Γιόζεφ φον Ζόνενφελς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γιόζεφ φον Ζόνενφελς
Ο Γιόζεφ φον Ζόνενφελς.
Γέννηση1732[1][2]
Mikulov[3]
Θάνατος25  Απριλίου 1817[4][5][6]
Βιέννη[2]
ΥπηκοότηταΑυστριακή Αυτοκρατορία
ΓονείςAloys Wienner von Sonnenfels
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ιδιότητασυγγραφέας, καθηγητής πανεπιστημίου, δημοσιογράφος, οικονομολόγος, στρατιωτικός, πολιτικός, καθηγητής, φιλόσοφος, νομικός και επιμελητής κειμένων

Ο Γιόζεφ φον Ζόνενφελς (γερμανικά: Joseph von Sonnenfels) ήταν ένας Αυστριακός-Γερμανός νομικός και συγγραφέας.[7] Υπήρξε ένας από τους ηγέτες του κινήματος των Ιλλουμινάτοι στην Αυστρία και στενός φίλος και προστάτης του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ.[8][9] Είναι, επίσης, εκείνος στον οποίο αφιέρωσε ο Μπετόβεν την Σονάτα για Πιάνο με αριθμό 15, η οποία δημοσιεύθηκε το 1801.[10]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1732 στο Νίκολσμπουργκ της Μοραβίας και ήταν γιος του Πέρλιν Λίπμαν (1705 - 1768), ραβίνου του Βραδεμβούργου.[11][12] Ο Πέρλιν Λίπμαν και τα παιδιά του μεταστράφηκαν στον Καθολικισμό την περίοδο μεταξύ των ετών 1735 ως 1741.[13] Ο Γιόσεφ, ο οποίος είχε βαπτιστεί σε πρώιμη ηλικία, έλαβε τη στοιχειώδη εκπαίδευσή του στο γυμνάσιο της γενέτειράς του, στο Νίκολσμπουργκ.[12] Στη συνέχεια σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.[12] Το 1749, εντάχθηκε στο σύνταγμα «Ντοϊτσμάιστερ» ως στρατιώτης, φθάνοντας ως το βαθμό του δεκανέα.[12] Με την στρατιωτική απόλυσή του, το 1754, παρακολούθησε μαθήματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης, ενώ έπειτα εξελίχθηκε σε νομικός σύμβουλος.[12] Οι προσπάθειές του να γίνει καθηγητής της γερμανικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης προέβησαν άκαρπες. Ωστόσο, το 1763, διορίστηκε καθηγητής πολιτικών επιστημών, ενώ δύο φορές ανέλαβε καθήκοντα πρύτανη.[12] Το 1779, έλαβε τον τίτλο του «Πραγματικού Συμβούλου» και το 1810 εξελέγη πρόεδρος της Ακαδημίας Επιστημών, μια θέση την οποία κατείχε μέχρι το θάνατό του.[12]

Από το 1765 έως το 1767, και ξανά από το 1769 έως το 1775, ο Ζόνενφελς εξέδιδε το έντυπο «Ο Άνθρωπος χωρίς Προκατάληψη», μέσω του οποίου υπερασπίστηκε τις φιλελεύθερες τάσεις στη λογοτεχνία.[12] Μέσω του κριτικού έργου του «Επιστολές σχετικά με τη βιεννέζικη σκηνή» επιτέθηκε στον αρλεκίνο του θεάτρου της Βιέννης, με αποτέλεσμα αυτή η μορφή να εξαλειφθεί από το προσωπικό της σκηνής.[12][14][15]

Διετέλεσε πρωταγωνιστικό ρόλο στην επίτευξη της κατάργησης των βασανιστηρίων στην Αυστρία (1776).[12] Η στάση του Ζόνενφελς έναντι του Γκότχολντ Εφραίμ Λέσσινγκ, τον έβαλε σε πολύ δυσμενή θέση, καθώς, εξαιτίας της ίντριγκας και της ζήλιας του, ο Λέσσινγκ δεν κλήθηκε στη Βιέννη.[12] Ο Ζόνενφελς επικρίθηκε έντονα για τη δράση του σε αυτή την υπόθεση.[12]

Λογοτεχνικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του Ζόνενφελς είναι τα εξής:[16][12]

  • "Specimen Juris Germanici de Remediis Juris, Juri Romano Incognitis," Βιέννη, 1757,
  • "Ankündigung einer Teutschen Gesellschaft in Wien," 1761,
  • "Betrachtungen über die Neuen Politischen Handlungsgrundsätze der Engländer," 1764,
  • "Grundsätze der Polizei, Handlung und Finanzwissenschaft," 1765–67 (Όγδοη έκδοση 1819),
  • "Briefe über die Wienerische Schaubühne," 1768 (επεξεργασμένο από τον Σάουερ το 1884),
  • "Von der Verwandlung der Domänen in Bauerngüter," 1773,
  • "Ueber die Abschaffung der Tortur," Ζυρίχη, 1775 (Δεύτερη έκδοση, Νυρεμβέργη, 1782),
  • "Abhandlung über die Aufhebung der Wuchergesetze," Βιέννη, 1791,
  • "Handbuch der Innern Staatsverwaltung," 1798
  • "Ueber die Stimmenmehrheit bei Criminalurtheilen," Βιέννη, 1801 (Δεύτερη έκδοση, 1808)

Η έκδοση με τίτλο «Συλλογικά έργα» (Gesammelte Werke) εμφανίστηκε σε 10 τόμους (Βιέννη, 1783-1787) και περιείχε τα περισσότερα από τα λογοτεχνικά έργα του, ποιήματα και δράματα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. en.isabart.org/person/148850. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Sonnenfels, Joseph von» (Γερμανικά) σελ. 317.
  3. (Τσεχικά) www.stoplusjednicka.cz/nejvetsi-moravan-jak-josef-von-sonnenfels-promenil-habsburskou-monarchii. Ανακτήθηκε στις 26  Ιανουαρίου 2022.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118615610. Ανακτήθηκε στις 13  Οκτωβρίου 2015.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12113593r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0021402. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  7. http://www.conspiracyarchive.com/NWO/Illuminati_Notes.htm
  8. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2016. 
  9. Wolfgang Amadeus Mozart: A Biography [1]
  10. W. A. Mozart [2]
  11. Joseph von Sonnenfels: Aufklärung als Sozialpolitik [3]
  12. 12,00 12,01 12,02 12,03 12,04 12,05 12,06 12,07 12,08 12,09 12,10 12,11 12,12 http://www.jewishencyclopedia.com/articles/13921-sonnenfels
  13. «SONNENFELS». Jewish Encyclopedia. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2015. 
  14. http://sammlungen.ulb.uni-muenster.de/um/content/titleinfo/1845520
  15. https://archive.org/details/briefeberdiewi00sonn
  16. http://www.jewishencyclopedia.com/articles/14894-wiener-aloys