Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γναίος Σερβίλιος Καιπίων (ύπατος το 141 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γναίος Σερβίλος Καιπίων (ύπατος το 141 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Cn. Servilius Cn.f.Cn.n. Caepio (Λατινικά)
Γέννηση184 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Αρχαία Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΛατινικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναGnaeus Servilius Caepio
ΓονείςΓναίος Σερβίλιος Καιπίων (ύπατος το 169 π.Χ.)[2][3]
ΑδέλφιαΚόιντος Φάβιος Μάξιμος Σερβιλιανός
Κόιντος Σερβίλιος Καιπίων (ύπατος το 140 π.Χ.)[4][5]
ΟικογένειαΣερβίλιοι Καιπίωνες
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΚήνσορας
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[6]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (141 π.Χ.)[6][7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γναίος Σερβίλιος Καιπίων, λατινικά: Gnaeus Servilius Caepio (γενν. π. 184 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός, που ήταν ύπατος το 141 π.Χ, με συνάδελφό του τον Κόιντο Πομπήιο. [8] Ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός ενός από τους άμεσους διαδόχους του στην υπατεία, του Κόιντου Σερβίλιου Καιπίωνα, και ο ομώνυμος γιος του υπάτου του 169 π.Χ. [9]

Κατά τη διάρκεια της υπατείας του, «τοποθετήθηκε υπεύθυνος για την έρευνα του [Λεύκιου] Οστίλιου Τούβουλου [ενός από τους πραίτορες για το 142 π.Χ.] από τη Σύγκλητο», ο οποίος είχε γίνει «συνώνμυο για την αποδοχή δωροδοκιών κατά την προεδρία της διερεύνησης των δολοφόνων (quaestio de sicariis)». [10] Ο Tούβουλος δικάστηκε από τον Πόπλιο Μούκιο Σκαιβόλα, που υπηρέτησε ως τριβούνος των πληβείων εκείνο το έτος, με αποτέλεσμα την αναχώρηση του Tούβουλου στην εξορία. [11] Δεν είναι σαφές ποια επαρχία έλαβε ο Γναίος Καιπίων μετά την υπατεία του. Είναι πιθανό να ηττήθηκε στη Μακεδονία, αλλά το πιο πιθανό είναι να έμεινε στην Ιταλία. [9]

Κάποια στιγμή γύρω στο 138 π.Χ., ενώθηκε με τον αδελφό του και μερικούς από τους Καικιλίους Μετέλλους στη δίωξη του -πρώην υπατκού συναδέλφου του- Πομπήιου, για εκβιασμό. [9] Αυτός και ο αδελφός του ήταν ενεργοί δικηγόροι την περίοδο αυτή, όπως σημειώνει ο Κικέρων. [9] Ο Mύντσερ γράφει στην Realencyclopädie (1942) ότι ο Καιπίων, με έναν Κόιντο Μέτελλο, κατέστειλε μία εξέγερση των σκλάβων στις Mιντούρναες και στη Σινουέσα, ως μέρος μίας έκτακτης εντολής στα τέλη του 133 π.Χ. [12] Ο Μπρώτον, ωστόσο, στο Αξιωματούχοι της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας (1952) δεν σημειώνει τέτοια εντολή. [13]

Εξελέγη τιμητής (censor) του 125 π.Χ. με τον Λεύκιο Κάσσιο Λογγίνο Ραβίλλα. Κατά τη διάρκεια τής θητείας τους, κατασκεύασαν το Υδραγωγείο Τεπούλα (Aqua Tepula). [14]

Αναφορές

Πηγές

  • Broughton, Thomas Robert Shannon (1951). The magistrates of the Roman republic. 1. New York: American Philological Association. 
  • Broughton, Thomas Robert Shannon (1952). The magistrates of the Roman republic. 2. New York: American Philological Association. 
  • Münzer, Friedrich (1942). «Servilius 46» (στα γερμανικά). Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. 18, σελ. 1781. https://elexikon.ch/meyers/RE/IIA,2_1781.png.  

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Cn. Servilius (46) Cn. f. Cn. n. Caepio in the Digital Prosopography of the Roman Republic.