Γκούπτα (βασιλιάς)
| Γκούπτα (βασιλιάς) | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 240 |
| Θάνατος | 280 |
| Θρησκεία | Ινδουισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ρατσναντέβι |
| Τέκνα | Γκατοτκάτσα (βασιλιάς) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αυτοκράτορας των Γκούπτα (240–280) |
Ο Γκούπτα, γραφή Γκούπτα: 
Γκού-πτα, (άκμασε στα τέλη του 3ου αι.) ήταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Γκούπτα της βόρειας Ινδίας. Ο ίδιος ταυτίζεται με τον βασιλιά Τσε-λι-κι-τό (που πιστεύεται ότι είναι η κινεζική μετάφραση του "Σρι-Γκούπτα"), ο οποίος, σύμφωνα με τον Κινέζο Βουδιστή μοναχό του 7ου αι. Γιτζίνγκ, έκτισε έναν ναό κοντά στο Μι-λι-κια-σι-κια-πο-νό (Μργκασιχαβάνα) για τους Κινέζους προσκυνητές.
Όνομα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γκούπτα δεν τεκμαίρεται από δικές του επιγραφές ή νομίσματά του, αν και ορισμένες σφραγίδες και νομίσματα έχουν αποδοθεί εσφαλμένα σε αυτόν. [1] Η πρώτη αναφορά σε αυτόν εμφανίζεται στην επιγραφή του δισεγγονού του Σαμουντραγκούπτα, στη Στήλη του Πραγιαγκράαγι, και επαναλαμβάνεται κατά λέξη σε αρκετές μεταγενέστερες καταγραφές της δυναστείας:[2]
Ο Σαμουντραγκούπτα ο μαχαράτζαντιράτζα, γιος του αφνειού Τσαντραγκούπτα [Α΄] του μαχαράτζαντιράτζα και της Mαχαντέβι Kουμαραντέβι κόρης των Λικτσάβι, [ήταν] γιος του γιου [ie εγγονός] του πλούσιου Γκατοτκάτσα του μαχαράτζα, και [ήταν] γιος τού γιου τού γιου [iee δισεγγονός] του εύπορου Γκούπτα του μαχαράτζα[4][5][3][4]
Η επιγραφή της Στήλης του Αλαχαμπάντ ονομάζει τους πρόγονους του Σαμουντραγκούπτα ως Σρι Γκούπτα (
), Σρι Γκατοτκάτσα και Σρι Τσαντραγκούπτα.[2] Μερικοί προηγούμενοι μελετητές πίστευαν, ότι το όνομα τού ιδρυτή της δυναστείας ήταν "Σρι-Γκούπτα" (Σριγκούπτα), καθώς το Γκούπτα δεν φαίνεται να είναι ένα δεδομένο όνομα. Ωστόσο, τώρα είναι γενικά συμφωνημένο, ότι το Σρι είναι ένας τιμητικός τίτλος, και δεν αποτελεί μέρος τού ονόματος τού βασιλιά: "Γκούπτα" ήταν το πραγματικό του όνομα. Το Βισνού Σαχασρανάμα αναφέρει το Γκούπτα μεταξύ των 1008 ονομάτων του Βισνού, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως όνομα. [5] Το όνομα προέρχεται από τη λέξη gup (προστατεύειν).[6]
Χρονολόγηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γκούπτα κυριάρχησε πιθανότατα στο δεύτερο μισό του 3ου αι., αν και η βασιλεία του δεν μπορεί να τεθεί με βεβαιότητα, με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία. Διαφορετικές εκτιμήσεις της βασιλείας του περιλαμβάνουν: [1][7]
- Ρ.Κ. Μουχέρτζεε: π. 240-280
- Α. Σ. Αλτέκαρ: π. 270-290
- Β. Α. Σμιθ: π. 275-300
- Τετζ Ραμ Σάρμα: π. 275-295
- Σ.Ρ. Γκόελ: π. 295-300
Πολιτική κατάσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η επιγραφή της Στήλης του Αλαχαμπάντ χρησιμοποιεί τον τίτλο μαχαράτζα (
μεγάλος βασιλιάς) για τον Γκούπτα και τον γιο του Γκατοτκάτσα, σε αντίθεση με τον τίτλο μαχαράτζα-ντι-ράτζα (μεγάλος βασιλιάς βασιλιων) για τον μεταγενέστερο αυτοκράτορα Τσαντραγκούπτα Α΄. Στη μετέπειτα περίοδο, ο τίτλος μαχαράτζα χρησιμοποιήθηκε από φεουδαρχικούς ηγεμόνες, γεγονός που οδήγησε σε υποθέσεις ότι ο Γκούπτα και ο Γκατοτκάσα ήταν φεουδαρχικοί βασιλείς. [8] 
