Γκρέις Τζόουνς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκρέις Τζόουνς
Η Τζοόυνς σε ζωντανή εμφάνιση, το 2011
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Grace Jones
ΨευδώνυμοGrace Mendoza
Γέννηση19 Μαΐου 1948 (1948-05-19) (75 ετών)
Σπάνις Τάουν, Αγία Αικατερίνη, Βρετανική Τζαμάικα
ΚατοικίαΣπάνις Τάουν
ΕθνικότηταΑφροαμερικανοί[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑμερικανική - Τζαμαϊκανική
ΣπουδέςOnondaga Community College
ΙδιότηταΤραγουδίστρια - μουσικός παραγωγός - ηθοποιός - στιχουργός - μοντέλο
Εν ενεργεία1973 έως σήμερα
ΣύζυγοςΑτίλα Άλτονμπαϊ (1996)
Τέκνα1
ΑδέλφιαΝόελ Τζόουνς
Γκρέις Τζόουνς
Γέννηση19  Μαΐου 1948[2][3]
Σπάνις Τάουν[4]
Eίδος
Μουσικά όργαναΦωνή
Δισκογραφική εταιρεία
Ιστότοπος
missgracejones.com
Όργαναακκορντεόν και φωνή[14]
Είδος τέχνηςποπ μουσική, new wave, Disco, Ριθμ εντ μπλουζ, σόουλ και σύγχρονο R&B[15]
ΒραβεύσειςΤάγμα της Τζαμάικα
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Γκρέις Μπέβερλι Τζόουνς (αγγλικά: Grace Beverly Jones, 19 Μαΐου 1948) είναι Αμερικανό-Τζαμαϊκανή[16] τραγουδίστρια, σούπερ μοντέλο, μουσικός παραγωγός και ηθοποιός. Γεννήθηκε στη Τζαμάικα και σε ηλικία 13 ετών μετακόμισε με τα αδέλφια της στη Νέα Υόρκη και να ζήσει με τους γονείς της.[17][18] Αρχικά ξεκίνησε καριέρα ως μοντέλο, πρώτα στη Νέα Υόρκη και μετά στο Παρίσι, δουλεύοντας σε γνωστούς οίκους μόδας όπως ο Yves Saint Laurent και ο Kenzo, ενώ εμφανίστηκε και σε εξώφυλλα γνωστών περιοδικών, όπως το Elle και το Vogue. Συνεργάστηκε με γνωστούς φωτογράφους του χώρου όπως ο Γκι Μπουρντέν και ο Χέλμουτ Νιούτον. Έγινε πολύ γνωστή για την άκρως ανδροπρεπή της εμφάνιση και τα έντονα χαρακτηριστικά της.

Το 1977, η Τζόουνς εξασφάλισε συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία Island Records κι έγινε αστέρι της νεοϋρκέζικης disco σκηνής. Ήδη από τις αρχές τις δεκαετίες του 1980, ακολούθησε το νέο κύμα και ασχολήθηκε με τη reggae, τη funk, την post-punk και την pop μουσική, συνεργαζόμενη συχνά με του μουσικό ντουέτο Sly and Robbie. Τα πιο δημοφιλή της άλμπουμ ήταν το Warm Leatherette (1980), το Nightclubbing (1981) και το Slave to the Rhythm (1985). Κατάφερε να μπει στα Τοπ 40 τον βρετανικών charts με τα "Pull Up to the Bumper", "I've Seen That Face Before", "Private Life" και "Slave to the Rhythm". Το 1982, κυκλοφόρησε και συλλογή μουσικών βίντεο, ονόματι A One Man Show, σε σκηνοθεσία Ζαν-Πολ Γκουντ, με τον οποίον είχε συνεργαστεί κι άλλες φορές στο παρελθόν.

