Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γκούσταβ Φράιταγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκούσταβ Φράιταγκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Gustav Freytag (Γερμανικά)
Γέννηση13  Ιουλίου 1816[1][2][3]
Κλούτσμπορκ[4][5][6]
Θάνατος30  Απριλίου 1895[1][2][3]
Βίζμπαντεν[7][8][9]
Τόπος ταφήςd:Q131348929[10]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Πρωσίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓερμανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[3][11]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Φρίντριχ Βίλχελμ
Πανεπιστήμιο του Βρότσουαφ[12]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[13]
θεατρικός συγγραφέας
πολιτικός
μυθιστοριογράφος
δημοσιογράφος
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Βρότσουαφ
Οικογένεια
ΣύζυγοςAnna Freytag
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΓαλλοπρωσικός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος του Ράιχσταγκ της Βόρειας Γερμανικής Συνομοσπονδίας
ΒραβεύσειςΤάγμα της Αξίας για τις Τέχνες και Επιστήμες
Βαυαρικό Μαξιμιλιανό Τάγμα για τις Επιστήμες και Τέχνες (1860)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Γκούσταβ Φράιταγκ (γερμανικά: Gustav Freytag‎‎, 13 Ιουλίου 1816 – 30 Απριλίου 1895) ήταν Γερμανός δημοσιογράφος, μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας.[14]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γκούσταβ Φράιταγκ γεννήθηκε στο Κρόιτσμπουργκ στη Σιλεσία (σήμερα Κλούτσμπορκ στη νότια Πολωνία) το 1816. Ο πατέρας του ήταν γιατρός και αργότερα δήμαρχος της πόλης. Μετά τη βασική του εκπαίδευση, σπούδασε φιλολογία, πολιτιστική ιστορία και αρχαία τέχνη στα πανεπιστήμια του Μπρέσλαου (Βρότσλαβ) και του Βερολίνου. Το θέμα της διατριβής του το 1838 ήταν «Περί των απαρχών της δραματικής ποίησης μεταξύ των γερμανικών λαών». Κατά τα χρόνια των σπουδών του, από το 1835, εντάχθηκε σε φοιτητικούς συλλόγους και αγωνίστηκε για έναν φιλελεύθερο τρόπο ζωής και την εθνική ενοποίηση της Γερμανίας.[15]

Το 1839, εγκαταστάθηκε στο Μπρέσλαου, ως καθηγητής γερμανικής γλώσσας και λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο, αλλά αφιέρωσε την κύρια προσοχή του στη συγγραφή θεατρικών έργων.

Μετά από οκτώ χρόνια, το 1847, παραιτήθηκε από το πανεπιστήμιο για να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη συγγραφή. Εγκαταστάθηκε στη Λειψία και διατήρησε στενή επαφή με λογοτεχνικούς κύκλους της εποχής Πριν τον Μάρτιο. Από το 1848 ανέλαβε, μαζί με τον δημοσιογράφο και ιστορικό λογοτεχνίας Τζούλιαν Σμιτ, τη σύνταξη της εβδομαδιαίας πολιτικής και λογοτεχνικής εφημερίδας Die Grenzboten την οποία μετέτρεψε στο όργανο με τη μεγαλύτερη επιρροή της φιλελεύθερης γερμανικής αστικής τάξης, υπέρμαχο των επαναστάσεων του 1848. Εκτός των πολιτικών άρθρων, δημοσίευε έργα του γερμανικού ρεαλισμού και ασχολήθηκε συχνά με τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής. Άσκησε τη δημοσιογραφική δραστηριότητα μέχρι το 1870. Κράτησε αποστάσεις τόσο από τον δημοκρατικό ριζοσπαστισμό των συγγραφέων της Νέας Γερμανίας όσο και από την αδιαφορία για την πολιτική κατάσταση των ρομαντικών.

