Γκρούνια Σουχάρεβα
| Γκρούνια Σουχάρεβα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Груня Ефимовна Сухарева (Ρωσικά) |
| Γέννηση | 11 Νοεμβρίου 1891 Κίεβο |
| Θάνατος | 26 Απριλίου 1981 Μόσχα |
| Τόπος ταφής | νεκροταφείο του Βοστιάκοβο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση | διδακτορικό στις ιατρικές επιστήμες |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ψυχίατρος καθηγήτρια πανεπιστημίου |
| Εργοδότης | Πρώτη Ιατρική Σχολή Μόσχας Σετσένοφ |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | d:Q124848317 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Λένιν τάγμα του Παράσημου της Τιμής Honored Scientist of the RSFSR |
Η Γκρούνια Γεφίμοβνα Σουχάρεβα (ρωσικά: Груня Ефимовна Сухарева) (11 Νοεμβρίου 1891 – 26 Απριλίου 1981[1]) ήταν Σοβιετική παιδοψυχίατρος. Ήταν η πρώτη που δημοσίευσε μια λεπτομερή περιγραφή των συμπτωμάτων του αυτισμού το 1925.[2] Το πρωτότυπο έγγραφο ήταν στα ρωσικά και δημοσιεύτηκε στα γερμανικά ένα χρόνο αργότερα. Η Σούλα Γουλφ το μετέφρασε το 1996 για τον αγγλόφωνο κόσμο.[3][4]
Αρχικά χρησιμοποίησε τον όρο «σχιζοειδής ψυχοπάθεια», όπου «σχιζοειδής» σήμαινε «εκκεντρική» εκείνη την εποχή, αλλά αργότερα τον αντικατέστησε με «αυτιστική (παθολογικής αποφυγής) ψυχοπάθεια» για να περιγράψει την κλινική εικόνα του αυτισμού. Το άρθρο δημιουργήθηκε σχεδόν δύο δεκαετίες πριν από τις αναφορές περιπτώσεων των Χανς Άσπεργκερ και Λέο Κόνερ, οι οποίες δημοσιεύτηκαν ενώ το πρωτοποριακό έργο της Σουχάρεβα παρέμεινε απαρατήρητο.[5] Καθώς η έρευνα για τον αυτισμό της Σουχάρεβα μεταφράστηκε και δημοσιεύτηκε σε γερμανικά περιοδικά, εντός ενός έτους από την εγχώρια δημοσίευσή της στα ρωσικά, δεν υπήρχε κανένα σοβαρό εμπόδιο στην πρόσβαση σε αυτά τα υλικά από τους Άσπεργκερ και Κόνερ. Ωστόσο, ο ακριβής λόγος για τον οποίο η εκτεταμένη έρευνά της δεν αναφέρεται στο έργο αυτών των δύο επιστημόνων, δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς και εξακολουθεί να είναι θέμα συζήτησης από τους ειδικούς.[6] Το όνομά της μεταγράφηκε ως «Ssucharewa» όταν εμφανίστηκαν τα χαρτιά της στη Γερμανία και ο ερευνητής του αυτισμού Χανς Άσπεργκερ, πιθανότατα επέλεξε να μην αναφέρει το έργο της, λόγω της σχέσης του με το Ναζιστικό Κόμμα και την εβραϊκή κληρονομιά της.[6]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Σουχάρεβα γεννήθηκε στο Κίεβο, σε εβραϊκή οικογένεια. Οι γονείς ήταν ο Χαΐμ Φαϊτελέβιτς και η Ραχίλ Ιωσηφόβνα Σουχάρεβα.[7] Μεταξύ 1917 και 1921, εργάστηκε σε ένα ψυχιατρείο στο Κίεβο. Από το 1921 εργάστηκε στη Μόσχα και από το 1933 έως το 1935 ηγήθηκε του τμήματος Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρκοβο (Ψυχονευρολογικό Ινστιτούτο του Χάρκοβο).[2]
Η Σουχάρεβα μελέτησε αυτιστικά παιδιά και τα περιέγραψε με τρόπο που έχει συγκριθεί με τη σύγχρονη περιγραφή του αυτισμού στο DSM-5. Βοήθησε να ανοίξουν σχολεία για αυτιστικά παιδιά όπου συμμετείχαν σε πολλαπλές δραστηριότητες, όπως γυμναστική, σχέδιο και ξυλουργική.[6]
Το 1935, η Σουχάρεβα ίδρυσε μια σχολή Παιδοψυχιατρικής στο Κεντρικό Ινστιτούτο Μεταπτυχιακής Ιατρικής Εκπαίδευσης. Το 1938, ηγήθηκε μιας κλινικής παιδικής ψύχωσης υπό το Υπουργείο Γεωργίας και Τροφίμων της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Για πολλά χρόνια, εργάστηκε ως σύμβουλος και επικεφαλής του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Καστσένκο στη Μόσχα.[8]
Η Σουχάρεβα πίστευε ότι για να εμφανιστούν διαταραχές προσωπικότητας σε παιδιά και εφήβους, απαιτείται ένας σημαντικός κοινωνικός παράγοντας. Μερικοί από τους παράγοντες που συζήτησε για τις διαταραχές προσωπικότητας ήταν το φτωχό οικογενειακό περιβάλλον και η κοινωνική δομή. Ήταν πρωτοπόρος στη χρήση της μεθόδου της υπόδειξης και αγωνίστηκε για τα δικαιώματα των παιδιών, δηλώνοντας ότι τα δύσκολα παιδιά δεν πρέπει να στέλνονται σε φυλακές, αλλά σε ιατρικά ιδρύματα. Σπούδασε επίσης PTSD από τραυματισμούς πολέμου που υπέστησαν παιδιά.[9]
Με εντολή του Υπουργείου Υγείας της Μόσχας, το Επιστημονικό και Πρακτικό Κέντρο για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων της Μόσχας πήρε το όνομά του από τη Σουχάρεβα, με το πρόθεμα Γ.Γ. Σουχάρεβα να προσαρτάται στο μπροστινό μέρος. Το κέντρο είναι το κορυφαίο εξειδικευμένο ιατρικό ίδρυμα για τη θεραπεία καταστάσεων αυτοκτονίας σε παιδιά και εφήβους κάτω των 18 ετών.[10]
Ασθενείς της Σουχάρεβα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1926 και μετά το 1927, η Σουχάρεβα περιέγραψε έξι αγόρια[11] και πέντε κορίτσια,[12] ότι είχαν αυτό που σήμερα θεωρείται αυτισμός.[13] Αυτοί οι ασθενείς είναι από τους πρώτους που διαπιστώθηκε ότι έχουν τη διαταραχή.[14] Οι ασθενείς, αν και ανώνυμοι, περιγράφονται ως εξής:
- Ένας 12χρονος που είχε μάθει να διαβάζει στα πέντε του. Ήταν σωματικά αδέξιος και προτιμούσε να μιλά με ενήλικες αντί για παιδιά. Ενδιαφερόταν πολύ για τη φιλοσοφία.