Κατά το τέλος της δεκαετίας του 1970 και τις αρχές της επόμενης δεκαετίας, η Τζόουνς, ξεκίνησε να εμφανίζεται και σε αμερικανικές ταινίες χαμηλού προϋπολογισμού. Το 1984, εμφανίστηκε στην πρώτη της mainstream ταινία, το Conan the Destroyer, μαζί με του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ. Την επόμενη χρονιά συμμετείχε και στην ταινία της σειράς James Bond, A View to a Kill, μαζί με τον Ρότζερ Μουρ. Ενώ την επόμενη χρονιά εμφανίστηκε και στο Vamp. Το 1992, συμμετείχε και στην ταινία Boomerang, με τον Έντι Μέρφι, ερμηνεύοντας κιόλας κι ένα τραγούδι. Ωστόσο, οι εμφανίσεις της στον κινηματογράφο μειώθηκαν αισθητά. Για τους προαναφερθείς ρόλους είχε υποψηφιότητες για βραβείο Υποστηρικτικού Ρόλου, στα Βραβεία Saturn.

Το 1999, η Τζόουνς εισήλθε στη λίστα του VH1, με τις 100 Σπουδαιότερες Γυναίκες της Rock 'n' Roll και το 2008, έλαβε το βραβείο του Q-Idol, από το περιοδικό Q. Μεγάλη ήταν η συνεισφορά της στο κίνημα του cross-dressing της δεκαετίας του 1980, εμπνέοντας καλλιτέχνες όπως η Άνι Λένοξ, η Lady Gaga, η Rihanna, η Lorde και ο Νάιλ Ρότζερς. Τον Δεκέμβριο του 2016, το περιοδικό Billboard, την συμπεριέλαβε στη λίστα του με τους 40 Σπουδαιότερους Χορευτές όλων των εποχών.[19]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Jessie Carney Smith: «Notable Black American Women»
  2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 133276570. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  3. filmportal.de. e08827818e3a4e9ea8e4b8fa1998b82d. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Beta, Andy (1 Μαΐου 2014). «Grace Jones – Nightclubbing». Pitchfork. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2014. 
  6. 6,0 6,1 «Grace Jones». Biography.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2018. 
  7. 7,0 7,1 Katz, Evan Ross, logo, August 24, 2015, "Grace Jones Perfects The Art Of Topless Hula-Hooping At Brooklyn's Afropunk Festival (NSFW)". Accessed MAy 4, 2016.
  8. 8,0 8,1 Prato, Greg. «Biography & History». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2017. 
  9. Fisher, Mark (November 7, 2007). «Glam's Exiled Princess: Roisin Murphy». Fact (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 November 2007. https://web.archive.org/web/20071110153852/http://www.factmagazine.co.uk/da/64007. Ανακτήθηκε στις November 23, 2015. 
  10. Reynolds, Simon. «Mark Fisher's k-punk blogs were required reading for a generation». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2017. 
  11. Staff. «Art-Pop Before 'Art Pop'». The Style Con. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2017. 
  12. Thornton, Andy. «Review: Grace Jones - Hurricane». NME. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2017. 
  13. Trilling, Daniel. «Music». New Statesman (1036-1049). https://books.google.com/books?id=bY0xAQAAIAAJ&q=grace+jones+%22electropop%22&dq=grace+jones+%22electropop%22&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwj4of_I-8rSAhWY8oMKHekIDBAQ6AEIJTAC. Ανακτήθηκε στις 10 March 2017. 
  14. Montreux Jazz Festival Database. 3122. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2020.
  15. Montreux Jazz Festival Database. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2020.
  16. https://www.irishtimes.com/culture/music/grace-jones-carry-yourself-with-class-1.2842556
  17. Jones & Morley 2015, σελ. 43.
  18. Brown, Helen (4 November 2008). «Grace Jones at 60». London: The Telepgraph. https://www.telegraph.co.uk/culture/music/rockandjazzmusic/3562845/Grace-Jones-at-60.html. Ανακτήθηκε στις 3 June 2013. 
  19. «Greatest of All Time Top Dance Club Artists : Page 1». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]