Το 1854 διορίστηκε σύμβουλος του δούκα Ερνστ Β' της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Γκόθα. Από το 1867 έως το 1870 ήταν βουλευτής στο Εθνικό φιλελεύθερο κόμμα της Βόρειας Γερμανικής Συνομοσπονδίας. Το 1870 εγκατέλειψε την πολιτική γιατί διαφωνούσε με τη γραμμή που ακολουθούσε ο Όττο φον Μπίσμαρκ. Το 1870/71 πήρε μέρος στον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο ως πολεμικός ανταποκριτής στο αρχηγείο του πρίγκιπα διαδόχου της Πρωσίας Φρειδερίκου και ήταν παρών στη μάχη του Σεντάν. Από το 1871 έως το 1873 εξέδωσε το Im neuen Reich, ένα νέο περιοδικό στο οποίο προωθούσε τις εθνικές φιλελεύθερες ιδέες για τη δημιουργία μιας ένωσης μικρών γερμανικών κρατών υπό την ηγεσία της Πρωσίας. Το 1886 διορίστηκε Επίσημος Σύμβουλος και έλαβε τον τίτλο «Εξοχότατος». Την ίδια χρονιά έλαβε το παράσημο του τάγματος Αξίας για τις Επιστήμες και τις Τέχνες.[16]

Ο Γκούσταβ Φράιταγκ παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε δύο γιους. Πέθανε στο Βισμπάντεν σε ηλικία 78 ετών το 1895 στο Βίζμπαντεν.

Λογοτεχνικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μνημείο του Γκούσταβ Φράιταγκ στο Βίζμπαντεν

Το λογοτεχνικό έργο του Γκούσταβ Φράιταγκ επηρεάστηκε από την ανάγνωση των Άγγλων μυθιστοριογράφων, ιδιαίτερα του Γουόλτερ Σκοτ και του Τσαρλς Ντίκενς, καθώς και των γαλλικών θεατρικών έργων. Η πρώτη σημαντική επιτυχία ήταν το κωμικό θεατρικό έργο Το νυφικό ταξίδι το 1844. Έγινε γνωστός με την κωμωδία Οι δημοσιογράφοι (1854), που εξακολουθεί να θεωρείται μια από τις πιο επιτυχημένες γερμανικές κωμωδίες του 19ου αιώνα. Ο συγγραφέας απέκτησε διεθνή φήμη με το ευρέως μεταφρασμένο μυθιστόρημά του Χρεώσεις και πιστώσεις (1855) που αναφέρεται στην άνοδο της τάξης των Γερμανών εμπόρων, αλλά σε μια ευρύτερη έννοια είναι μια ρεαλιστική κοινωνική αναπαράσταση της εποχής του. Η επιτυχία ήταν τέτοια που αναγνωρίστηκε ως ο κορυφαίος Γερμανός συγγραφέας της εποχής του, αν και αργότερα, ιδιαίτερα στη μεταπολεμική Γερμανία, αντιμετώπισε σκληρή κριτική (σε μεγάλο βαθμό αβάσιμη) και κατηγορίες για τα αντισημιτικά στερεότυπα που προβάλλει.[17]

Το επόμενο μυθιστόρημα Το χαμένο χειρόγραφο (1865) απεικονίζει την πανεπιστημιακή ζωή της Λειψίας με τον ίδιο ρεαλιστικό ύφος, αλλά η πλοκή είναι πιο αδύναμη και το αποτέλεσμα λιγότερο επιτυχημένο.

Το 1863 ανέπτυξε τις απόψεις του για το θέατρο στο έργο Η Τεχνική του Δράματος που είναι γνωστό ως «πυραμίδα του Φράιταγκ» και έγινε ένα από τα σημαντικότερα δραματουργικά εγχειρίδια της εποχής του. Ο Φράιταγκ συνοψίζει εδώ τη θεωρία του κλασικού δράματος με βάση τον Αριστοτέλη και τον Φρίντριχ Σίλερ και σε «πυραμιδική δομή», χωρίζοντας την πλοκή σε πέντε ενότητες: εισαγωγή, κλιμάκωση, κορύφωση, πτώση και καταστροφή. Η «πυραμίδα του Φράιταγκ» άσκησε επιρροή σε μεταγενέστερους θεατρικούς συγγραφείς.[18]