Για παράδειγμα, οι μελετητές Ρ. Ντ. Μπανέρτζι και K. Π. Τζαγιασβάλ θεωρούν ότι ήταν υποτελείς των Kουσάν. [9]
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Γκούπτα και ο Γκατοτκάτσα είχαν χαμηλότερη θέση και ήταν λιγότερο ισχυροί από τον Τσαντραγκούπτα Α΄. [8] Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις από τους κυρίαρχους ηγεμόνες, που χρησιμοποιούν τον τίτλο μαχαράτζα πριν από τους Γκούπτα όσο και στην μετά από τους Γκούπτα περίοδο, οπότε η χρήση του τίτλου μαχαράτζα δεν μπορεί να θεωρηθεί ως απόδειξη του υποτελούς καθεστώτος για τους Γκούπτα. [8] Οι κυρίαρχοι βασιλείς αρκετών σύγχρονων ή σχεδόν σύγχρονων δυναστιώς, συμπεριλαμβανομένων των Βακατάκα, χρησιμοποίησαν τον τίτλο μαχαράτζα. Επιπλέον, η αυτοκρατορία των Κουσάν είχε ήδη παρακμάσει πριν την άνοδο των Γκούπτα, οπότε είναι απίθανο οι Γκούπτα να ήταν υποτελείς των Κουσάν.[9]
Ταύτιση με τον Τσε-λι-κι-τό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κινέζος Βουδιστής μοναχός Γιτζίνγκ του 7ου αι., στην περιγραφή του δρομολόγιου του προγενέστερού του Κορεάτη ταξιδιώτη (από την επαρχία Σιλά της Κορέας) Χουι-Λούν (慧輪), αλλιώς Πρατζναβάρμα, αναφέρει ότι στην αρχαιότητα, ο βασιλιάς Τσε-λι-κι-τό (室利 ⁇ 多) έκτισε έναν ναό κοντά στο Μι-λι-κια-σι-κια-πο-νό (Μργκασιχαβάνα) για τους Κινέζους προσκυνητές. Ο βασιλιάς προίκισε τον ναό με τα έσοδα από 24 χωριά, για τη συντήρησή του. [10] Μόνο το τούβλινα θεμέλια αυτού του ναού επιβίωσαν ως την εποχή του Γιτζίνγκ. [11]
Ο νομισματολόγος Τζον Άλαν διάβασε το Τσε-λι-κι-τό ως μεταγραφή του Σρι-Γκουπτά. Ο Τζ. Φ. Φλητ αντιτάχθηκε σε αυτή τη θεωρία, επισημαίνοντας ότι σύμφωνα με τα γραπτά του Γιτζίνγκ, ο Τσε-λι-κι-τό είχε ακμάσει 500 χρόνια πριν από αυτόν (δηλαδή, τον 2ο αι.), ενώ ο Γκούπτα κυβερνούσε στα τέλη του 3ου αι. Επιπλέον, οι επιγραφές του Γκούπτα αναφέρουν το όνομα του βασιλιά ως "Γκούπτα" (το οποίο θα μεταγραφόταν ως κι-τού, ⁇ 多), όχι "Σρι-γκούπτα" (Τσε-λι=κι-τό). Ο Άλλαν ισχυρίστηκε ότι η δήλωση του Γιτζινγκ σχετικά με την ημερομηνία του βασιλιά, δεν πρέπει να λαμβάνεται κυριολεκτικά, και ότι οι Κινέζοι συγγραφείς που επισκέπτονταν την Ινδία, συχνά χρησιμοποιούν το "Σρι" ως τιμητικό. [9]
Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, ο θρησκευτικός δεσμός του Γκούπτα δεν είναι σαφής. Ο ιστορικός Α. Κ. Ναράιν θεωρεί ότι ήταν Βαϊσναβίτης, και ήταν ανεκτικός με τη βουδιστική δραστηριότητα στο βασίλειό του.[12] Αυτό το τελευταίο σενάριο θα ήταν συγκρίσιμο με τους μεταγενέστερους ηγεμόνες των Γκούπτα, οι οποίοι ήταν κυρίως Βαϊσναβίτες, και υπό τα καθεστώτα αυτών τα ετερόδοξα θρησκευτικά κινήματα -όπως ο Βουδισμός και ο Τζαϊνισμός- επιτρέπονταν να ανθίσουν. [13]
Η επικράτειά του
