Γιούχαν Άαβικ
Γιούχαν Άαβικ | |
---|---|
Ο Γιούχαν Άαβικ σε φωτογραφία του 1968 | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 29 Ιανουαρίου 1884[1][2][3] Χόλστρε |
Θάνατος | 26 Νοεμβρίου 1982[1][2][3] Στοκχόλμη |
Τόπος ταφής | Skogskyrkogården[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Εσθονία Σουηδία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Εσθονικά |
Σπουδές | Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης[5] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | διευθυντής ορχήστρας συνθέτης[6] ιστορικός μουσικός παιδαγωγός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Karl Aavik |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Τάγμα του Λευκού Αστέρα της Εσθονίας 3ης τάξης |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιούχαν Άαβικ (Juhan Aavik, 29 Ιανουαρίου 1884 - 26 Νοεμβρίου 1982) ήταν Εσθονός συνθέτης, διευθυντής ορχήστρας και μουσικοπαιδαγωγός του 20ού αιώνα. Είναι γνωστός, κυρίως, για την προσήλωση στην παραδοσιακή μουσική τής χώρας του (τραγούδια, χορωδιακά έργα, κ.ο.κ), αλλά συνέθεσε και συμφωνική μουσική. Έγραψε τον πατριωτικό ύμνο Hoia, Jumal, Eestit! (1933), μετά την ανακήρυξη της Εσθονίας ως ανεξάρτητης δημοκρατίας. Τα έργα του εκδόθηκαν, είτε πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είτε μετά από αυτόν, από εξόριστους Εσθονούς της Σουηδίας και του Καναδά.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άαβικ γεννήθηκε το 1884 στην κωμόπολη Χόλστρε της σημερινής Εσθονίας που, εκείνη την περίοδο, ανήκε στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Σπούδασε τρομπέτα και μουσική σύνθεση στο Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης με σπουδαίους δασκάλους, μεταξύ των οποίων οι Γκλαζούνοφ και Λιάντοφ, από όπου αποφοίτησε το 1911. Αργότερα υπηρέτησε ως μαέστρος στο Θέατρο Vanemuine του Τάρτου, που ανήκε τότε στο Κυβερνείο της Λιβόνια (1911-1915), όπου και ίδρυσε σχολή μουσικής, της οποίας υπήρξε διευθυντής. Έμεινε στο Τάρτου μέχρι το 1925, οπότε έφυγε για την πρωτεύουσα Τάλιν. Εκεί, υπήρξε από τις ηγετικές φυσιογνωμίες της μουσικής ζωής τής πόλης. Διετέλεσε διευθυντής του Θεάτρου Εσθονία και διευθυντής του Ωδείου Τάλιν (1933-1940 και 1941-1944), καθηγητής και διευθυντής του Ωδείου Ντόρπατ (1928-1944) και διευθυντής ενός εσθονικού φεστιβάλ τραγουδιού στη Σουηδία (1948-1961) (μετά την μόνιμη εγκατάστασή του εκεί, το 1944). Εισήγαγε την εσθονική χορωδιακή μουσική στην σκανδιναβική χώρα και την παρουσίασε στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά.
Συνέθεσε 200 έργα, περίπου, κυρίως έργα φωνητικής μουσικής και μουσικής δωματίου. Επίσης, πάρα πολλά έργα μουσικής για παιδιά. Σε μεγάλη ηλικία, δημοσίευσε μια ιστορία της εσθονικής μουσικής σε τέσσερις τόμους (Τόμοι Ι και ΙΙ, Στοκχόλμη 1965 και ΙΙΙ, ΙV, Καναδάς, 1969). [7][8][9]
Κυριότερα έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Kaval Ants ja Vanapagan (Τα Πονηρά Μυρμήγκια και ο Διάβολος) όπερα, έργο 100
- Σουίτα για έγχορδα (1925)
- Ραψωδία για ορχήστρα (1930), έργο 46 [10]
- Hoia, Jumal, Eestit! (Φοβού τον Θεόν, Εσθονία 1933), ύμνος ( μεταγραφή για πιάνο και κουαρτέτο εγχόρδων, 1951)
- Püha hiis (Το Άγιο Δισκοπότηρο, 1933), συμφωνικό ποίημα
- Sügisunelm (Φθινοπωρινό όνειρο, 1935) όπερα
- Εσθονική Τριλογία, για ορχήστρα, έργο 65 (1942)
- Aastaajad (Οι Εποχές), τετραλογία για ορχήστρα (1945)
- Συμφωνία αρ. 1 σε Ρε Ελάσσονα (1946)
- Δύο κομμάτια για άρπα και έγχορδα, έγο 103 (1947)
- Συμφωνία αρ. 2 σε Μι Ελάσσονα (1948)
- Laste sõbrad (Παιδικοί φίλοι), ορχηστρική σουίτα
- Κοντσέρτο για πιάνο (1943)
- Κοντσέρτο για βιολί, έργο 90 (1946)
- Κοντσέρτο για βιολοντσέλο, έργο 109 (1949)
- Κοντσέρτο για κοντραμπάσο, έργο 111 (1950)
- Σονάτα για πιάνο σε Ντο Ελάσσονα
- Πιάνο τρίο (1957)
- Kojuigatsus (Η Πατρίδα μου), καντάτα
- Ρέκβιεμ (1959)
- 50 Εσθονικές παραδοσιακές μελωδίες (διασκευές), για φωνή και πιάνο
- Minu mängu Kungla (Τα Παιχνίδια μου) Ι έργο 112, II έργο 116 και ΙΙΙ έργο 143, μεγάλες συλλογές μελωδιών για παιδιά (πιάνο)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6jn4gz6. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Eesti biograafiline andmebaas ISIK» (Εσθονικά) 9. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Svenskagravar.se. www
.svenskagravar .se /gravsatt /3fe155e1-9010-495e-8289-31e3f959b632. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2024. - ↑ «Baker's Biographical Dictionary of Musicians» (Αγγλικά) G. Schirmer Inc.. 2001.
- ↑ (Γαλλικά, Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά) Musicalics. 484739. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022.
- ↑ Blom, p.1
- ↑ Slominsky
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2016.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Λεξικό Μουσικής και Μουσικών» (Dictionary of Music and Musicians) του George Grove, D.C.L (Oxford, 1880)
- Kennedy, Michael Λεξικό Μουσικής της Οξφόρδης (Oxford University Press Αθήνα: Γιαλλέλης, 1989) ISBN 960-85226-1-7
- Eric Blom The New Everyman Dictionary of Music (Grove Weidenfeld, N. York, 1988)
- Slonimsky, Nicolas - Baker's Biographical Dictionary of Musicians, 7th ed. 1984. New York, NY: Schirmer Books. ISBN 0-02-870270-0.