Γιώργης Μωραΐτης

Γιώργης Μωραΐτης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Γιώργης Μωραΐτης (Ελληνικά)
Γέννηση	3 Μαρτίου 1927; Μενδενίτσα Φθιώτιδας
Θάνατος	24 Σεπτεμβρίου 2018;
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ελληνικά
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	δημοσιογράφος; συγγραφέας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
	δεδομένα

Ο Γιώργης Μωραΐτης (3 Μαρτίου 1927 - 24 Σεπτεμβρίου 2018) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας, αγωνιστής της Αντίστασης μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ και μαχητής του ΔΣΕ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Διετέλεσε στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για 75 χρόνια, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος από το 1973 έως το 1991 και μέλος της Διεύθυνσης και Αρχισυνταξίας του «Ριζοσπάστη».^[3]

Βιογραφικά Στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Βοδονίτσα (Μενδενίτσα) Λοκρίδας στις 3 Μαρτίου 1927. Προερχόταν από φτωχή αγροτική - εργατική οικογένεια. Ο πατέρας του Νίκος πήρε μέρος στην ΕΑΜική Αντίσταση, καπετάνιος του εφεδρικού ΕΛΑΣ, οργανώθηκε στο ΚΚΕ και μετά την απελευθέρωση κατέφυγε στην Αθήνα. Η μητέρα του Ρήνα εντάχθηκε στον ΔΣΕ το 1947, πιάστηκε το 1949 και φυλακίστηκε μέχρι το 1952.

Ο Γιώργης Μωραΐτης ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές σπουδές του σε Λαμία, Λάρισα και Αμφίκλεια. Από πολύ μικρός ζει μέσα από τις περιπλανήσεις της οικογένειάς του τη ζωή της εργατικής τάξης. Όπως αναφέρει ο ίδιος, «εντελώς συναισθηματικά και αυθόρμητα από μικρός βλέποντας τον πατέρα μου με τη φόρμα της δουλειάς, ακούγοντας συζητήσεις, πηγαίνοντας στο εργοτάξιο και γνωρίζοντας εργάτες είχα μια αγάπη και συμπάθεια στην εργατική τάξη, που μαζί με την αγάπη στην αγροτιά από τις εμπειρίες του χωριού, την αγάπη στους εργαζόμενους θα ολοκληρωθεί με τον καιρό και θα γίνει συνείδηση».

Το 1942 οργανώνεται στην Ένωση Νέων Αγωνιστών Ρούμελης (ΕΝΑΡ), εντάσσεται στην ΕΠΟΝ το 1943 και κατατάσσεται στον ΕΛΑΣ το 1944, όπου παίρνει μέρος σε αποστολές και ενέδρες που χτυπούσαν τις τελευταίες φάλαγγες των χιτλερικών που εγκατέλειπαν την Ελλάδα.

Παίρνει μέρος στη Μάχη της Αθήνας το Δεκέμβρη του 1944, με το Τάγμα του Λoκρού που κατεβαίνει στην Αθήνα. Τον Ιούλη του 1946 καταφεύγει ξανά στην Αθήνα μαζί με τον πατέρα του, γνωρίζοντας ότι υπήρχε σχέδιο δολοφονίας τους. Κατατάχτηκε στον ΔΣΕ το Μάρτη του 1947 στο Αρχηγείο Παρνασσίδος με επικεφαλής τον καπετάν Διαμαντή. Πήρε μέρος στις μάχες σε Κρόκι, Πέτρα, Αράχωβα, Μώλο - Μενδενίτσα, Άμφισσα. Υπηρετεί σε διάφορες αποστολές ως ελεύθερος σκοπευτής και ασυρματιστής.

Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ βρέθηκε πολιτικός πρόσφυγας στην Ουγγαρία και τη Ρουμανία. Στην Ουγγαρία δουλεύει στο χτίσιμο του χωριού «Νίκος Μπελογιάννης», για μια σχολική χρονιά δάσκαλος στον παιδικό σταθμό στο Ντιγκ, αργότερα διευθυντής στο κολέγιο «Παπαρήγας». Στη Ρουμανία φοιτά τρεις μήνες στη σχολή «Νίκος Μπελογιάννης».

Τον Δεκέμβρη του 1954, μετά από αίτημά του, στέλνεται παράνομα στην Ελλάδα με αποστολή να δουλέψει στο μηχανισμό του κόμματος στην παρανομία, όπου θα κρατούσε με τον ασύρματο την επαφή του κλιμακίου της ΚΕ στην Ελλάδα με την καθοδήγηση στο εξωτερικό.

Συλλαμβάνεται με ασύρματο στο τέλος του 1955 και καταδικάζεται δις σε θάνατο από Στρατοδικείο, με βάση τον ΑΝ 375 το 1957. Για τα επόμενα 11 χρόνια θα φυλακιστεί στις φυλακές Ιτζεδίν, Αλικαρνασσού, Αίγινας, Κέρκυρας, Αβέρωφ, Χαλκίδας κ.ά. Στους τοίχους της Γενικής Ασφάλειας της οδού Μπουμπουλίνας, όπου βρίσκεται σε απομόνωση, σκαλίζει για να διαβάσουν, όπως λέει, οι επόμενοι αγωνιστές και να μην τα σβήσουν οι ασφαλίτες: «Συμβουλή: Όταν μπαίνεις εδώ μέσα ξέχασέ τα όλα. Και να σκέφτεσαι μόνο το Λαό και το Κόμμα».