Μεταξύ 1859 και 1867, δημοσίευσε το πεντάτομο πολιτιστικό-ιστορικό έργο Εικόνες από το γερμανικό παρελθόν, που αρχικά δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του σε συνέχειες, μια ζωντανή και δημοφιλής αφήγηση της ιστορίας και των ηθών των Γερμανών, στην οποία τονίζει την ιδέα του λαϊκού χαρακτήρα ως καθοριστικού στην ιστορία. Έφτασε τις 32 εκδόσεις μέχρι το 1909, καθιστώντας το ένα από τα πιο δημοφιλή γερμανικά ιστορικά έργα του 19ου αιώνα. Το πιο φιλόδοξο λογοτεχνικό του έργο ήταν ο κύκλος των μυθιστορημάτων Οι πρόγονοι (1873–81), το οποίο σε 6 τόμους αναφέρεται στην ιστορία μιας γερμανικής οικογένειας από τον 4ο αιώνα μ.Χ. μέχρι την εποχή του.[19]

Τα συλλεκτικά του έργα, Gesammelte Werke, 22 τόμοι, δημοσιεύθηκαν το 1886–88 και επανεκδόθηκαν το 1926.[20]

Έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποίηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • In Breslau (1845) - Στο Μπρέσλαου

Μυθιστορήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Soll und Haben (1855) - Χρεώσεις και πιστώσεις
  • Die verlorene Handschrift (1864) - Το χαμένο χειρόγραφο
  • Die Ahnen (1872-1880) - Οι πρόγονοι
    • Ingo und Ingraban (1872)
    • Das Nest der Zaunkönige (1873)
    • Die Brüder vom deutschen Hause (1874)
    • Marcus König (1876 )
    • Die Geschwister (1878) - Τα αδέλφια
    • Aus einer kleinen Stadt (1880) - Από τη ζωή μιας μικρής πόλης

Θεατρικά έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Die Brautfahrt oder Kunz von der Rosen (1844) - Το νυφικό ταξίδι
  • Der Gelehrte (1844) - Ο μελετητής
  • Deutsche Geister (1845) - Γερμανικά φαντάσματα
  • Die Valentine (1847)
  • Graf Waldemar (1850) - Ο κόμης Βαλντεμάρ
  • Die Journalisten (1854) - Οι δημοσιογράφοι
  • Die Fabier (1859)

Ιστορικά και θεωρητικά έργα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Die Technik des Dramas (1863) - Η Τεχνική του Δράματος
  • Bilder aus der deutschen Vergangenheit (1859–1867) - Εικόνες από το γερμανικό παρελθόν
    • Aus dem Mittelalter - Από τον Μεσαίωνα
    • Vom Mittelalter zur Neuzeit (1200–1500) - Από τον Μεσαίωνα στη Σύγχρονη Εποχή
    • Aus dem Jahrhundert der Reformation (1500–1600) - Από τον αιώνα της Μεταρρύθμισης
    • Aus dem Jahrhundert des großen Krieges (1600–1700) Από τον αιώνα του Μεγάλου πολέμου
    • Aus neuer Zeit (1700–1848) Από τη σύγχρονη εποχή
  • Neue Bilder aus dem Leben des deutschen Volkes (1862) - Νέες εικόνες από τη ζωή του γερμανικού λαού

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Alfred Dove: «Freytag, Gustav» (Γερμανικά) 1904. σελ. 749–767.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Freytag, Gustav» (Αγγλικά)
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12026651v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ Alfred Dove: «Freytag, Gustav» (Γερμανικά) 1904. σελ. 749–767.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  6. ↑ «Freytag, Gustav» (Αγγλικά)
  7. ↑ Alfred Dove: «Freytag, Gustav» (Γερμανικά) 1904. σελ. 749–767.
  8. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  9. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  10. ↑ 10,0 10,1 (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 28  Νοεμβρίου 2024.
  11. ↑ CONOR.SI. 47298659.
  12. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  13. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  14. ↑ . «britannica.com/biography/Gustav-Freytag». 
  15. ↑ . «deutsche-biographie.de/gustav freytag biografie». 
  16. ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclopedia_Britannica/Freytag,_Gustav». 
  17. ↑ . «xlibris.de/Autoren/Freytag/Biographie». 
  18. ↑ . «zum.de/Faecher/Gustav Freytag: Die Technik des Dramas (1863)». 
  19. ↑ . «gnosis.library.ucy.ac.cy/bitstream/handle/StellaMarinaMouzouriPhD.pdf» (PDF). 
  20. ↑ . «imdb.com/name/Gustav Freytag». 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γκούσταβ_Φράιταγκ&oldid=11013391"