό με αζιθρομυκίνη ή δοξυκυκλίνη, καθώς η γονόρροια μπορεί να συνυπάρχει με χλαμύδια, η οποία δεν θεραπεύεται με κεφτριαξόνη. Παρόλα αυτά έχει αρχίσει να εμφανίζεται αντοχή και σε αυτό το φάρμακο.[3]

Επιδημιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι λαμβάνουν χώρα περίπου 62 εκατομμύρια περιπτώσεις λοίμωξης από γονόρροια κάθε χρόνο.[4] Το 2010 προκάλεσε περίπου 900 θανάτους, σε σχέση με τους 1.100 το 1990.[5] Στις Η.Π.Α. το κέντρο ελέγχου νοσημάτων υπολογίζει ότι κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα 820.000 νέα περιστατικά, από τα οποία 570.000 στις ηλικίες 15 με 24. Το 2011, καταγράφηκαν στις ΗΠΑ 321.849 περιστατικά.[6] Είναι το δεύτερο συχνότερο βακτηριακό σεξουαλικώς μεταδιδομένο νόσημα μετά τα χλαμύδια. Μετά την επιβολή προγράμματος ελέγχου της γονόρροιας την δεκαετία του 1970, η επίπτωση γονόρροιας μειώθηκε κατά 74% (περίοδος 1974-1997).[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Harisson 2004 p 855
  2. Harisson 2004, p. 857
  3. Groopman, Jerome (2012-10-01). «Sex and the Superbug». The New Yorker LXXXVIII (30): 26–31. http://www.newyorker.com/reporting/2012/10/01/121001fa_fact_groopman. Ανακτήθηκε στις 2012-10-13. «...public-health experts [see]...the emergence of a strain of gonorrhea that is resistant to the last drug available against it, and the harbinger of a sexually transmitted global epidemic.». 
  4. Vickerman, P.; Peeling, R.W.; Watts, C.; Mabey, D. (2005). «Detection of gonococcal infection : pros and cons of a rapid test.». Molecular Diagnosis 9 (4): 175–179. PMID 16392895. 
  5. Lozano, R (2012 Dec 15). «Global and regional mortality from 235 causes of death for 20 age groups in 1990 and 2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010.». Lancet 380 (9859): 2095-128. doi:10.1016/S0140-6736(12)61728-0. PMID 23245604. 
  6. Gonorrhea - CDC Fact Sheet
  7. Gonorrhea 2010 Sexually Transmitted Diseases Surveillance, CDC.gov