Αποφυλακίζεται με όρους το 1966. Αναλαμβάνει δουλειά στην ΕΔΑ ως μέλος του Γραφείου της Αθήνας. Με το πραξικόπημα της χούντας, ξεφεύγει τη σύλληψη και περνά στην παρανομία. Ως μέλος του Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ αναλαμβάνει δουλειά για την έκδοση του «Ριζοσπάστη», της «Αδούλωτης Αθήνας», του «Οδηγητή» και άλλων εντύπων για την περίοδο 1967-1968.

Ο Γιώργης Μωραΐτης το Φλεβάρη του 1968 παίρνει θέση υπεράσπισης των Αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ, γράφει και την ανακοίνωση που δημοσιεύεται στην «Αδούλωτη Αθήνα» και στον «Ριζοσπάστη».

Συλλαμβάνεται το Νοέμβρη του 1968 και καταδικάζεται από Στρατοδικείο σε κάθειρξη 24 χρόνων. Ακολουθούν 5 χρόνια φυλάκισης ξανά στις φυλακές Αβέρωφ, Κορυδαλλού, Ιτζεδίν, Αλικαρνασσού και Χαλκίδας.

Απολύεται προσωρινά «λόγω κινδύνου ανηκέστου βλάβης» το 1973. Φυγαδεύεται παράνομα στο εξωτερικό. Παίρνει μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπου για πρώτη φορά εκλέγεται στην Κεντρική Επιτροπή. Μετά το Συνέδριο χρεώνεται στο ραδιοσταθμό «Φωνή της Αλήθειας». Για τη δημοσιογραφική του δράση ήταν ένας από τους τρεις δημοσιογράφους που βράβευσε η Παγκόσμια Οργάνωση Δημοσιογραφίας κατά τη διάρκεια της επταετίας. ^[4]

Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1974 και τοποθετείται στη Διεύθυνση και την Αρχισυνταξία του «Ριζοσπάστη». Ήταν υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στις εκλογές του 1977, 1981 και 1985 στη Φθιώτιδα.

Στο 13ο Συνέδριο έδωσε τη μάχη για την υπεράσπιση του επαναστατικού χαρακτήρα του κόμματος ενάντια στην ομάδα που στόχευε στη διάλυση και διάχυσή του στο ΣΥΝ.

Από το 1991 έως το 2004 ήταν μέλος της Διεύθυνσης του «Ριζοσπάστη». Επίσης διετέλεσε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ) και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ). Υπήρξε μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΣΔΑΕΑ), του Συνδέσμου Φυλακισθέντων –Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ 1967-1974)

Ο Γιώργης Μωραΐτης έχει γράψει 12 βιβλία και έχει τιμηθεί με μετάλλιο από το Ανώτατο Σοβιέτ στα σαραντάχρονα της Αντιφασιστικής Νίκης, το 1985.^[5]

Έφυγε από τη ζωή το 2018 σε ηλικία 91 ετών.

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετάλλιο από τη Διεθνή Οργάνωση Δημοσιογράφων, Πράγα 1971
Μετάλλιο από το Ανώτατο Σοβιέτ στα σαραντάχρονα της Αντιφασιστικής Νίκης το 1985
Βραβείο από την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών για το Αναμνήσεις ενός Αντάρτη το 1991
Μετάλλιο της FIR από το Συνέδριο Βιέννης το 2011
Μετάλλιο από το ίδρυμα Δημητρόφ, Σόφια 2012.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συγγραφικό Έργο
Έτος	Τίτλος
1966	Βοδονίτσα - Το κάστρο των Θερμοπυλών
1989	Αναμνήσεις ενός αντάρτη - Α'
1997	Κόντρα στη χούντα
1999	Ρεπορτάζ κάτω από τις ερπίστριες
1999	Αναμνήσεις ενός αντάρτη - Β'
1999	Εκάς οι βέβηλοι
2005	Ο γερο-Τζιμ [Made in USA] - Η βίβλος ενός αγίου
2007	Με τους ανθρώπους του μόχθου
2010	Με κομμένη την ανάσα
2010	Πίσω απ' τα σίδερα
2012	Ατζέντα Ιτζεδίν
2017	Αναμνήσεις ενός αντάρτη - Γ'

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 www.in.gr/2018/09/24/greece/pethane-istoriko-stelexos-tou-kke-giorgis-moraitis/. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2019.
↑ newpost.gr/media/695449/pethane-o-dhmosiografos-kai-antistasiakos-giwrgos-mwra-ths. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2019.
↑ 902.gr (24 Σεπτεμβρίου 2018). ««Έφυγε» ο σ. Γιώργης Μωραΐτης». 902.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
↑ ««Έφυγε» ο Γιώργης Μωραΐτης». ΕΣΗΕΑ. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.
↑ «Γιώργος Μωραΐτης - Βιογραφικό». Εκδόσεις Καστανιώτη.

[9642c0444b81fcdbb959c2416f6bda049426b430-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 www.in.gr/2018/09/24/greece/pethane-istoriko-stelexos-tou-kke-giorgis-moraitis/. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2019.

[de94928826bbd723621187f57003731992d0be3c-2] wpost.gr/media/695449/pethane-o-dhmosiografos-kai-antistasiakos-giwrgos-mwra-ths. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2019.

[3] 902.gr (24 Σεπτεμβρίου 2018). ««Έφυγε» ο σ. Γιώργης Μωραΐτης». 902.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.

[4] ««Έφυγε» ο Γιώργης Μωραΐτης». ΕΣΗΕΑ. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2019.

[5] «Γιώργος Μωραΐτης - Βιογραφικό». Εκδόσεις Καστανιώτη.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]