Γκαστόν Α΄ της Φουά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Γκαστόν Α΄ της Φουά
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Gaston Ier de Foix (Γαλλικά)
Γέννηση1287
Θάνατος13  Δεκεμβρίου 1315
Αββαείο του Μωμπουισόν
Τόπος ταφήςabbey of Boulbonne
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙωάννα του Αρτουά, κόμισσα της Φουά (από 1301)[1]
ΤέκναΓκαστόν Β΄ της Φουά
Ρογήρος Βερνάρδος Δ΄ της Φουά-Καστελμπόν
Jeanne de Foix[2]
Blanca de Foix
Robert de Foix
ΓονείςΡογήρος Βερνάρδος Γ΄ της Φουά και Μαργαρίτα της Μονκάδα
ΑδέλφιαΜπρυνισέντε του Φουά
Constance de Foix
Mathe de Foix
Marguerite de Foix
ΟικογένειαΟίκος της Φουά
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαFrench co-prince of Andorra (1302–1315)
count of Foix (1302–1315)[3]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

O Γκαστον Α΄, γαλλ. Gaston I (1287 - 13 Δεκεμβρίου 1315) από τον Οίκο των Φουά ήταν 9ος κόμης της Φουά, (ως Γκαστόν Η΄) 22ος υποκόμης τού Μπεάρν και συν-πρίγκιπας της Ανδόρρας.

O θυρεός τού κόμη της Φουά (οι ερυθρές και χρυσές ρίγες) & τού Μπεάρν (το ζεύγος βοδιών).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο μόνος γιος τού Ρογήρου-Βερνάρδου Γ΄ κόμη της Φουά και της Μαργαρίτας δε Μονκάδα, κόρης και κληρονόμου τού Γκαστόν Ζ΄ υποκόμη τού Μπεάρν.

Το 1302 διαδέχθηκε τον πατέρα του, υπό την επιτροπεία της μητέρας του. Μάλλον ήταν παρών στη μάχη των Χρυσών Σπιρουνιών το 1302 και πολέμησε πάλι για τον βασιλιά της Γαλλίας εναντίον των Φλαμανδών στη μάχη τού Μονς-αν-Πεβέλ το 1304. Για να χρηματοδοτηθούν οι δαπάνες τού πολέμου εναντίον της Φλάνδρας, αυξήθηκαν οι φόροι· όταν όμως ήλθαν οι βασιλικοί φοροσυλλέκτες, οι πόλεις της κομητείας της Φουά εξεγέρθηκαν. Για τον λόγο αυτόν η κομητεία κατασχέθηκε για ένα μικρό χρονικό διάστημα από τον σενεσάλη τού Καρκασσόν.

Το 1308 ξεκίνησε πόλεμο εναντίον τού κόμη τού Αρμανιάκ, παρά την εντολή τού βασιλιά που είχε απαγορεύσει τις διαμάχες στο εσωτερικό της Γαλλίας. Ο Γκαστόν Α΄ αιχμαλωτίστηκε και φυλακίστηκε στο Σατελέ. Ελευθερώθηκε μόνο με την πληρωμή 26.000 πονντ ως λύτρων. Επίσης είχε ένοπλη αντιπαράθεση με τον θείο του Ιάκωβο Β΄ της Μαγιόρκας και ακόμη και με τη μητέρα του, που κυβερνούσε σταθερά τη Φουά κατά τις πολλές του απουσίες.

Το 1310 κληρονόμησε την υποκομητεία τού Μαρσάν από τη θεία του Κωνσταντία δε Μονκάδα. Όταν ένας άλλος θείος του, ο Ερμενγκόλ Ι΄ κόμης τού Ουρζέλ, απεβίωσε χωρίς άρρενα διάδοχο, ο Γκαστόν διεκδίκησε το Ουρζέλ, αλλά δεν αντιστάθηκε στον Αλφόνσο Δ΄ της Αραγωνίας, που ενσωμάτωσε το Ουρζέλ στο στέμμα της Αραγωνίας.

Όταν επέστρεψε από έναν άλλο πόλεμο εναντίον της Φλάνδρας, ο Γκαστόν Α΄ ασθένησε και απεβίωσε στο αββαείο Μωμπισσόν, κοντά στο Ποντουάζ. Η σορός του μεταφέρθηκε στο αββαείο Μπουλμπόν, όπου τάφηκε δίπλα στους προγόνους του. Μερικές πηγές αναφέρουν, ότι τάφηκε στη μονή των Ιακωβίνων στο Παρίσι, που τώρα δεν υφίσταται.

Οικογένια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 1301 την Ιωάννα των Καπετιδών-Αρτουά, κόρη τού Φιλίππου κυρίου του Κονς και είχε τέκνα:

  • Γκαστόν Β΄ 1308-1343, κόμης της Φουά & υποκόμης τού Μπεάρν.
  • Ρογήρος-Βερνάρδος Δ΄ 1310-1350, παντρεύτηκε την Κωνστάντσα ντε Λούνα 1310-1353, κόρη τού Αρτάλ ντε Λούνα. Γιος του ήταν ο:
    • Ρογήρος-Βερνάρδος Ε΄ υποκόμης τού Καστελμπόν. Παιδιά του ήταν:
  • Ροβέρτος, επίσκοπος τού Λαβώρ.
  • Μαργαρίτα.
  • Λευκή, παντρεύτηκε το 1328 τον Ιωάννη Β΄ των Γκραγύ υποκόμη τού Καστιγιόν, πρωτεύοντα τού Μπυς (captal de Buch). Γιος του ήταν ο:
  • Ιωάννα απεβ. 1358, παντρεύτηκε τον Πέτρο πρίγκιπα (infante) της Αραγωνίας, κόμη της Ριβαγόθα, γιο τού Ιακώβου Β΄ της Αραγωνίας, από τον Οίκο της Βαρκελώνης.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. p52065.htm#i520646. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  3. Ανακτήθηκε στις 22  Μαρτίου 2020.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]