Γιόχαν Φάουστ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιόχαν Φάουστ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Johann Georg Faust (Γερμανικά)
Γέννηση1480[1][2][3]
Κνίτινγκεν[4]
Θάνατος1540
Στάουφεν ιμ Μπράισγκαου
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααστρολόγος[5]
αστρονόμος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γιόχαν Φάουστ (Johann Georg Faust, περ. 1480 - περ. 1541) ήταν Γερμανός μάγος που γεννήθηκε στην πόλη Κνίτλινγκεν της Βυρτεμβέργης και πέθανε στη πόλη Στάουφεν.

Τα σχετικά με τη ζωή του γεγονότα, κατά τις λεπτομέρειές τους, φαίνεται πως χάνονται μέσα στους θρύλους και τους μύθους και παρέμειναν κεκαλυμμένα μέχρι τη λογοτεχνική αναμόρφωσή τους. Από τα διασωθέντα αποσπάσματα αυτών των γεγονότων διαφαίνεται πως επρόκειτο περί ενός αγύρτη και τυχοδιώκτη που περιόδευε στις διάφορες μεγαλουπόλεις της Δυτικής κυρίως Ευρώπης, εμφανίζοντας τον εαυτό του άλλοτε ως γιατρό, άλλοτε ως αστρονόμο και μέγα αστρολόγο ή αλχημιστή. Στο Βύρτσμπουργκ καυχιόταν πως μπορούσε να επαναλάβει όλα τα θαύματα του Ιησού Χριστού. Στο Βίτενμπεργκ ισχυριζόταν πως οι νίκες των αυτοκρατορικών στρατευμάτων στην Ιταλία ήταν αποτέλεσμα των δικών του μαγικών δυνάμεων που εξαπέλυσε κατά των αντιπάλων. Η φήμη του Φάουστ εξαπλωνόταν με μεγάλη ταχύτητα, φτάνοντας σε όλες τις γωνιές της Γης, όπου συναντούσε κανείς ανθρώπους να συζητούν για τα κάθε λογής θεωρούμενα ως θαύματα και κατορθώματα του Γερμανού αυτού μάγου. Μερικά τέτοια ίχνη της ζωής του υπάρχουν μεταξύ των ετών 1507-1540.

Το 1507 αναφέρεται υπό το όνομα Georgius Sabelicus Faustus Junior. Οι πιο περίεργοι μύθοι που θα μπορούσε να ακούσει κανείς εμπλέκονταν με το άτομό του, και είναι ακόμη απίστευτο το γεγονός πως κληρικοί, θεολόγοι, διανοούμενοι, επιστήμονες της εποχής διαβεβαίωναν ότι είχαν γίνει αυτόπτες μάρτυρες σκηνών, με κύριο ήρωα τον Φάουστ, στις οποίες συχνά προσερχόταν και ο Διάβολος, με τον οποίον, όπως έλεγαν οι θρύλοι, ο δόκτωρ Φάουστ είχε συνάψει «σύμφωνο αμοιβαίας υποστήριξης και συμμαχίας».

Το πρώτο φιλολογικό έργο με ήρωα τον Φάουστ εκδόθηκε στην Φρανκφούρτη από τον Ιωάννη Σπις με τίτλο «Historia von Dr. Johann Faust» που όμως διέψευδε όλες τις περί συμφώνου ειδήσεις τονίζοντας αντίθετα για την σωτηρία των Χριστιανών, πως απειλούνταν σοβαροί κίνδυνοι για την ανθρωπότητα η επικοινωνία με το Πονηρό πνεύμα.

Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, για τον σημερινό αναγνώστη εντούτοις το μεγαλύτερο ενδιαφέρον βρίσκεται στη πολυτάραχη ζωή του διαβολικού Φάουστ. Εκείνο δε το βιβλίο είχε μάλιστα τεράστια επιτυχία μέχρι που χρειάσθηκε ν΄ ανατυπωθεί 4 φορές μέσα στο ίδιο έτος της πρώτης έκδοσης. Η επιτυχία αυτή προοιώνιζε την μεγάλη και εξέχουσα θέση που θα καταλάμβανε ο Φάουστ στη παγκόσμια φιλολογία, ποίηση, μουσική, θέατρο, Όπερα και καλές τέχνες γενικότερα.

Το 1589 εκδόθηκε η αγγλική μετάφραση του βιβλίου εκείνου και το 1590 νέα γερμανική έκδοση με σημαντικές προσθήκες και βελτιώσεις. Η μεγάλη τραγωδία του Άγγλου ποιητή Κρίστοφερ Μάρλοου «Η τραγική ιστορία του Δρ. Φάουστους» που εκδόθηκε το 1589 είχε βασισθεί στην αγγλική μετάφραση του Σπις. Το 1599 η θρυλική πλέον ιστορία του Φάουστ εκδόθηκε στο Αμβούργο υπό νέα μορφή και αφήγηση του Γ. Ρ. Βίντμαν. Το 1674 στην έκδοση με πολλές αλλαγές του Πφίτσερ, διαφαίνεται για πρώτη φορά ο σπόρος που βλάστησε και έδωσε την Μαργαρίτα, στη τραγωδία του Γκαίτε, την κόρη εκείνη της οποίας η μοίρα ήταν τόσο τραγικά συνδεδεμένη με την μοίρα του Φάουστ στο ποίημα του Γκαίτε.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6hh9bsh. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/367915.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κεντρωτής Γιώργος, «Το καλό και το κακό στον Φάουστ [του Γκαίτε]», Διαβάσω 154 (1986), 27-35.