- Ένας προικισμένος βιολιστής που δυσκολευόταν κοινωνικά.
- Ένα παιδί με εξαιρετική μνήμη αριθμών αλλά με προσωπαγνωσία.
- Ένα παιδί που είχε φανταστικούς φίλους που ζούσαν σε ένα τζάκι.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Сухарева Груня Ефимовна, Москва, Востряковское — еврейские кладбища | Иудаизм и евреи на Toldot.ru». Toldot.ru — Иудаизм и евреи (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 Manouilenko, Irina; Bejerot, Susanne (31 March 2015). «Sukhareva—Prior to Asperger and Kanner». Nordic Journal of Psychiatry 69 (6): 1761–4. doi:. ISSN 1502-4725. PMID 25826582. http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:oru:diva-47358.
- ↑ Wolff, S. (September 1996). «The first account of the syndrome Asperger described? Translation of a paper entitled "Die schizoiden Psychopathien im Kindesalter" by Dr. G. E. Ssucharewa; scientific assistant, which appeared in 1926 in the Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie 60:235-261» (στα αγγλικά). European Child & Adolescent Psychiatry 5 (3): 119–132. doi:. PMID 8908418.
- ↑ Posar, Annio; Visconti, Paola (2017). «Tribute to Grunya Efimovna Sukhareva, the woman who first described infantile autism». Journal of Pediatric Neurosciences 12 (3): 300–301. doi:. PMID 29204215.
- ↑ «Did A Soviet Psychiatrist Discover Autism In 1925?». Discover Magazine. 2 Απριλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Zeldovich, Lina (7 Νοεμβρίου 2018). «How history forgot the woman who defined autism». Spectrum. source: “There is another, darker reason why Sukhareva’s work may have been lost for so long, Manouilenko says. Given the limited number of psychiatry journals at the time, it is possible that Asperger, for whom Asperger syndrome was named, read Sukhareva’s paper in German and chose not to cite it. Earlier this year, historians Edith Sheffer and Herwig Czech independently reported that they had found evidence of Asperger’s cooperation with the Nazi Party, and that he may have sent dozens of disabled children to be euthanized. Sukhareva was Jewish, and Asperger may not have wanted to give her credit. Manouilenko offers a more benign possibility: Given Asperger’s position, he may not have been permitted or felt able to credit Sukhareva.”. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Сухарева Рахиль Иосифовна, Москва, Востряковское — еврейские кладбища | Иудаизм и евреи на Toldot.ru». toldot.ru (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2016.
- ↑ M_d_nwrote, 2009-05-07 15:19:00 M_d_n M_d_n 2009-05-07 15:19:00. «Пять языков психодиагностики об ММД Часть 2/5» (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Jewish genius: Grunya Sukhareva, the discoverer of child autism» (στα αγγλικά). jewishnews.com.ua. https://jewishnews.com.ua/en/en-science/jewish-genius-grunya-sukhareva,-the-discoverer-of-child-autism. Ανακτήθηκε στις 16 January 2019.
- ↑ «НПЦ ПЗДП ДЗМ - Главная». npc-pzdp.ru (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ Ssucharewa, Dr., G.E. (1926). «Die Besonderheiten der schizoiden Psychopathien bei den Mädchen». Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie 60 (3–4): 235–261. doi:. http://www.th-hoffmann.eu/archiv/sucharewa/sucharewa.1926.pdf.
- ↑ Ssucharewa, Dr., G.E. (1927). «Die Besonderheiten der schizoiden Psychopathien bei den Mädchen». Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie 62 (3): 171–200. doi:. https://doi.org/10.1159/000166291.
- ↑ Autistic children: Grunya Sukhareva. 3 Ιουνίου 2022. ISBN 978-1690986768.
- ↑ «How history forgot the woman who defined autism». 7 Νοεμβρίου 2018.
|