Γοδεφρείδος Γ΄ του Σατωντάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γοδεφρείδος Γ΄ του Σατωντάν
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1145[1][2][3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης[3]
Οικογένεια
ΣύζυγοςHeloise, Dame de Mondoubleau
ΤέκναΟύγος Ε΄ του Σατωντάν
Mathilde de Châteaudun
ΓονείςΟύγος Δ΄ του Σατωντάν[3] και Agnès (Comtesse) de Fréteval
ΟικογένειαΟίκος του Σατωντάν και του Περς
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαCount of Châteaudun[3]

Ο Γοδεφρείδος Γ΄, γαλλ.: Geoffroi III vicomte du Châteaudun (απεβ. 1145) από τον Οίκο του Σατωντάν και του Περς, ήταν υποκόμης του Σατωντάν.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο μόνος γιος του Ούγου Δ΄ υποκόμη του Σατωντάν και της Αγνής κόμισσας του Φρετεβάλ, κόρης του Φουσέ κυρίου του Φρετεβάλ. Ο Γοδεφρείδος Γ΄ ήταν επίσης κύριος του Μοντουμπλώ λόγω του γάμου του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σημαντική αύξηση των ιδιοκτησιών της οικογένειας Σατωντάν.

Ο Γοδεφρείδος Γ΄ ήλθε σε διαμάχη τον εξάδελφό του Ουρσό κύριο του Φρετεβάλ, γιο του Nιβελόν Γ΄ του Φρετεβάλ, αδελφό της Αγνής, με αποτέλεσμα την αιχμαλωσία του το 1136. Ο γιος του Ούγος Δ΄ κατάφερε να σώσει τον πατέρα του με τη βοήθεια του Ζοφρουά Γ΄ κόμη του Βαντόμ. Ο Ζοφρουά Γ΄ και η οικογένειά του ήταν στενά συνδεδεμένοι με την εκκλησία του Σαιν-Λεονάρ ντε Μπελέμ, που κτίστηκε περί το 960 από τον Υβ ντε Κρέιγ, δωρίζοντάς την στην πόλη Mαρμουτιέ το 1092.

Αν και δεν είναι γενικά γνωστός, ο Γοδεφρείδος Γ΄ ήταν μία σημαντική προσωπικότητα στην ίδρυση του Τάγματος των Ναϊτών. Αφού οι σταυροφόροι είχαν καταλάβει την Ιερουσαλήμ τον Ιούλιο του 1099, οι δυτικοί Χριστιανοί ερχόταν στους Αγίους Τόπους για προσκύνημα και η ασφάλειά τους διακυβευόταν. Για την προστασία τους, εννέα Γάλλοι ιππότες, με επικεφαλής τον Ούγο ντε Παιν, δημιούργησαν το 1118 μία θρησκευτική πολιτοφυλακή, που επρόκειτο να γίνει αργότερα το Τάγμα του Ναού. Τα μέλη του Τάγματος ήταν μοναχοί και ταυτόχρονα στρατιώτες· τηρούσαν τους κανόνες που είχε εκπονήσει ένα συμβούλιο, το οποίο είχε συγκληθεί στον καθεδρικό ναό του Τρουά στη Γαλλία τον Ιανουάριο του 1128.

Οι Ναΐτες εγκαταστάθηκαν στο Aρβίλ μεταξύ 1128 και 1130, σε ένα δασώδες κτήμα 2500 στρεμμάτων, που τους έδωσε ο Γοδεφρείδος Γ΄. Η διοίκηση του Αρβίλ, όπως ήταν γνωστό το κτήμα, έγινε βάση εκπαίδευσης για τους ιππότες, που περίμεναν την αναχώρησή τους για τους Αγίους Τόπους. Οι Ναΐτες έζησαν εδώ μέχρι τη σύλληψή τους από τον Φίλιππο Δ΄ της Γαλλίας, ο οποίος τους κατηγόρησε για αίρεση, την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 1307.

Όπως προαναφέρθηκε, η προίκα της Ελβίζ έφερε μία σημαντική αύξηση της γης του Σατωντάν.

Το 1145 ο Γοδεφείδος Β΄ ντε Λεβ επίσκοπος του Σαρτρ, αφόρισε τον Γοδεφρείδο Γ΄. Στην επιθανάτια κλίνη του ο Γοδεφρείδος Γ΄ έγινε μοναχός στο Tιρόν Σαιντ-Τρινιτέ (βλ. Tάγμα του Τιρόν), κάνοντας ειρήνη με το μοναστήρι και έτσι και με τον επίσκοπο. Τον Γοδεφρείδο Γ΄ διαδέχθηκε, μετά το τέλος του, ο πρώτος γιος του Ούγος Δ΄ ως υποκόμης του Σατωντάν.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε την Ελβίζ κυρία του Μοντμπουλώ, κόρη του Ιλμπέρ Παυέν του Μοντμπουλώ. Πάππος της Ελβίζ ήταν ο Νιβελόν Β΄ του Φρετεβάλ, αδελφός του Φουσέ (εκ μητρός πάππου του Γοδεφρείδου Γ΄). Είχαν έξι παιδιά:

  • Ούγος Ε΄ απεβ. 1180, υποκόμης του Σατωντάν.
  • Aλπαίς (απεβ. μετά το 1134).
  • Ελοΐζ (απεβ. 1129 ή μετά).
  • Υμπέρ Παγιάν (απεβ. μετά το 1145).
  • Γουλιέλμος.
  • Ματθίλδη (απεβ. 1154/56), παντρεύτηκε τον Ματθαίο Β΄ του Μπωμόν, τον μεγάλο επιμελητή της Γαλλίας, γιο του Ματθαίου Α΄ κόμη του Μπωμόν και της Βεατρίκης του Κλερμόν (κόρης του Ούγου, κόμη του Κλερμόν-αν-Μπωβαιζί). Ο γιος της Ματθίλδης και του Ματθαίου Β΄, ο:
    • Ματθαίος Β΄ κόμης του Μπωμόν, ήταν ο τέταρτος σύζυγος του Ελεονώρας των Καπετιδών, κόρης και διαδόχου του κόμη του Βερμαντουά.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 27  Νοεμβρίου 2018.
  2. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2019.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2019.