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μερικοί μελετητές, όπως ο Ν. Κ. Κανγκούλγι και ο Ρ. Κ. Ματζούμνταρ, ερμηνεύουν την περιγραφή του Γιτζίνγκ με την έννοια ότι ο ναός βρίσκεται περισσότερο από 40 γιοτζάνας ανατολικά της Ναλάντα, κατά μήκος του Ποταμού Γάγγη, και έχουν εντοπίσει τη θέση του στην σημερινή περιοχή της Βεγγάλης.[14] Ο Ματζούμνταρ διάβασε το Μι-λι-κια-σι-κια-πο-νό ως μεταγραφή του Mρίγκα-σθαπάνα, το όνομα μίας στούπα που βρισκόταν στην ιστορική περιοχή Βαρέντρα της Βεγγάλης.[14] Σύμφωνα με τον Γκανγκούλγι, αυτό υποδηλώνει ότι η δυναστεία των Γκούπτα προέρχεται από τη Βεγγάλη, ενώ σύμφωνα με τον Ματζούμνταρ, αυτό αποδεικνύει μόνο ότι η Βεγγάλη ήταν μέρος του βασιλείου των Γκούπτα.[5]
Άλλοι μελετητές, όπως ο Μπ. Π. Σίνχα και ο Τζαγκάναθ Aγκράβαλ, διάβασαν το Mι-λι-κια-σι-κια-πο-νό της αναφοράς του Γιτζίνγκ (Yijing) ως μεταγραφή του Mριγκα-σιχα-βάνα και το ταυτοποίησαν με το Mριγκαντάγια (Πάρκο Ελαφιών) στο Σάρναθ, στο σημερινό ανατολικό Ουτάρ Πραντές. [11] Ο Ασβίνι Αγκράβαλ υποστηρίζει ότι το Mι-λι-κια-σι-κια-πο-νό δεν είναι ακριβής μετάφραση του Mριγκα-σθανπάνα: η Mρίγκα-σιχα-βάνα είναι πιο κοντά, και μια διαφορετική ερμηνεία των γραπτών του Γιτζίνγκ υποδηλώνει ότι το Mι -λι-κια -σι-κια -πo-νό βρισκόταν στο Σάρναθ. [5] Ο Σίνχα θεωρεί ότι ο Χουι-Λούν ανέφερε εσφαλμένα την τοποθεσία του ως ανατολικά της Ναλάντα. [15] Αυτοί οι ιστορικοί προτείνουν, ότι η δυναστεία των Γκούπτα προέρχεται από το ανατολικό Ουτάρ Πραντές. [5][15]
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συμπεράσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ashvini Agrawal 1989, σελ. 86.
- ↑ 2,0 2,1 R. C. Majumdar 1981, σελ. 6.
- ↑ Bhandarkar, D. R.· Chhabra, B. C. (1981). Gai, G. S., επιμ. Corpus Inscriptionum Indicarum: Inscriptions of the early Gupta Kings. Archaeological Survey of India.
- ↑ Ganguly, Dilip Kumar (1987). The Imperial Guptas and Their Times. Abhinav Publications. σελίδες 63–64. ISBN 8170172225.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Ashvini Agrawal 1989.
- ↑ Tej Ram Sharma 1989, σελ. 42.
- ↑ Tej Ram Sharma 1989.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 R. C. Majumdar 1981.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 Ashvini Agrawal 1989, σελ. 85.
- ↑ Dilip Kumar Ganguly 1987, σελ. 7.
- ↑ 11,0 11,1 Ashvini Agrawal 1989, σελ. 80.
- ↑ A. K. Narain 1983.
- ↑ A. K. Narain 1983, σελ. 44.
- ↑ 14,0 14,1 Ashvini Agrawal 1989, σελ. 79.
- ↑ 15,0 15,1 Tej Ram Sharma 1989, σελ. 38.
Γενικές πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- A. K. Narain (1983). «Religious Policy and Toleration in Ancient India with Particular Reference to the Gupta Age». Στο: Bardwell L. Smith. Essays on Gupta Culture. Motilal Banarsidass. ISBN 978-0-8364-0871-3.
- Ashvini Agrawal (1989). Rise and Fall of the Imperial Guptas. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-0592-7.
- Dilip Kumar Ganguly (1987). The Imperial Guptas and Their Times. Abhinav. ISBN 978-81-7017-222-2.
- R. C. Majumdar (1981). A Comprehensive History of India. 3, Part I: A.D. 300-985. Indian History Congress / People's Publishing House. σελίδες 17–52. OCLC 34008529.
- Tej Ram Sharma (1989). A Political History of the Imperial Guptas: From Gupta to Skandagupta. Concept. ISBN 978-81-7022-251-4.